SIEBENFREUND KURT EDUARD RICHARD, radny, poseł, senator
| < Poprzednie | Następne > |
KURT EDUARD RICHARD SIEBENFREUND (29 XI 1884 Gdańsk – 1945 Gdańsk?), kupiec, polityk, radny Gdańska, senator i poseł do Volkstagu II Wolnego Miasta Gdańska (WMG).
Wnuk Eduarda Philipha Siebenfreunda (27 V 1823 Chełmno nad Wisłą – 4 I 1916 Gdańsk), działającego w Gdańsku od 1836, od 1839 introligatora w firmie „W.F.Burau”, żonatego od 1851 z Mathilde Wilhelmine Samland (ur. 25 VIII 1828 Gdańsk), pasierbicą właściciela Wilhelma Ferdinanda Buraua, od 1881 kolejnego właściciela tej firmy. Syn spadkobiercy firmy, Ferdinanda Philippa Emila Siebenfreunda (9 XI 1855 Gdańsk – 19 V 1906 Gdańsk, na serce), w latach 1864–1865 ucznia średniej szkoły św. Jana, w 1882–1900 członka władz loży masońskiej „Einigkeit” ( wolnomularstwo), i Emmy Berthy Dorothei (18 VI 1862 Królewiec (Königsberg) – 25 V 1931 Gdańsk, kremacja), córki kupca z Królewca Richarda Theodora Zilske. Brat Friedy Emilii Mathildy (29 XI 1887 Gdańsk – po 1942), od 12 IX 1907 żony gdańskiego kupca Waltera Ottona Eduarda Kraftmeyera (1879 Gdańsk – po 1942), właściciela po ojcu Ernście Ottonie (1838–1906) sklepu z towarami lnianymi „Kraftmeyer und Lehmkuhl” przy Langgasse 59 (ul. Długa), matki Gerta (30 VIII 1909 – 1 III 1978 Stuttgart), doktora praw.
Uczęszczał do średniej szkoły św. Piotra i Pawła, w 1900 jej absolwent. Zawodu handlowca uczył się w Hanowerze (Hannover), Dreźnie (Dresden) i od 1905 w rodzinnej firmie „W.F. Burau”. Od 1909 z Ottmarem Steinbachem był współwłaścicielem tej firmy, zajmującej się handlem materiałami papierniczymi i biurowymi oraz sprzętem biurowym (maszyny do pisania, liczenia, ekskluzywne meble biurowe). W latach 1915–1917 wydawał drukowany we własnej drukarni miesięcznik (ukazało się 11 numerów) Buraus Zettelkasten (Kartoteka Buraua), poświęcony działaniu i informacjom o oferowanych towarach. W latach 1913–1917 był społecznie sekretarzem Gdańskiej Akademii Śpiewu, przygotował monografię jej stuletniej historii Hundert Jahre Danziger Singakademie 1818-1917. Denkschrift zur Feier des 100 jährigen Bestehens der Danziger Singakademie (E.V.) am 15./16. Dezember 1917 (Danzig 1917). Opracował i wydał dzieje drukarni swojej firmy 25 Jahre Buchdruckerei W.F. Burau (Danzig 1917), oraz kalendarz kartkowy na rok 1914 z informacjami z historii gdańskiej sztuki Danziger Kunstkalender 1913-1914 (Danzig 1914), był też autorem artykułów na temat historii papieru w Gdańsku.
Podczas I wojny światowej był oficerem na froncie. Od 1920 wraz z muzykiem Fritzem Carlem Binderem był właścicielem Sporthalle przy Grosse Allee 15 (zob. też Opera Bałtycka. Budynek), w 1924 za 150.000 guldenów odkupionej przez Senat WMG. Po rozwiązaniu w 1934 spółki „W.F. Burau”, prowadził pod tą nazwą sklep papierniczy przy Haupstrasse 61 (al. Grunwaldzka).
Od 1916 do 1924 radny Gdańska. Po 1920 działacz Deutsche Demokratische Partei (Niemiecka Partia Demokratyczna, od 1928 Deutschliberale Partei (Niemiecka Partia Liberalna)). Z jej ramienia w latach 1925–1927 był senatorem, w 1928–1933 posłem do Volkstagu. Członek Handelskammer (Izba Handlowa), kurator Muzeum Miejskiego. Członek związków i organizacji kupieckich WMG, w tym Związku Drukarzy Książek (Verein der Buchdruckereibesitzer). W 1920–1928 wraz z księgarzem Paulem Rosenbergiem (zm. 1952 Niemcy) był właścicielem spółki wydawniczej „Danziger Verlags-Gesellschaft m.b.H.”, której księgarnia do 1945 mieściła się w kamienicy firmy "Burau" przy Langgasse 39 (ul. Długa).
Mieszkał w 1908 przy Hauptstrasse 140 (al. Grunwaldzka), w 1914 przy pl. Hanzy (Hansaplatz) 12, w 1921 przy Jäschkentaler Weg 47b (ul. Jaśkowa Dolina), w 1922-1935 w willi wybudowanej przez Friedricha Fischera przy Hindenburgallee 55 (al. Zwycięstwa; Trakt Konny przy Bramie Oliwskiej), w 1939 przy Jäschkentaker Weg 40, w 1942 przy Hermannshoferweg 16 (ul. Waryńskiego).
7 VII 1919 ożenił się z Hedwig, córką Ottomara von Busekista, urzędnika w gdańskiej dyrekcji kolei niemieckich. Jak się przypuszcza, zginęła wraz z mężem w marcu 1945. Ojciec Annelise (ur. 6 VI 1920) oraz Klausa, Petera i Reimera.
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, Urząd Stanu Cywilnego, 1609/222, nr 3790 (akt urodzenia); nr 697/07(akt ślubu siostry).
„Danziger Neueste Nachrichten”, nr 3 z 5 I 1916, s. 7 (nekrolog Eduarda Philipha Siebenfreunda); nr 120 z 26 V 1931, s. 8 (nekrolog Emmy Siebenfreund Zilske podpisany przez Kurta Siebenfreunda, jego żonę i dzieci, oraz Friedę Siebenfreund Kraftmeier z mężem i synem).
