SCHÜTTE JOHANN HEINRICH KARL, profesor Technische Hochschule Danzig
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Schütte Johann Heinrich Karl.JPG|thumb|Johann Heinrich Karl Schütte]] | [[File:Schütte Johann Heinrich Karl.JPG|thumb|Johann Heinrich Karl Schütte]] | ||
| − | '''JOHANN HEINRICH KARL SCHÜTTE''' (28 II 1873 Osternburg – 29 III 1940 Drezno), profesor, konstruktor sterowców. W 1902 roku ukończył Technische Hochschule w Berlinie-Charlottenburgu jako inżynier budowy okrętów. Od maja 1904 profesor w [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]] (THD), kierownik katedry teorii budowy okrętów. Z jego inicjatywy w 1914 roku założono na THD instytut aerodynamiczny. Członek Westpreußischer Verein für Luftfahrt (Zachodnio-Pruskie Stowarzyszenie Lotnicze), które zorganizowało w 1914 roku tzw. Ostmarkenflug z przystankiem w Gdańsku. Od 1919 członek i wieloletni prezes | + | '''JOHANN HEINRICH KARL SCHÜTTE''' (28 II 1873 Osternburg – 29 III 1940 Drezno), profesor, konstruktor sterowców. W 1902 roku ukończył Technische Hochschule w Berlinie-Charlottenburgu jako inżynier budowy okrętów. Od maja 1904 profesor w [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]] (THD), kierownik katedry teorii budowy okrętów. Z jego inicjatywy w 1914 roku założono na THD instytut aerodynamiczny. Członek Westpreußischer Verein für Luftfahrt (Zachodnio-Pruskie Stowarzyszenie Lotnicze), które zorganizowało w 1914 roku tzw. Ostmarkenflug z przystankiem w Gdańsku. Od 1919 członek i wieloletni prezes Wissenschaftliche Gesellschaft für Luftfahrt (Naukowe Towarzystwo Lotnicze). Trzy lata później przeszedł do THD Berlin-Charlottenburg, gdzie pracował do emerytury w 1938 roku. <br/><br/> |
Po katastrofie aerostatku „Graf Zeppelin" LZ 4 w sierpniu 1908, badając jej przyczyny, znalazł błędy konstrukcyjne, dokonał ich analizy, co z sukcesem wykorzystano w późniejszych sterowcach tego typu. Podjął własne prace nad konstrukcją sterowców, korzystając ze wsparcia finansowego przemysłowca z Mannheim, Karla Lanza (1873–1921). 22 IV 1909 powstała spółka Schütte-Lanz z siedzibą w Mannheim-Rheinau, jesienią 1909 roku rozpoczęto budowę pierwszego sterowca SL 1. Pierwszy oficjalny lot odbył 17 X 1911, następnie został sprzedany wojskom lądowym. Latem 1913 SL 1 odbył lot z Mannheim do Królewca, 6 VII uroczyście lądował w Gdańsku (pierwsze lądowanie sterowca w Gdańsku), na wielkim placu ćwiczeń we Wrzeszczu ([[LOTNISKO WE WRZESZCZU | lotnisko we Wrzeszczu]]). W drodze powrotnej z Królewca niedaleko Piły uległ wypadkowi i zniszczeniu. <br/><br/> | Po katastrofie aerostatku „Graf Zeppelin" LZ 4 w sierpniu 1908, badając jej przyczyny, znalazł błędy konstrukcyjne, dokonał ich analizy, co z sukcesem wykorzystano w późniejszych sterowcach tego typu. Podjął własne prace nad konstrukcją sterowców, korzystając ze wsparcia finansowego przemysłowca z Mannheim, Karla Lanza (1873–1921). 22 IV 1909 powstała spółka Schütte-Lanz z siedzibą w Mannheim-Rheinau, jesienią 1909 roku rozpoczęto budowę pierwszego sterowca SL 1. Pierwszy oficjalny lot odbył 17 X 1911, następnie został sprzedany wojskom lądowym. Latem 1913 SL 1 odbył lot z Mannheim do Królewca, 6 VII uroczyście lądował w Gdańsku (pierwsze lądowanie sterowca w Gdańsku), na wielkim placu ćwiczeń we Wrzeszczu ([[LOTNISKO WE WRZESZCZU | lotnisko we Wrzeszczu]]). W drodze powrotnej z Królewca niedaleko Piły uległ wypadkowi i zniszczeniu. <br/><br/> | ||
Podczas I wojny światowej spółka Schütte-Lanz wybudowała w swoich zakładach w Rheinau, Sandhofen, Darmstadt, Lipsku i w Zeesen 22 sterowce, charakteryzujące się głównie drewnianą konstrukcją oraz aerodynamicznym kształtem, dwa kolejne nie zostały ukończone przed końcem wojny. W liczbie budowanych sterowców spółka ustępowała tylko zakładom Zeppelina. Spółka podjęła też produkcję własnych samolotów, których głównym konstruktorem był inżynier z THD Wilhelm Hillmann. Od końca 1915 roku pracował nad dwusilnikowym (160-P.S.-Daimler) wodnosamolotem Schül G.1, pierwszym niemieckim samolotem z trzyosobową załogą, przystosowanym do lotów obserwacyjnych i bombowych. Maszyna nie weszła jednak do produkcji seryjnej. Spółka Schütte-Lanz zakończyła oficjalnie działalność w 1925 roku. {{author: MB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Podczas I wojny światowej spółka Schütte-Lanz wybudowała w swoich zakładach w Rheinau, Sandhofen, Darmstadt, Lipsku i w Zeesen 22 sterowce, charakteryzujące się głównie drewnianą konstrukcją oraz aerodynamicznym kształtem, dwa kolejne nie zostały ukończone przed końcem wojny. W liczbie budowanych sterowców spółka ustępowała tylko zakładom Zeppelina. Spółka podjęła też produkcję własnych samolotów, których głównym konstruktorem był inżynier z THD Wilhelm Hillmann. Od końca 1915 roku pracował nad dwusilnikowym (160-P.S.-Daimler) wodnosamolotem Schül G.1, pierwszym niemieckim samolotem z trzyosobową załogą, przystosowanym do lotów obserwacyjnych i bombowych. Maszyna nie weszła jednak do produkcji seryjnej. Spółka Schütte-Lanz zakończyła oficjalnie działalność w 1925 roku. {{author: MB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 10:33, 10 lis 2021
JOHANN HEINRICH KARL SCHÜTTE (28 II 1873 Osternburg – 29 III 1940 Drezno), profesor, konstruktor sterowców. W 1902 roku ukończył Technische Hochschule w Berlinie-Charlottenburgu jako inżynier budowy okrętów. Od maja 1904 profesor w Technische Hochschule Danzig (THD), kierownik katedry teorii budowy okrętów. Z jego inicjatywy w 1914 roku założono na THD instytut aerodynamiczny. Członek Westpreußischer Verein für Luftfahrt (Zachodnio-Pruskie Stowarzyszenie Lotnicze), które zorganizowało w 1914 roku tzw. Ostmarkenflug z przystankiem w Gdańsku. Od 1919 członek i wieloletni prezes Wissenschaftliche Gesellschaft für Luftfahrt (Naukowe Towarzystwo Lotnicze). Trzy lata później przeszedł do THD Berlin-Charlottenburg, gdzie pracował do emerytury w 1938 roku.
Po katastrofie aerostatku „Graf Zeppelin" LZ 4 w sierpniu 1908, badając jej przyczyny, znalazł błędy konstrukcyjne, dokonał ich analizy, co z sukcesem wykorzystano w późniejszych sterowcach tego typu. Podjął własne prace nad konstrukcją sterowców, korzystając ze wsparcia finansowego przemysłowca z Mannheim, Karla Lanza (1873–1921). 22 IV 1909 powstała spółka Schütte-Lanz z siedzibą w Mannheim-Rheinau, jesienią 1909 roku rozpoczęto budowę pierwszego sterowca SL 1. Pierwszy oficjalny lot odbył 17 X 1911, następnie został sprzedany wojskom lądowym. Latem 1913 SL 1 odbył lot z Mannheim do Królewca, 6 VII uroczyście lądował w Gdańsku (pierwsze lądowanie sterowca w Gdańsku), na wielkim placu ćwiczeń we Wrzeszczu ( lotnisko we Wrzeszczu). W drodze powrotnej z Królewca niedaleko Piły uległ wypadkowi i zniszczeniu.
Podczas I wojny światowej spółka Schütte-Lanz wybudowała w swoich zakładach w Rheinau, Sandhofen, Darmstadt, Lipsku i w Zeesen 22 sterowce, charakteryzujące się głównie drewnianą konstrukcją oraz aerodynamicznym kształtem, dwa kolejne nie zostały ukończone przed końcem wojny. W liczbie budowanych sterowców spółka ustępowała tylko zakładom Zeppelina. Spółka podjęła też produkcję własnych samolotów, których głównym konstruktorem był inżynier z THD Wilhelm Hillmann. Od końca 1915 roku pracował nad dwusilnikowym (160-P.S.-Daimler) wodnosamolotem Schül G.1, pierwszym niemieckim samolotem z trzyosobową załogą, przystosowanym do lotów obserwacyjnych i bombowych. Maszyna nie weszła jednak do produkcji seryjnej. Spółka Schütte-Lanz zakończyła oficjalnie działalność w 1925 roku.
