PIETRUSZKA BOGDAN, projektant statków, artysta plastyk
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę PIETRUSZKA BOGDAN na PIETRUSZKA BOGDAN, projektant statków, artysta plastyk) |
Wersja z 14:03, 16 paź 2022
BOGDAN PIETRUSZKA (17 XI 1935 Końskie, województwo świętokrzyskie – 21 V 2022 Gdańsk), projektant statków, artysta plastyk. W 1950 po tzw. małej maturze był w Gdańsku uczestnikiem kursu przygotowawczego do Szkoły Morskiej w Państwowym Centrum Wychowania Morskiego na Ołowiance. Po kursie 1 IX 1950 skierowany do Państwowego Liceum Budownictwa Okrętowego Conradinum. Po niezdanej maturze, od września 1952 do stycznia 1953 pracował w Powszechnej Spółdzielni Spożywców „Społem” w Końskich.
Od lutego 1953 ponownie w Gdańsku, w Conradinum, niedopuszczony do matury po tym, jak nie wziął udziału w szkolnych uroczystościach związanych ze śmiercią Józefa Stalina w marcu tego roku. Od kwietnia 1953 do emerytury w 1996 pracownik Centralnego Biura Konstrukcji Okrętowych w Gdańsku (od 1971 noszącego nazwę Biura Projektowo-Konstrukcyjnego Stoczni Gdańskiej). W 1967 uzyskał maturę w Technicznych Szkołach Budownictwa Okrętowego w Gdańsku. W latach 1958–1968 amatorsko uprawiał malarstwo akwarelowe, pastelowe, grafikę i miniaturę (uczestniczył w około 30 wystawach zespołowych i indywidualnych malarzy nieprofesjonalnych). W latach 1979–1980 projektant kadłuba fregaty „Dar Młodzieży” oraz ozdób na dziobie i rufie.
Uczestnik strajków w Stoczni Gdańskiej w grudniu 1970 i sierpniu 1980, od września 1980 przewodniczący Komisji Wydziałowej „Solidarności”, twórca koncepcji pomnika Poległych Stoczniowców 1970. Uczestnik strajków w Stoczni Gdańskiej w październiku 1982 przeciwko delegalizacji „Solidarności”, uczestnik strajku w Stoczni Gdańskiej w sierpniu 1988.
Od 1968 członek Stowarzyszenia Miłośników Dawnej Broni i Barwy, w 1973 współzałożyciel Oddziału Pomorskiego, od 1976 jego prezes. W 1974 autor projektu płyty pamiątkowej 9. Pułku Ułanów z Trembowli w kościele św. Antoniego w Warszawie, w listopadzie 1978 współorganizator wystawy w Muzeum w Elblągu „Broń i Barwa Niepodległej Polski 1918–1978”. Autor projektów prac o tematyce patriotycznej i militarnej oraz medali. Dla gdańskiego kościoła św. Brygidy wykonano według jego projektów „Żołnierskie Votum”, płytę upamiętniającą 50. rocznicę śmierci Józefa Piłsudskiego, epitafium „Katyń 1940” oraz medal z okazji odsłonięcia oraz (na prośbę Stowarzyszenia Rodzina Katyńska w Gdańsku) Krzyki Katyńskie. Dla gdańskiego kościoła św. Katarzyny Aleksandryjskiej wykonał płytę w kaplicy Matki Boskiej Szkaplerznej na pamiątkę utworzenia w Księstwie Warszawskim 9. Pułku Ułanów, broniącego Gdańska w 1813. W latach 1986–1989 wykonał dla kościoła św. Brygidy kutą w żelazie kratę z genealogią Orła Białego i symbolami narodowymi (wykonaną w kuźni Franciszka Zulewskiego). Dla kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny wykonał wskazówkę oraz tarczę słońca i księżyca zegara astronomicznego. W 1994 dla Muzeum Historycznego Miasta Gdańska wykonał Złotą Księgę Twierdzy Wisłoujście, dzwon piwny dla Dworu Artusa, w 1995 Złotą Księgę Dworu Artusa ze zdobieniami wewnątrz. W 1991 (na 200-lecie Konstytucji 3 Maja) był wraz z Krystyną Kutą współautorem wystawy „Znaki Ojczyzny” (polska biżuteria patriotyczna od czasów Konfederacji Barskiej) w gdańskim Muzeum Narodowym, a dla fundacji Orła Białego księdza Henryka Jankowskiego zaprojektował gobelin z symboliką trzeciomajową (wykonany w Fabryce Dywanów w Łodzi „Dywalin”).
Od 1980 autor projektów około 20 medali, między innymi 25-lecia i 30-lecia Grudnia 1970, „Katyń 1940” (1985), Krzyża „Semper Fidelis” dla Związku Solidarności Polskich Kombatantów (1990), 50-lecia Akcji Ostra Brama w Wilnie, projektu pierścienia generała Józefa Hallera dla Ligii Morskiej, nadawanego corocznie 10 lutego w Pucku (1995).
W sierpniu 1981 otrzymał nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska za szerzenie kultury i sztuki ( nagrody Miasta Gdańska: kulturalne i naukowe). W 1974 i 1990 odznaczony Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, w 2008 Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Pochowany na cmentarzu Srebrzysko.
