RYLKE ALEKSANDER, prorektor Politechniki Gdańskiej, patron ulicy

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
 
[[File:Rylke Aleksander.JPG|thumb|Aleksander Rylke]]
 
[[File:Rylke Aleksander.JPG|thumb|Aleksander Rylke]]
[[File:Antoni_Kozłowski.jpg|thumb|Z lewej Aleksander Rylke, z prawej [[KOZŁOWSKI ANTONI | Antoni Kozłowski]]]]
+
[[File:Antoni_Kozłowski.jpg|thumb|Z lewej Aleksander Rylke, w środku [[GERLACH TADEUSZ | Tadeusz Gerlach]], z prawej [[KOZŁOWSKI ANTONI | Antoni Kozłowski]]]]
  
 
'''ALEKSANDER RYLKE''' (22 V 1887 Równe na Wołyniu – 23 I 1968 Gdańsk), profesor [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]] (PG). W 1909 roku absolwent Wydziału Budowy Okrętów Akademii  Morskiej w Kronsztadzie, konstruktor okrętowy.  Do 1918 roku pracownik w arsenale portowym w Sewastopolu (między innymi główny inżynier w dywizjonie okrętów podwodnych) i Stoczni Bałtyckiej w Sankt Petersburgu (budowniczy krążowników); w rosyjskiej marynarce wojennej doszedł do stopnia komandora podporucznika. <br/><br/>
 
'''ALEKSANDER RYLKE''' (22 V 1887 Równe na Wołyniu – 23 I 1968 Gdańsk), profesor [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]] (PG). W 1909 roku absolwent Wydziału Budowy Okrętów Akademii  Morskiej w Kronsztadzie, konstruktor okrętowy.  Do 1918 roku pracownik w arsenale portowym w Sewastopolu (między innymi główny inżynier w dywizjonie okrętów podwodnych) i Stoczni Bałtyckiej w Sankt Petersburgu (budowniczy krążowników); w rosyjskiej marynarce wojennej doszedł do stopnia komandora podporucznika. <br/><br/>

Wersja z 19:44, 8 sty 2022

Aleksander Rylke
Z lewej Aleksander Rylke, w środku Tadeusz Gerlach, z prawej Antoni Kozłowski

ALEKSANDER RYLKE (22 V 1887 Równe na Wołyniu – 23 I 1968 Gdańsk), profesor Politechniki Gdańskiej (PG). W 1909 roku absolwent Wydziału Budowy Okrętów Akademii Morskiej w Kronsztadzie, konstruktor okrętowy. Do 1918 roku pracownik w arsenale portowym w Sewastopolu (między innymi główny inżynier w dywizjonie okrętów podwodnych) i Stoczni Bałtyckiej w Sankt Petersburgu (budowniczy krążowników); w rosyjskiej marynarce wojennej doszedł do stopnia komandora podporucznika.

Od 10 IX 1919 w Polskiej Marynarce Wojennej (w stopniu majora, następnie komandora porucznika). Negocjator zamówionych przez Polskę monitorów rzecznych typu Warszawa w Stoczni Gdańskiej, sprawował nadzór nad ich budową oraz przebudową pierwszego okrętu dla Marynarki Wojennej ORP „Pomorzanin”. W roku 1920 przewodniczący państwowej komisji do spraw zakupu żaglowca szkolnego „Lwów”. Rok później przeszedł do rezerwy (pracował w firmie braci Lilpop), od roku 1924 ponownie w Marynarce Wojennej; organizator spółki akcyjnej Krajowe Stocznie Okrętowe; w latach 1927–1932 przebywał we Francji jako członek komisji nadzorczej przy budowie niszczycieli „Wicher” i „Burza” oraz okrętów podwodnych typu „Wilk”. Od 1933 wykładowca w Państwowej Szkole Techniczno-Mechanicznej w Warszawie. Współpracował w okresie 1934–1935 z brytyjską stocznią w Cowes przy projekcie niszczycieli „Grom” i „Błyskawica”. Od 1934 roku w stanie spoczynku.

W 1945 delegowany na Wybrzeże w celu lustracji stoczni, 1945–1960 pracownik PG, od 1946 profesor zwyczajny. Organizator i w latach 1945–1952 dziekan Wydziału Budowy Okrętów PG ( Wydział Oceanotechniki i Okrętownictwa). W okresie 1955–1961 kierownik Katedry Projektowania Okrętów, od 1958 członek Rady Naukowej Instytutu Morskiego, od 1960 na emeryturze. Autor projektu bocznego wodowania statków. Uważany za jednego z twórców polskiego przemysłu okrętowego. Wykształcił wielu inżynierów okrętowców. W 1952 otrzymał Nagrodę Państwową I stopnia, w 1955 Medal 10-lecia PRL, w 1960 Złotą Odznaką „Zasłużony Pracownik Morza”, w 1965 doktor honoris causa PG.

Autor między innymi wspomnień W służbie okrętu (1968). Patron jednej z ulic Gdańska ( Siódmy Dwór). Jego imię nosiły dwa statki drobnicowce: „Aleksander Rylke” (typu B 438, zbudowany w Gdańsku w roku 1977, odprzedany przez Polskie Linie Oceaniczne (PLO) w roku produkcji) oraz „Profesor Rylke” (typu B 340, zbudowany w Splicie, w służbie PLO od roku 1978, złomowany w 1999). MA

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania