REICHEL CARL ANTON, muzyk
| Linia 3: | Linia 3: | ||
[[File:2_Friedrich_Wilhelm_Krampitz.jpg|thumb|Życzenia Carla Antona Reichela wpisane do sztambucha [[KRAMPITZ FRIEDRICH WILHELM, poeta| Friedricha Wilhelma Krampitza]]]] | [[File:2_Friedrich_Wilhelm_Krampitz.jpg|thumb|Życzenia Carla Antona Reichela wpisane do sztambucha [[KRAMPITZ FRIEDRICH WILHELM, poeta| Friedricha Wilhelma Krampitza]]]] | ||
| − | '''CARL ANTON REICHEL''' (4 XII 1765 Warszawa – 17 IV 1849 Gdańsk), muzyk. Prawdopodobnie naturalny syn kurlandzkiego księcia Carla A. Birona. W latach 1788–1806 organista kaplicy anglikańskiej przy Heilige-Geist-Gasse (ul. św. Ducha), 1830–1849 [[KOŚCIÓŁ ŚW. TRÓJCY | kościoła św. Trójcy]]. W okresie 1794–1844 występował jako pianista, harfista i dyrygent; organizował koncerty oratoryjne, operowe, kameralne, od 1823 między innymi w [[DWÓR ARTUSA | Dworze Artusa]]. W latach 1797–1845 prowadził księgarnię muzyczną z wypożyczalnią nut, sprzedawał i wynajmował fortepiany, od 1802 we własnym domu przy Heilige-Geist-Gasse 20 (ul. św. Ducha).<br/><br/> | + | '''CARL ANTON REICHEL''' (4 XII 1765 Warszawa – 17 IV 1849 Gdańsk), muzyk. Prawdopodobnie naturalny syn kurlandzkiego księcia Carla A. Birona. W latach 1788–1806 organista kaplicy anglikańskiej przy Heilige-Geist-Gasse (ul. św. Ducha), 1830–1849 [[KOŚCIÓŁ ŚW. TRÓJCY | kościoła św. Trójcy]]. W okresie 1794–1844 występował jako pianista, harfista i dyrygent; organizował koncerty oratoryjne, operowe, kameralne, od 1823 między innymi w [[DWÓR ARTUSA | Dworze Artusa]]. Był członkiem Danziger Liedertafel (Gdański Chór Biesiadny), grupy założonej w lutym 1823 przez [[KNIEWEL THEODOR FRIEDRICH, archidiakon kościoła NMP, kompozytor, dyrygent | Theodora Friedricha Kniewela]] w celu wykonywania wierszy i pieśni napisanych przez członków zespołu. W latach 1797–1845 prowadził księgarnię muzyczną z wypożyczalnią nut, sprzedawał i wynajmował fortepiany, od 1802 we własnym domu przy Heilige-Geist-Gasse 20 (ul. św. Ducha).<br/><br/> |
| − | Od 1817 do około 1820 wydawał periodyk muzyczny „Musikalisches Wochenblatt”, po roku przekształcony w miesięcznik „Musikalisches Monatsschrift”. Zaprezentował w nim 135 utworów 41 twórców, głównie tanecznych, w tym 55 swoich. Uczył śpiewu, komponował pieśni, utwory fortepianowe i inne. {{author: JMM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Od 1817 do około 1820 wydawał periodyk muzyczny „Musikalisches Wochenblatt”, po roku przekształcony w miesięcznik „Musikalisches Monatsschrift”. Zaprezentował w nim 135 utworów 41 twórców, głównie tanecznych, w tym 55 swoich. Uczył śpiewu (między innymi [[FRÜHLING JULIUS WILHELM, organista, dyrygent| Juliusa Wilhelma Frühlinga]], którym także opiekował się po śmierci jego rodziców, najpewniej jego uczennica była [[ALMONDE MARIANNE ANGELICA van, śpiewaczka | Marianna Angelica Almonde]]), komponował pieśni, utwory fortepianowe i inne. |
| + | {{author: JMM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 15:14, 28 lut 2023
CARL ANTON REICHEL (4 XII 1765 Warszawa – 17 IV 1849 Gdańsk), muzyk. Prawdopodobnie naturalny syn kurlandzkiego księcia Carla A. Birona. W latach 1788–1806 organista kaplicy anglikańskiej przy Heilige-Geist-Gasse (ul. św. Ducha), 1830–1849 kościoła św. Trójcy. W okresie 1794–1844 występował jako pianista, harfista i dyrygent; organizował koncerty oratoryjne, operowe, kameralne, od 1823 między innymi w Dworze Artusa. Był członkiem Danziger Liedertafel (Gdański Chór Biesiadny), grupy założonej w lutym 1823 przez Theodora Friedricha Kniewela w celu wykonywania wierszy i pieśni napisanych przez członków zespołu. W latach 1797–1845 prowadził księgarnię muzyczną z wypożyczalnią nut, sprzedawał i wynajmował fortepiany, od 1802 we własnym domu przy Heilige-Geist-Gasse 20 (ul. św. Ducha).
Od 1817 do około 1820 wydawał periodyk muzyczny „Musikalisches Wochenblatt”, po roku przekształcony w miesięcznik „Musikalisches Monatsschrift”. Zaprezentował w nim 135 utworów 41 twórców, głównie tanecznych, w tym 55 swoich. Uczył śpiewu (między innymi Juliusa Wilhelma Frühlinga, którym także opiekował się po śmierci jego rodziców, najpewniej jego uczennica była Marianna Angelica Almonde), komponował pieśni, utwory fortepianowe i inne.
