ROSTING HELMER, komisarz Ligi Narodów w Gdańsku
| < Poprzednie | Następne > |
HELMER ROSTING (8 VII 1893 Thisted, Dania – 1945 Kopenhaga, samobójstwo), Wysoki Komisarz Ligi Narodów w II Wolnym Mieście Gdańsku. Absolwent gimnazjum w Randers (1910) i studiów teologicznych (1917). W latach 1918-1920 był wizytatorem z ramienia państw neutralnych i Czerwonego Krzyża obozów jenieckich we Francji. Pracował następnie w Sekretariacie Generalnym Ligi Narodów, w referacie do spraw ochrony mniejszości, od 1924 w Biurze Administracji Międzynarodowej, którym kierował od 1930.
15 X 1932 mianowany tymczasowym Wysokim Komisarzem Ligi Narodów w Gdańsku, po czym dwukrotnie rada Ligi przedłużała mu mandat, do 2 II i do 15 X 1933. Miał opinię eksperta od spraw gdańskich. Dążył do polubownego załatwiania polsko-gdańskich konfliktów, zwolennik ustępstw Polski na rzecz Niemiec. Nie poparł antyhitlerowskiej opozycji zwracającej się do niego o pomoc w przestrzeganiu gdańskiej konstytucji, której gwarantem była Liga Narodów. W 1936 zrezygnował z pracy w Lidze Narodów, był urzędnikiem w duńskim Ministerstwie Spraw Zagranicznych, do 1937 pracował w Czerwonym Krzyżu.
Podczas II wojny światowej w duńskim Czerwonym Krzyżu był dyrektorem referatu do spraw zagranicznych i pomocy jeńcom wojennym. W lipcu 1940, po zajęciu Danii przez Niemców, był zwolennikiem powołania w rządu narodowo-socjalistycznego, wysuwany był (bezskutecznie) przez Niemców jako kandydat na stanowiska ministra spraw zagranicznych (1940) i ministra do spraw wyznań (1942). Po zakończeniu wojny, w 1945 dwukrotnie na krótko aresztowany przez aliantów, przeszedł załamanie nerwowe i popełnił samobójstwo.
Był żonaty z Agnetą Elisabeth Hamilton (4 IX 1903 - 18 VIII 1967), córką majora armii szwedzkiej hrabiego Wathiera Augusta Hugo Hamiltona (1868-1957) i Fernandy Elisabeth Busck (1882-1969).
