Tekst źródłowy strony ROGORSCH JOHANNES GEORG ADOLF, śpiewak, reżyser operowy

{{web}}
'''JOHANNES''' (Hans) '''GEORG ADOLF ROGORSCH''' (16 VI 1868 Berlin – 28 V 1938 Zurych, Szwajcaria), śpiewak o głosie basowym, reżyser operowy. Syn fotografa [[ROGORSCH RUDOLF AUGUST | Rudolfa Augusta Rogorscha]]. Naukę gry na fortepianie, fagocie i klarnecie pobierał w Konserwatorium w Lipsku, dyrygowania uczył się u Juliusa Kniesego w Bayreuth, śpiewu u Juliusa Stockhausena we Frankfurcie nad Menem. W latach 1892–1893 śpiewak w Stadttheater w Trewirze (Nadrenia-Palatynat), 1893–1894 w Koblencji (Nadrenia-Palatynat), 1896–1900 w gdańskim [[TEATR MIEJSKI | Teatrze Miejskim]]; w latach 1900–1901 występował tylko gościnnie, m.in. w Halberstadt (Saksonia-Anhalt), Essen (Zagłębie Ruhry), Pradze (Czechy), 1901–1929 śpiewak i reżyser operowy w Stadttheater w Zurychu. Do końca życia uczył śpiewu. <br/><br/> W Gdańsku wystąpił w 50 operach 30 kompozytorów, m.in. Wolfganga Amadeusza Mozarta (Sarastro w ''Czarodziejskim flecie'', Hrabia Almaviva i Figaro w ''Weselu Figara'', Osmin w ''Uprowadzeniu z Seraju'', Leporello i Komtur w ''Don Giovannim'', Colas w ''Bastien i Bastienne''), Gioacchina Rossiniego (Basilio w ''Cyruliku sewilskim'', Walther Fürst w ''Wilhelmie Tellu''), Jacques’a Fromentala Halévy’ego (Kardynał w ''Żydówce''), Giacoma Meyerbeera (Don Pedro w ''Afrykance'', Bertram w ''Robercie Diable'', Marcel w ''Hugenotach'', Zachariasz w ''Proroku''), Charles’a Gounoda (Mefisto w ''Fauście''), Ottona Nicolaia (Falstaff w ''Wesołych kumoszkach z Windsoru''), Richarda Wagnera (Wotan w ''Walkirii'', Landgraf Hermann w ''Tannhäuserze'', Król Henryk Ptasznik w ''Lohengrinie'', Daland w ''Latającym Holendrze'', Veit Pogner w ''Śpiewakach norymberskich'', Steffano Colonna w ''Rienzi, ostatni z trybunów''), Bedřicha Smetany (Kecal w ''Sprzedanej narzeczonej''). Sporadycznie grał role drugoplanowe w dramatach, komediach i operetkach oraz występował na koncertach. <br/><br/> W Zurychu reżyserował kilkadziesiąt oper, m.in. ''Ifigenię na Taurydzie'' Christopha Willibalda Glucka, ''Białą damę'' i ''Jana z Paryża'' François-Adriena Boieldieu, ''Manru'' Ignacego Paderewskiego, tetralogię ''Pierścień Nibelunga'' i ''Parsifala'' Richarda Wagnera oraz kilka światowych prapremier, m.in. ''Turandot'' i ''Arlecchino'' Ferruccia Busoniego (pierwszymi przedstawieniami dyrygował kompozytor), ''Erwin und Elmire'' i ''Don Ranudo'' Othmara Schoecksa. <br/><br/> Ewangelik. 16 V 1896 w Gdańsku ożenił się z katoliczką Josefą Antonią Hlawaczek (13 X 1871 Wiedeń – po 1900), córką dyrektora [[HLAWACZEK HEINRICH | Heinricha Hlawaczka]], który 22 V 1900 zaproponował go Rejencji Gdańska na swojego następcę, ale bezskutecznie. Ojciec Wolfganga Heinricha Rudolfa (ur. 3 XI 1897 Gdańsk) i Mathildy Marii (ur. 11 VIII 1899 Gdańsk). {{author: JMM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>

'''Bibliografia''': <br/>
Archiwum Państwowe Gdańsk, Akta Urzędu Stanu Cywilnego Gdańska, sygn. 1609/532, nr 395; 1609/553, nr 3677; 2090/76, nr 215. <br/>
„Danziger Zeitung”, roczniki 1894–1900 (repertuar Teatru Miejskiego i recenzje). <br/>
„Danziger Neueste Nachrichten“ 1938, nr 127, s. 5 (wspomnienie pośmiertne). <br/>
Suter Paul, ''Hans Rogorsch'', w: Theaterlexikon der Schweiz, Zürich 2005, t. 3, s. 1512–1513. <br/>
http://tls.theaterwissenschaft.ch/wiki/Hans_Rogorsch.