RÜCHEL von KLEIST JACOB FRIEDRICH, gubernator twierdzy Gdańsk, honorowy obywatel Gdańska
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Polana Rüchel-Kleista i Weickhmanna w Parku Jaśkowej Doliny, Wedel, 1842.JPG|thumb|Place Rüchela von Kleista<br/>i | [[File:Polana Rüchel-Kleista i Weickhmanna w Parku Jaśkowej Doliny, Wedel, 1842.JPG|thumb|Place Rüchela von Kleista<br/>i | ||
[[WEICKHMANN JOACHIM HEINRICH | Joachima Heinricha Weickhmanna]] w Parku Jaśkowej Doliny, przylegające do centralnej częśći, Festynowej Łąki, 1842]] | [[WEICKHMANN JOACHIM HEINRICH | Joachima Heinricha Weickhmanna]] w Parku Jaśkowej Doliny, przylegające do centralnej częśći, Festynowej Łąki, 1842]] | ||
| − | '''JACOB FRIEDRICH RÜCHEL von KLEIST''' (25 I 1778 | + | '''JACOB FRIEDRICH RÜCHEL von KLEIST''' (25 I 1778 Żegocino koło Sławna – 14/15 III 1848 Gdańsk), oficer. Syn Caspra Carla von Kleista i Marii Louisy von Böhn. W wojsku od 6 II 1792, uczestnik pięciu wojen okresu napoleońskiego. Od 1833 generał lejtnant, następnie generał piechoty, od 1838 generał-gubernator twierdzy Gdańsk. Rezydował w dawnym pałacu Mniszchów (Długie Ogrody 88/89). Podlegały mu stacjonujące w Gdańsku oddziały wojskowe (w 1840 w sile 6000 oficerów i żołnierzy). Od 1839 członek [[TOWARZYSTWO PRZYRODNICZE | Towarzystwa Przyrodniczego]], następnie jego członek honorowy, w 1840 współzałożyciel [[TOWARZYSTWO UPIĘKSZANIA GDAŃSKA | Towarzystwa Upiększania Gdańska]], od 1846 członek [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]]. Współinicjator powstania [[PARK JAŚKOWEJ DOLINY | Parku Jaśkowej Doliny]], w którym jeden z centralnych placów nazwano jego imieniem.<br/><br/> |
6 II 1842, podczas obchodów 50-lecia służby wojskowej, [[RADA MIEJSKA | Rada Miejska]] nadała mu [[HONOROWE OBYWATELSTWO MIASTA | honorowe obywatelstwo miasta]]. Z powodu wieku i złego stanu zdrowia 1 I 1848 przeszedł na emeryturę. Imię „Rüchel von Kleist” nosił jeden z pierwszych parowców zbudowanych w [[STOCZNIA KLAWITTERA | Stoczni Klawittera]] dla gdańskiej żeglugi przybrzeżnej. <br/><br/> | 6 II 1842, podczas obchodów 50-lecia służby wojskowej, [[RADA MIEJSKA | Rada Miejska]] nadała mu [[HONOROWE OBYWATELSTWO MIASTA | honorowe obywatelstwo miasta]]. Z powodu wieku i złego stanu zdrowia 1 I 1848 przeszedł na emeryturę. Imię „Rüchel von Kleist” nosił jeden z pierwszych parowców zbudowanych w [[STOCZNIA KLAWITTERA | Stoczni Klawittera]] dla gdańskiej żeglugi przybrzeżnej. <br/><br/> | ||
W 1809 roku w Żegocinie poślubił Caroline Friederike Sophie Adelheid von Rüchel (30 IX 1790 – 11 II 1831). Ojciec siedmiorga dzieci. Syn Friedrich Wilhelm Otto (1814–1815) zmarł jako półtoraroczne dziecko, kolejni synowie byli oficerami wojska pruskiego: Friedrich Wilhelm (1822–1844) lejtnantem, podobnie Franz Karl (1825–1858), Philipp Albrecht (1828–1876) – podpułkownikiem; po jego śmierci wygasła pomorska linia rodziny von Kleist. Córka Elisabeth (Elise) Philippine Caroline (1820–1899) wyszła za mąż za Carla Wilhelma von Dewitza-Krebsa (1806–1867) z Meklemburgii; Louise (ur. 1824) i Friederike Marie Albertine (ur. 1821) pozostały chyba pannami. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | W 1809 roku w Żegocinie poślubił Caroline Friederike Sophie Adelheid von Rüchel (30 IX 1790 – 11 II 1831). Ojciec siedmiorga dzieci. Syn Friedrich Wilhelm Otto (1814–1815) zmarł jako półtoraroczne dziecko, kolejni synowie byli oficerami wojska pruskiego: Friedrich Wilhelm (1822–1844) lejtnantem, podobnie Franz Karl (1825–1858), Philipp Albrecht (1828–1876) – podpułkownikiem; po jego śmierci wygasła pomorska linia rodziny von Kleist. Córka Elisabeth (Elise) Philippine Caroline (1820–1899) wyszła za mąż za Carla Wilhelma von Dewitza-Krebsa (1806–1867) z Meklemburgii; Louise (ur. 1824) i Friederike Marie Albertine (ur. 1821) pozostały chyba pannami. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 19:14, 29 cze 2022
i Joachima Heinricha Weickhmanna w Parku Jaśkowej Doliny, przylegające do centralnej częśći, Festynowej Łąki, 1842
JACOB FRIEDRICH RÜCHEL von KLEIST (25 I 1778 Żegocino koło Sławna – 14/15 III 1848 Gdańsk), oficer. Syn Caspra Carla von Kleista i Marii Louisy von Böhn. W wojsku od 6 II 1792, uczestnik pięciu wojen okresu napoleońskiego. Od 1833 generał lejtnant, następnie generał piechoty, od 1838 generał-gubernator twierdzy Gdańsk. Rezydował w dawnym pałacu Mniszchów (Długie Ogrody 88/89). Podlegały mu stacjonujące w Gdańsku oddziały wojskowe (w 1840 w sile 6000 oficerów i żołnierzy). Od 1839 członek Towarzystwa Przyrodniczego, następnie jego członek honorowy, w 1840 współzałożyciel Towarzystwa Upiększania Gdańska, od 1846 członek Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. Współinicjator powstania Parku Jaśkowej Doliny, w którym jeden z centralnych placów nazwano jego imieniem.
6 II 1842, podczas obchodów 50-lecia służby wojskowej, Rada Miejska nadała mu honorowe obywatelstwo miasta. Z powodu wieku i złego stanu zdrowia 1 I 1848 przeszedł na emeryturę. Imię „Rüchel von Kleist” nosił jeden z pierwszych parowców zbudowanych w Stoczni Klawittera dla gdańskiej żeglugi przybrzeżnej.
W 1809 roku w Żegocinie poślubił Caroline Friederike Sophie Adelheid von Rüchel (30 IX 1790 – 11 II 1831). Ojciec siedmiorga dzieci. Syn Friedrich Wilhelm Otto (1814–1815) zmarł jako półtoraroczne dziecko, kolejni synowie byli oficerami wojska pruskiego: Friedrich Wilhelm (1822–1844) lejtnantem, podobnie Franz Karl (1825–1858), Philipp Albrecht (1828–1876) – podpułkownikiem; po jego śmierci wygasła pomorska linia rodziny von Kleist. Córka Elisabeth (Elise) Philippine Caroline (1820–1899) wyszła za mąż za Carla Wilhelma von Dewitza-Krebsa (1806–1867) z Meklemburgii; Louise (ur. 1824) i Friederike Marie Albertine (ur. 1821) pozostały chyba pannami.
