RINCK FRIEDRICH THEODOR, rektor Gimnazjum Akademickiego
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| + | [[File: Friedrich_Theodor_Rinck.jpg |thumb| Strona tytułowa rozprawy Friedricha Theodora Rincka o filozofii Immanuela Kanta, 1805]] | ||
'''FRIEDRICH THEODOR RINCK''' (Rink) (8 IV 1770 Sławno – 27 IV 1811 Gdańsk), rektor gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. W 1785 immatrykulowany na uniwersytet w Królewcu, w latach 1789–1798 studiował tam filozofię i teologię. Uczeń wybitnego holenderskiego arabisty Alberta Schultena, ponadto uczeń i przyjaciel najznakomitszego filozofa schyłku oświecenia, Immanuela Kanta. W 1794 magister filozofii, w 1798 magister teologii, profesor tego przedmiotu w Królewcu, od 1801 doktor teologii. <br/><br/> | '''FRIEDRICH THEODOR RINCK''' (Rink) (8 IV 1770 Sławno – 27 IV 1811 Gdańsk), rektor gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. W 1785 immatrykulowany na uniwersytet w Królewcu, w latach 1789–1798 studiował tam filozofię i teologię. Uczeń wybitnego holenderskiego arabisty Alberta Schultena, ponadto uczeń i przyjaciel najznakomitszego filozofa schyłku oświecenia, Immanuela Kanta. W 1794 magister filozofii, w 1798 magister teologii, profesor tego przedmiotu w Królewcu, od 1801 doktor teologii. <br/><br/> | ||
Po 1801 profesor teologii w gdańskim Gimnazjum Akademickim. Na żądanie gminy luterańskiej [[STARE PRZEDMIEŚCIE | Starego Przedmieścia]] powołany jednocześnie na kaznodzieję w [[KOŚCIÓŁ ŚW. TRÓJCY | kościele św. Trójcy]]. W latach 1810–1811 rektor Gimnazjum Akademickiego. Zasłynął z prac dotyczących świata islamu, zwłaszcza w Afryce, m.in. przetłumaczył na łacinę i wydał w 1790 w Lejdzie historię islamskich władców Abisynii, autorstwa etiopskiego kronikarza Macriziego (1790), opublikował tekst ''Tabulae geographicae'' arabskiego podróżnika Abulfedy (1791). Zajmował się także recepcją i krytyką filozofii Immanuela Kanta (''Ansichten aus Immanuel Kant’s Leben'', 1805). Pośmiertny utwór na jego cześć przygotował [[BLECH EPHRAIM PHILIPP WILHELM, lekarz | Ephraim Philipp Blech]]. {{author: SK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Po 1801 profesor teologii w gdańskim Gimnazjum Akademickim. Na żądanie gminy luterańskiej [[STARE PRZEDMIEŚCIE | Starego Przedmieścia]] powołany jednocześnie na kaznodzieję w [[KOŚCIÓŁ ŚW. TRÓJCY | kościele św. Trójcy]]. W latach 1810–1811 rektor Gimnazjum Akademickiego. Zasłynął z prac dotyczących świata islamu, zwłaszcza w Afryce, m.in. przetłumaczył na łacinę i wydał w 1790 w Lejdzie historię islamskich władców Abisynii, autorstwa etiopskiego kronikarza Macriziego (1790), opublikował tekst ''Tabulae geographicae'' arabskiego podróżnika Abulfedy (1791). Zajmował się także recepcją i krytyką filozofii Immanuela Kanta (''Ansichten aus Immanuel Kant’s Leben'', 1805). Pośmiertny utwór na jego cześć przygotował [[BLECH EPHRAIM PHILIPP WILHELM, lekarz | Ephraim Philipp Blech]]. {{author: SK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 14:06, 25 lis 2023
FRIEDRICH THEODOR RINCK (Rink) (8 IV 1770 Sławno – 27 IV 1811 Gdańsk), rektor gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. W 1785 immatrykulowany na uniwersytet w Królewcu, w latach 1789–1798 studiował tam filozofię i teologię. Uczeń wybitnego holenderskiego arabisty Alberta Schultena, ponadto uczeń i przyjaciel najznakomitszego filozofa schyłku oświecenia, Immanuela Kanta. W 1794 magister filozofii, w 1798 magister teologii, profesor tego przedmiotu w Królewcu, od 1801 doktor teologii.
Po 1801 profesor teologii w gdańskim Gimnazjum Akademickim. Na żądanie gminy luterańskiej Starego Przedmieścia powołany jednocześnie na kaznodzieję w kościele św. Trójcy. W latach 1810–1811 rektor Gimnazjum Akademickiego. Zasłynął z prac dotyczących świata islamu, zwłaszcza w Afryce, m.in. przetłumaczył na łacinę i wydał w 1790 w Lejdzie historię islamskich władców Abisynii, autorstwa etiopskiego kronikarza Macriziego (1790), opublikował tekst Tabulae geographicae arabskiego podróżnika Abulfedy (1791). Zajmował się także recepcją i krytyką filozofii Immanuela Kanta (Ansichten aus Immanuel Kant’s Leben, 1805). Pośmiertny utwór na jego cześć przygotował Ephraim Philipp Blech.
