SCHÜTTE JOHANN HEINRICH KARL, profesor Technische Hochschule Danzig
| (Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Schütte Johann Heinrich Karl.JPG|thumb|Johann Heinrich Karl Schütte]] | [[File:Schütte Johann Heinrich Karl.JPG|thumb|Johann Heinrich Karl Schütte]] | ||
| − | '''JOHANN HEINRICH KARL SCHÜTTE''' (28 II 1873 Osternburg – 29 III 1940 Drezno), profesor, konstruktor sterowców. | + | '''JOHANN HEINRICH KARL SCHÜTTE''' (28 II 1873 Osternburg koło Oldenburga – 29 III 1940 Drezno), profesor, konstruktor sterowców. |
| − | Po katastrofie aerostatku „Graf Zeppelin" LZ 4 w sierpniu 1908, badając jej przyczyny, znalazł błędy konstrukcyjne, dokonał ich analizy, co z sukcesem wykorzystano w późniejszych sterowcach tego typu. Podjął własne prace nad konstrukcją sterowców, korzystając ze wsparcia finansowego przemysłowca z Mannheim, Karla Lanza (1873–1921). 22 IV 1909 powstała spółka Schütte-Lanz z siedzibą w Mannheim-Rheinau, jesienią 1909 | + | Syn Christine Sophie Marie i Henricha Wilhelma Ludwiga Schütte, urzędnika na dworze u wielkiego księcia Oldenburga u kapitana jego jachtu. Od 1879 do 1892 uczył się w miejscowym gimnazjum, odbył praktykę w stoczni cesarskiej w Kiloni. Od 1892 do 1898 studiował na wydziale budowy okrętów w Technische Hochschule w Berlinie-Charlottenburgu, w ramach praktyki studenckiej brał udział jako asystent mechanika w rejsie parowca „Geestemünde” do Baltimore (USA). Od grudnia 1897 zatrudniony był w Norddeutsche Lloyd w Bremershafen, gdzie założył instytut prowadzący badania nad teorią budowy okrętów. <br/><br/> |
| − | Podczas I wojny światowej spółka Schütte-Lanz wybudowała w swoich zakładach w Rheinau, Sandhofen, Darmstadt, Lipsku i w Zeesen 22 sterowce, charakteryzujące się głównie drewnianą konstrukcją oraz aerodynamicznym kształtem, dwa kolejne nie zostały ukończone przed końcem wojny. W liczbie budowanych sterowców spółka ustępowała tylko zakładom Zeppelina. Spółka podjęła też produkcję własnych samolotów, których głównym konstruktorem był inżynier z THD Wilhelm Hillmann. Od końca 1915 | + | W Gdańsku od maja 1904, profesor w [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]] (THD), kierownik katedry teorii budowy okrętów. Mieszkał przy Große Allee 31 (al. Zwycięstwa). Z jego inicjatywy w 1914 założono na THD instytut aerodynamiczny. Członek Westpreußischer Verein für Luftfahrt (Zachodnio-Pruskie Stowarzyszenie Lotnicze), które zorganizowało w 1914 tzw. Ostmarkenflug z przystankiem w Gdańsku. Od 1919 członek i wieloletni prezes Wissenschaftliche Gesellschaft für Luftfahrt (Naukowe Towarzystwo Lotnicze). W 1922 przeszedł do THD Berlin-Charlottenburg, gdzie pracował do emerytury w 1938. <br/><br/> |
| + | Po katastrofie aerostatku „Graf Zeppelin" LZ 4 w sierpniu 1908, badając jej przyczyny, znalazł błędy konstrukcyjne, dokonał ich analizy, co z sukcesem wykorzystano w późniejszych sterowcach tego typu. Podjął własne prace nad konstrukcją sterowców, korzystając ze wsparcia finansowego przemysłowca z Mannheim, Karla Lanza (1873–1921). 22 IV 1909 powstała spółka Schütte-Lanz z siedzibą w Mannheim-Rheinau, jesienią 1909 rozpoczęto budowę pierwszego sterowca SL 1. Pierwszy oficjalny lot odbył 17 X 1911, następnie został sprzedany wojskom lądowym. Latem 1913 SL 1 odbył lot z Mannheim do Królewca, 6 VII uroczyście lądował w Gdańsku (pierwsze lądowanie sterowca w Gdańsku), na wielkim placu ćwiczeń we Wrzeszczu ([[LOTNISKO WE WRZESZCZU | lotnisko we Wrzeszczu]]). W drodze powrotnej z Królewca niedaleko Piły uległ wypadkowi i zniszczeniu. <br/><br/> | ||
| + | Podczas I wojny światowej spółka Schütte-Lanz wybudowała w swoich zakładach w Rheinau, Sandhofen, Darmstadt, Lipsku i w Zeesen 22 sterowce, charakteryzujące się głównie drewnianą konstrukcją oraz aerodynamicznym kształtem, dwa kolejne nie zostały ukończone przed końcem wojny. W liczbie budowanych sterowców spółka ustępowała tylko zakładom Zeppelina. Spółka podjęła też produkcję własnych samolotów, których głównym konstruktorem był inżynier z THD Wilhelm Hillmann. Od końca 1915 pracował nad dwusilnikowym (160-P.S.-Daimler) wodnosamolotem Schül G.1, pierwszym niemieckim samolotem z trzyosobową załogą, przystosowanym do lotów obserwacyjnych i bombowych. Maszyna nie weszła jednak do produkcji seryjnej. Spółka Schütte-Lanz zakończyła oficjalnie działalność w 1925.<br/><br/> | ||
| + | W 1917 otrzymał tytuł doktora honoris causa TH w Berlinie. W Gdańsku mieszkał przy Große Allee 31 (al. Zwycięstwa) i przy Jäschkentaler Weg 47b (ul. Jaśkowa Dolina). Od 2 VI 1898 żonaty był z córką armatora Henriette Adele Bertha Addicks. Ojciec Wilhelma i Dorothei, urodzonych w Bremershafen. {{author: MB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 12:31, 7 lut 2024
JOHANN HEINRICH KARL SCHÜTTE (28 II 1873 Osternburg koło Oldenburga – 29 III 1940 Drezno), profesor, konstruktor sterowców.
Syn Christine Sophie Marie i Henricha Wilhelma Ludwiga Schütte, urzędnika na dworze u wielkiego księcia Oldenburga u kapitana jego jachtu. Od 1879 do 1892 uczył się w miejscowym gimnazjum, odbył praktykę w stoczni cesarskiej w Kiloni. Od 1892 do 1898 studiował na wydziale budowy okrętów w Technische Hochschule w Berlinie-Charlottenburgu, w ramach praktyki studenckiej brał udział jako asystent mechanika w rejsie parowca „Geestemünde” do Baltimore (USA). Od grudnia 1897 zatrudniony był w Norddeutsche Lloyd w Bremershafen, gdzie założył instytut prowadzący badania nad teorią budowy okrętów.
W Gdańsku od maja 1904, profesor w Technische Hochschule Danzig (THD), kierownik katedry teorii budowy okrętów. Mieszkał przy Große Allee 31 (al. Zwycięstwa). Z jego inicjatywy w 1914 założono na THD instytut aerodynamiczny. Członek Westpreußischer Verein für Luftfahrt (Zachodnio-Pruskie Stowarzyszenie Lotnicze), które zorganizowało w 1914 tzw. Ostmarkenflug z przystankiem w Gdańsku. Od 1919 członek i wieloletni prezes Wissenschaftliche Gesellschaft für Luftfahrt (Naukowe Towarzystwo Lotnicze). W 1922 przeszedł do THD Berlin-Charlottenburg, gdzie pracował do emerytury w 1938.
Po katastrofie aerostatku „Graf Zeppelin" LZ 4 w sierpniu 1908, badając jej przyczyny, znalazł błędy konstrukcyjne, dokonał ich analizy, co z sukcesem wykorzystano w późniejszych sterowcach tego typu. Podjął własne prace nad konstrukcją sterowców, korzystając ze wsparcia finansowego przemysłowca z Mannheim, Karla Lanza (1873–1921). 22 IV 1909 powstała spółka Schütte-Lanz z siedzibą w Mannheim-Rheinau, jesienią 1909 rozpoczęto budowę pierwszego sterowca SL 1. Pierwszy oficjalny lot odbył 17 X 1911, następnie został sprzedany wojskom lądowym. Latem 1913 SL 1 odbył lot z Mannheim do Królewca, 6 VII uroczyście lądował w Gdańsku (pierwsze lądowanie sterowca w Gdańsku), na wielkim placu ćwiczeń we Wrzeszczu ( lotnisko we Wrzeszczu). W drodze powrotnej z Królewca niedaleko Piły uległ wypadkowi i zniszczeniu.
Podczas I wojny światowej spółka Schütte-Lanz wybudowała w swoich zakładach w Rheinau, Sandhofen, Darmstadt, Lipsku i w Zeesen 22 sterowce, charakteryzujące się głównie drewnianą konstrukcją oraz aerodynamicznym kształtem, dwa kolejne nie zostały ukończone przed końcem wojny. W liczbie budowanych sterowców spółka ustępowała tylko zakładom Zeppelina. Spółka podjęła też produkcję własnych samolotów, których głównym konstruktorem był inżynier z THD Wilhelm Hillmann. Od końca 1915 pracował nad dwusilnikowym (160-P.S.-Daimler) wodnosamolotem Schül G.1, pierwszym niemieckim samolotem z trzyosobową załogą, przystosowanym do lotów obserwacyjnych i bombowych. Maszyna nie weszła jednak do produkcji seryjnej. Spółka Schütte-Lanz zakończyła oficjalnie działalność w 1925.
W 1917 otrzymał tytuł doktora honoris causa TH w Berlinie. W Gdańsku mieszkał przy Große Allee 31 (al. Zwycięstwa) i przy Jäschkentaler Weg 47b (ul. Jaśkowa Dolina). Od 2 VI 1898 żonaty był z córką armatora Henriette Adele Bertha Addicks. Ojciec Wilhelma i Dorothei, urodzonych w Bremershafen.
