RAUFFSEYSEN PHILIPP ERNST, poeta, krytyk literacki, żołnierz

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >

PHILIPP ERNST RAUFFSEYSEN (Rauffseisen, Rofseisen; kwiecień 1743 Gdańsk – 21 XII 1775 Ruppin), poeta, krytyk literacki, żołnierz. Syn gdańskiego kupca Sigismunda Friedricha (1713–1768). Uczęszczał do szkoły mariackiej, w wieku 12 lat (17 II 1755), jako wybitnie uzdolniony, przyjęty do Gimnazjum Akademickiego. Najmłodszy wśród założycieli towarzystwa literackiego Gesellschaft zur Beförderung des guten Geschmacks in Danzig ( Aestetische Gesellschaft zu Danzig), a zarazem utalentowany literat, pozostawał pod wpływem filozofa i estetyka Georga Friedricha Meiera (1718–1777, od 1748 profesora uniwersytetu w Halle), pisarza, dramaturga, krytyka i teoretyka literatury Gottholda Ephraima Lessinga (1729–1781) i poety Friedricha Gottlieba Klopstocka (1724–1803).

Jego twórczość poetycka obejmowała utwory o tematyce filozoficznej, moralnej, religijnej, wiersze miłosne wzorowane na poezji francuskiej, w stylu anakreontyków, satyry i wiersze okolicznościowe. Krytykował Johanna Christopha Gottscheda (1700–1766, zob. towarzystwa literackie w Gdańsku w XVIII wieku, Luise Adelgunde Viktorie Gottsched) za to, że pozbawił teatr lekkości i rozrywki. Autor czterech utworów scenicznych: Amalie, ein rührendes Stück von einem Aufzuge; Freigeist, ein Trauerspiel; Die gestörte Brautnacht oder das bekehrte Heidenthum, ein Nachspiel mit Gesängen und Tänzen; Die verliebte Alte, oder die Verkleidung ohne Verkleidung, ein Lustspiel, wzorowanych na Lessingu i dramaturgach angielskich. Jego młodzieńcza twórczość pozostała w rękopisach i zachowała się w zbiorach Polskiej Akademii Nauk Biblioteki Gdańskiej.

W sierpniu 1759 roku (jako szesnastolatek) obronił w Gimnazjum Akademickim dysertację teologiczną, przygotowaną pod kierunkiem Ernesta Augusta Bertlinga Meditationes quaedam de voluntate theologice considerata (1759). Od roku 1759 studiował teologię na uniwersytecie w Getyndze, brał udział w pracach miejscowego Królewskiego Niemieckiego Towarzystwa w Getyndze (Königliche Deutsche Gesellschaft in Göttingen). W 1760 napisał (wydaną w Getyndze) okolicznościową odę z okazji setnej rocznicy podpisania pokoju oliwskiego, dedykowaną Gdańskowi i jego władzom: Jubelode bey der hundertjährigen Gedächtnissfeier des am dritten Tage des Maien im Jahre 1660 geschlossenen Olivischen Friedens, den würdigen Vätern des glücklichen Danzigs ehrfurchtsvoll gewidmet von….

Wykładał na uniwersytecie w Greifswaldzie, gdzie popadł w nałóg pijaństwa i długi, których nie mógł spłacić, zaciągnął się więc do wojska. Służył w ochotniczym regimencie dragonów (Frei-Dragoner-Regiment) pod dowództwem gen. Friedricha Wilhelma von Kleista (około 1725–1767), miłośnika literatury, z którym się zaprzyjaźnił. Po śmierci von Kleista zaciągnął się 12 IV 1769 do regimentu ks. zu Marlow w Meklemburgii, gdzie został muszkieterem.

Zmarł w wojskowym lazarecie w Ruppin w wieku 32 lat. Jeden z jego przyjaciół wydał w Berlinie zebrane wiersze jego autorstwa (Raufseysens Gedichte nach dem Tode des Verfassers, Hrsg. G. Danovius, 1782, wyd. 2: 1792). MAB

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania