PETERSEN CHRISTIAN JOHANN, kupiec
Linia 3: | Linia 3: | ||
[[File:2_Christian_Johann_Petersen.JPG|thumb|Budynek Banku Rzeszy przy Jopengasse 69 (ul. Piwnej) nabyty przez Christiana Johanna Petersena]] | [[File:2_Christian_Johann_Petersen.JPG|thumb|Budynek Banku Rzeszy przy Jopengasse 69 (ul. Piwnej) nabyty przez Christiana Johanna Petersena]] | ||
[[File:3_Christian_Johann_Perersen.jpg|thumb|Dom Towarowy Christiana Johanna Petersena, widok od Jopengasse (ul. Piwnej) po przebudowie]] | [[File:3_Christian_Johann_Perersen.jpg|thumb|Dom Towarowy Christiana Johanna Petersena, widok od Jopengasse (ul. Piwnej) po przebudowie]] | ||
− | [[File:Petersen_Christian_Johann.jpg|thumb|Na pierwszym planie [[TEATR MIEJSKI | Teatr Miejski]] | + | [[File:Petersen_Christian_Johann.jpg|thumb|Na pierwszym planie od lewej [[TEATR MIEJSKI | Teatr Miejski]], [[WIELKA ZBROJOWNIA | Wielka Zbrojownia]], za nią równolegle dom mody Christiana Johanna Petersena zajmujący cała pierzeję obecnej ul. Kołodziejskiej, lata 30. XX wieku (fragment zdjęcia)]] |
'''CHRISTIAN JOHANN PETERSEN''' (9 V 1867 Preetz, region Holsztyn – 8 IV 1940 Gdańsk-Wrzeszcz), kupiec. W 1898 roku nabył od Alberta Fuchsa istniejący od 1876 sklep z towarami pościelowymi i lnianymi przy Große Wollwebergasse 10 (ul. Tkacka), zachowując dawną nazwę firmy Potrykus und Fuchs (wspólnikiem Alberta Fuchas był Valentin Potrykus (1850–1889)). W 1907 roku przeniósł ją do budynku dawnego Banku Rzeszy przy Jopengasse 69 (ul. Piwna, róg obecnej ul. Kołodziejskiej; [[BUDYNEK ODDZIAŁU OKRĘGOWEGO NARODOWEGO BANKU POLSKIEGO| Budynek Oddziału Okręgowego Narodowego Banku Polskiego]]). W miejscu dawnego budynku zlecił [[SCHADE ERNST AUGUST| Ernstowi Schade]] wybudowanie nowego, zajmującego połowę ulicy Groβe Scharmachergasse (ul. Kołodziejska). W latach 1910–1911, po zakupie przez firmę posesji przy Groβe Scharmachergasse 7–9 i przy Heilige-Geist-Gasse 14–16 (ul. św. Ducha), powstał tam (naprzeciw [[WIELKA ZBROJOWNIA| Wielkiej Zbrojowni]]) duży dom mody z towarami odzieżowymi, zajmujący całą pierzeję obecnej ul. Kołodziejskiej pomiędzy współczesnymi ulicami Piwną i św. Ducha (czteropiętrowy, ostatnie dwa piętra przeznaczono na mieszkania czynszowe). W 1916 roku mieszkał obok sklepu przy Jopengasse 69. Około 1935 roku firmę nabył Jacques Schleiner i prowadził ją do 1945. Dom towarowy uległ zniszczeniu w 1945 roku. <br/><br/> | '''CHRISTIAN JOHANN PETERSEN''' (9 V 1867 Preetz, region Holsztyn – 8 IV 1940 Gdańsk-Wrzeszcz), kupiec. W 1898 roku nabył od Alberta Fuchsa istniejący od 1876 sklep z towarami pościelowymi i lnianymi przy Große Wollwebergasse 10 (ul. Tkacka), zachowując dawną nazwę firmy Potrykus und Fuchs (wspólnikiem Alberta Fuchas był Valentin Potrykus (1850–1889)). W 1907 roku przeniósł ją do budynku dawnego Banku Rzeszy przy Jopengasse 69 (ul. Piwna, róg obecnej ul. Kołodziejskiej; [[BUDYNEK ODDZIAŁU OKRĘGOWEGO NARODOWEGO BANKU POLSKIEGO| Budynek Oddziału Okręgowego Narodowego Banku Polskiego]]). W miejscu dawnego budynku zlecił [[SCHADE ERNST AUGUST| Ernstowi Schade]] wybudowanie nowego, zajmującego połowę ulicy Groβe Scharmachergasse (ul. Kołodziejska). W latach 1910–1911, po zakupie przez firmę posesji przy Groβe Scharmachergasse 7–9 i przy Heilige-Geist-Gasse 14–16 (ul. św. Ducha), powstał tam (naprzeciw [[WIELKA ZBROJOWNIA| Wielkiej Zbrojowni]]) duży dom mody z towarami odzieżowymi, zajmujący całą pierzeję obecnej ul. Kołodziejskiej pomiędzy współczesnymi ulicami Piwną i św. Ducha (czteropiętrowy, ostatnie dwa piętra przeznaczono na mieszkania czynszowe). W 1916 roku mieszkał obok sklepu przy Jopengasse 69. Około 1935 roku firmę nabył Jacques Schleiner i prowadził ją do 1945. Dom towarowy uległ zniszczeniu w 1945 roku. <br/><br/> | ||
W 1916 mieszkał w kamienicy nad sklepem przy Jopengasse 69, następnie w swojej willi przy Jäschkentaler Weg 35 (ul. Jaśkowa Dolina). Wraz z żoną Gertrudą Stascheit-Petersen byli właścicielami kamienic przy Grosse Wollwebergasse (ul. Tkacka): w latach 1904–1945 – nr 4, 1907–1945 – nr 5, 1939–1945 – nr 6–8. Jako emeryt mieszkał również w domku myśliwskim w Holsztynie. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | W 1916 mieszkał w kamienicy nad sklepem przy Jopengasse 69, następnie w swojej willi przy Jäschkentaler Weg 35 (ul. Jaśkowa Dolina). Wraz z żoną Gertrudą Stascheit-Petersen byli właścicielami kamienic przy Grosse Wollwebergasse (ul. Tkacka): w latach 1904–1945 – nr 4, 1907–1945 – nr 5, 1939–1945 – nr 6–8. Jako emeryt mieszkał również w domku myśliwskim w Holsztynie. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 15:23, 21 lis 2021
CHRISTIAN JOHANN PETERSEN (9 V 1867 Preetz, region Holsztyn – 8 IV 1940 Gdańsk-Wrzeszcz), kupiec. W 1898 roku nabył od Alberta Fuchsa istniejący od 1876 sklep z towarami pościelowymi i lnianymi przy Große Wollwebergasse 10 (ul. Tkacka), zachowując dawną nazwę firmy Potrykus und Fuchs (wspólnikiem Alberta Fuchas był Valentin Potrykus (1850–1889)). W 1907 roku przeniósł ją do budynku dawnego Banku Rzeszy przy Jopengasse 69 (ul. Piwna, róg obecnej ul. Kołodziejskiej; Budynek Oddziału Okręgowego Narodowego Banku Polskiego). W miejscu dawnego budynku zlecił Ernstowi Schade wybudowanie nowego, zajmującego połowę ulicy Groβe Scharmachergasse (ul. Kołodziejska). W latach 1910–1911, po zakupie przez firmę posesji przy Groβe Scharmachergasse 7–9 i przy Heilige-Geist-Gasse 14–16 (ul. św. Ducha), powstał tam (naprzeciw Wielkiej Zbrojowni) duży dom mody z towarami odzieżowymi, zajmujący całą pierzeję obecnej ul. Kołodziejskiej pomiędzy współczesnymi ulicami Piwną i św. Ducha (czteropiętrowy, ostatnie dwa piętra przeznaczono na mieszkania czynszowe). W 1916 roku mieszkał obok sklepu przy Jopengasse 69. Około 1935 roku firmę nabył Jacques Schleiner i prowadził ją do 1945. Dom towarowy uległ zniszczeniu w 1945 roku.
W 1916 mieszkał w kamienicy nad sklepem przy Jopengasse 69, następnie w swojej willi przy Jäschkentaler Weg 35 (ul. Jaśkowa Dolina). Wraz z żoną Gertrudą Stascheit-Petersen byli właścicielami kamienic przy Grosse Wollwebergasse (ul. Tkacka): w latach 1904–1945 – nr 4, 1907–1945 – nr 5, 1939–1945 – nr 6–8. Jako emeryt mieszkał również w domku myśliwskim w Holsztynie.