RENNER KARL, burmistrz Gdańska

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >

KARL RENNER (14 VIII 1739 Gdańsk – 23 II 1819 Gdańsk), burmistrz Gdańska. Syn burmistrza Johanna Rennera i Louise, córki burmistrza gdańskiego Karla Groddecka. Początkowo pobierał naukę w domu, od 1756 był uczniem gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. Od 1760 studiował na uniwersytecie w Halle nad rzeką Saale. W 1766 został sekretarzem gdańskiej Rady Miejskiej, w 1769 archiwariuszem. W 1792, w ostatnich wyborach do Ławy Miejskiej przed przejściem Gdańska w granice Prus, został ławnikiem.

W okresie pruskim, w latach 1794-1802, pełnił w Zarządzie Miasta (Magistracie) funkcję radnego miejskiego. Z nieznanych przyczyn zrezygnował z tego urzędu w 1802. Do działalności publicznej powrócił wraz z utworzeniem I Wolnego Miasta Gdańska, zostając powołanym na urząd jednego z czterech burmistrzów. Funkcję pierwszego burmistrza sprawował w 1809, drugiego w 1808, 1812 i 1813, trzeciego w 1807 i 1811, czwartego w 1810. Był zwolennikiem niezależności Gdańska i przeciwnikiem przywrócenia miasta Prusom, opowiadał się za ścisłymi związkami z Francją, co miało gwarantować polityczną niezależność miasta. W 1814, po powrocie Gdańska pod władzę Prus, wycofał się z życia publicznego. W latach 1790–1819 mieszkał w swoim domu przy Langer Markt 10 (Długi Targ).

21 II 1771 w Gdańsku zawarł związek małżeński z Joanną Renatą (zm. 19 IV 1813), córką Adriana Gottlieba Söhnera i Anny Charlotte Schubert. Ojciec Johanny Charlotty (1771–1848), żony Jakoba Balthazara Groddecka i matki późniejszego nadburmistrza gdańskiego Karla Augusta Groddecka. JZ

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania