RICKERT HEINRICH I, polityk, honorowy obywatel Gdańska, były patron ulicy

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 3: Linia 3:
 
[[File:Heinrich Rickert II.JPG|thumb|Heinrich Rickert I, koniec lat 90. XIX wieku]]
 
[[File:Heinrich Rickert II.JPG|thumb|Heinrich Rickert I, koniec lat 90. XIX wieku]]
  
'''HEINRICH RICKERT I''' (27 XII 1833 Puck – 3 XI 1902 Berlin), dziennikarz, polityk, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]], [[HONOROWE OBYWATELSTWO MIASTA | honorowy obywatel miasta Gdańska]], były patron gdańskiej ulicy. Ukończył szkołę elementarną w Pucku i gimnazjum w Toruniu, studiował na uniwersytecie we Wrocławiu, pracował jako nauczyciel. W Gdańsku 1 VI 1858 został pierwszym redaktorem [[DANZIGER ZEITUNG (II) | „Danziger Zeitung”]]. Założyciel i wieloletni szef gdańskiego oddziału ogólnopruskiej partii narodowo-liberalnej (Nationalliberale Partei). Od 1859 zasiadał w Radzie Miejskiej. W 1874 roku był nieetatowym radcą w Zarządzie Miasta.<br/><br/>
+
'''HEINRICH RICKERT I''' (27 XII 1833 Puck – 3 XI 1902 Berlin), dziennikarz, polityk, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]], [[HONOROWE OBYWATELSTWO MIASTA | honorowy obywatel miasta Gdańska]], były patron gdańskiej ulicy. Ukończył szkołę elementarną w Pucku i gimnazjum w Toruniu, studiował na uniwersytecie we Wrocławiu, pracował jako nauczyciel. W Gdańsku 1 VI 1858 został pierwszym redaktorem [[DANZIGER ZEITUNG (II), dziennik | „Danziger Zeitung”]]. Założyciel i wieloletni szef gdańskiego oddziału ogólnopruskiej partii narodowo-liberalnej (Nationalliberale Partei). Od 1859 zasiadał w Radzie Miejskiej. W 1874 był nieetatowym radcą w Zarządzie Miasta.<br/><br/>
 
9 XI 1870 został gdańskim posłem z ramienia tej partii do pruskiego Landtagu prowincji w Królewcu. W latach 1876–1878 pełnił obowiązki dyrektora tego sejmu. Od 1874 do śmierci gdański poseł do niemieckiego parlamentu (Reichstagu), gdzie po 1890 został jednym z przywódców jego frakcji narodowo-liberalnej. Reprezentując interesy Gdańska, zdziałał wiele dla jego rozwoju gospodarczego poprzez przyznawane miastu z jego inicjatywy dotacje z budżetu centralnego.<br/><br/>
 
9 XI 1870 został gdańskim posłem z ramienia tej partii do pruskiego Landtagu prowincji w Królewcu. W latach 1876–1878 pełnił obowiązki dyrektora tego sejmu. Od 1874 do śmierci gdański poseł do niemieckiego parlamentu (Reichstagu), gdzie po 1890 został jednym z przywódców jego frakcji narodowo-liberalnej. Reprezentując interesy Gdańska, zdziałał wiele dla jego rozwoju gospodarczego poprzez przyznawane miastu z jego inicjatywy dotacje z budżetu centralnego.<br/><br/>
 
9 XI 1895 w uznaniu zasług, w 25-lecie pracy parlamentarnej, Rada Miejska Gdańska nadała mu honorowe obywatelstwo miasta. Zasiadał w Zarządzie [[FUNDACJA ABEGGA | Fundacji Abegga]]. W 1867 mieszkał przy Jopengasse 60 (ul. Piwna), w 1874 przy Ketterhagergasse 4 (ul. Zbytki), był właścicielem dworku w Karlikowie (Sopot). <br/><br/>
 
9 XI 1895 w uznaniu zasług, w 25-lecie pracy parlamentarnej, Rada Miejska Gdańska nadała mu honorowe obywatelstwo miasta. Zasiadał w Zarządzie [[FUNDACJA ABEGGA | Fundacji Abegga]]. W 1867 mieszkał przy Jopengasse 60 (ul. Piwna), w 1874 przy Ketterhagergasse 4 (ul. Zbytki), był właścicielem dworku w Karlikowie (Sopot). <br/><br/>
Był żonaty z Anettą (1849 Gdańsk – 19 VIII 1889 Sopot), córką [[STODDART JOHANN SPROTT | Johanna Sprotta Stoddarta]]. Miał dwóch synów: [[RICKERT HEINRICH II, profesor filozofii | Heinricha]] i Franza (30 XII 1872 Sopot – 24 VII 1939 Sopot). Ten ostatni, doktor nauk politycznych i właściciel drukarni, mieszkający przy Karrenwall 9 (ul. Okopowa), ożenił się z Gertrudą Mathildą Bertą von Seydlitz-Kurzbach (1890 – 28 II 1930 Gdańsk), miał z nią trzech synów: Heinricha, Helmuta i Wolfganga, urodzonych po 1910, oraz zmarłą w niemowlęctwie córeczkę Annettę Hedwigę Emilę (17 II 1912 – 25 II 1913). <br/><br/>
+
Był żonaty z Anettą (1849 Gdańsk – 19 VIII 1889 Sopot), córką [[STODDART JOHANN SPROTT, kupiec, radny  | Johanna Sprotta Stoddarta]]. Miał dwóch synów: [[RICKERT HEINRICH II, profesor filozofii | Heinricha]] i Franza (30 XII 1872 Sopot – 24 VII 1939 Sopot). Ten ostatni, doktor nauk politycznych i właściciel drukarni, mieszkający przy Karrenwall 9 (ul. Okopowa), ożenił się z Gertrudą Mathildą Bertą von Seydlitz-Kurzbach (1890 – 28 II 1930 Gdańsk), miał z nią trzech synów: Heinricha, Helmuta i Wolfganga, urodzonych po 1910, oraz zmarłą w niemowlęctwie córeczkę Annettę Hedwigę Emilę (17 II 1912 – 25 II 1913). <br/><br/>
 
Jego imię, Rickertweg, do 1945 nosiła obecna ul. Bohaterów Getta Warszawskiego we Wrzeszczu oraz ulica w Sopocie, obecnie Obrońców Westerplatte. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]
 
Jego imię, Rickertweg, do 1945 nosiła obecna ul. Bohaterów Getta Warszawskiego we Wrzeszczu oraz ulica w Sopocie, obecnie Obrońców Westerplatte. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]

Wersja z 18:59, 30 gru 2022

Heinrich Rickert I (w środku z prawej) wśród przywódców frakcji narodowo-liberalnej w parlamencie, 1880
Heinrich Rickert I, koniec lat 90. XIX wieku

HEINRICH RICKERT I (27 XII 1833 Puck – 3 XI 1902 Berlin), dziennikarz, polityk, radny Gdańska, honorowy obywatel miasta Gdańska, były patron gdańskiej ulicy. Ukończył szkołę elementarną w Pucku i gimnazjum w Toruniu, studiował na uniwersytecie we Wrocławiu, pracował jako nauczyciel. W Gdańsku 1 VI 1858 został pierwszym redaktorem „Danziger Zeitung”. Założyciel i wieloletni szef gdańskiego oddziału ogólnopruskiej partii narodowo-liberalnej (Nationalliberale Partei). Od 1859 zasiadał w Radzie Miejskiej. W 1874 był nieetatowym radcą w Zarządzie Miasta.

9 XI 1870 został gdańskim posłem z ramienia tej partii do pruskiego Landtagu prowincji w Królewcu. W latach 1876–1878 pełnił obowiązki dyrektora tego sejmu. Od 1874 do śmierci gdański poseł do niemieckiego parlamentu (Reichstagu), gdzie po 1890 został jednym z przywódców jego frakcji narodowo-liberalnej. Reprezentując interesy Gdańska, zdziałał wiele dla jego rozwoju gospodarczego poprzez przyznawane miastu z jego inicjatywy dotacje z budżetu centralnego.

9 XI 1895 w uznaniu zasług, w 25-lecie pracy parlamentarnej, Rada Miejska Gdańska nadała mu honorowe obywatelstwo miasta. Zasiadał w Zarządzie Fundacji Abegga. W 1867 mieszkał przy Jopengasse 60 (ul. Piwna), w 1874 przy Ketterhagergasse 4 (ul. Zbytki), był właścicielem dworku w Karlikowie (Sopot).

Był żonaty z Anettą (1849 Gdańsk – 19 VIII 1889 Sopot), córką Johanna Sprotta Stoddarta. Miał dwóch synów: Heinricha i Franza (30 XII 1872 Sopot – 24 VII 1939 Sopot). Ten ostatni, doktor nauk politycznych i właściciel drukarni, mieszkający przy Karrenwall 9 (ul. Okopowa), ożenił się z Gertrudą Mathildą Bertą von Seydlitz-Kurzbach (1890 – 28 II 1930 Gdańsk), miał z nią trzech synów: Heinricha, Helmuta i Wolfganga, urodzonych po 1910, oraz zmarłą w niemowlęctwie córeczkę Annettę Hedwigę Emilę (17 II 1912 – 25 II 1913).

Jego imię, Rickertweg, do 1945 nosiła obecna ul. Bohaterów Getta Warszawskiego we Wrzeszczu oraz ulica w Sopocie, obecnie Obrońców Westerplatte. MrGl

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania