PASTORIUS JOACHIM, uczony, proboszcz kościoła NMP

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Joachim Pastorius-Hirtenberg według Nicolausa Langa, 1685
Joachim Pastorius, Bellum Scythico-Cosacicum seu de conjuratione Tartarorum, Cosacorum plebis Russicae contra Regnum Poloniae…, Dantisci 1652, opis wojen polsko-kozackich za panowania króla Jana Kazimierza, karta tytułowa wykonana przez Wilhelma Hondiusa
Joachim Pastorius, Florus polonicus seu polonicae historiae epitome nova, Dantisci 1651, wydanie gdańskie przez Andreasa Hünefelda


JOACHIM PASTORIUS von HIRTENBERG (20 IX 1611 Głogów – 26 XII 1681 Frombork), uczony, proboszcz kościoła Najświętszej Marii Panny (NMP) w Gdańsku, patron gdańskiej ulicy. Syn kaznodziei ewangelickiego Hirtena, zlatynizował ojcowskie nazwisko w czasie studiów. Nauczyciel synów polskiej szlachty wyznania kalwińskiego i braci polskich. Od 1631 studiował medycynę, prawo i teologię na uniwersytecie we Francji i Holandii, by zdobyć środki na naukę zatrudniał się w charakterze guwernanta bogatych protestanckich studentów z Polski. W 1632 został unitarianinem ( arianie), po powrocie do kraju przebywał w Rakowie, Krakowie, Gdańsku i Toruniu. W 1636, jako wychowawca Piotra Sieniuty, przebywał w Lejdzie, w 1638 w Orleania, Londynie, Oksfordzie, w 1639 w Paryżu. Od 1641 doktor (na uniwersytecie w Lejdzie), w tym roku wydał podręczni do historii Polski Florus polonicus seu polonicae historiae epitome nova. Po ponownym powrocie do kraju był lekarzem rodziny Sieniutów na Wołyniu, który opuścił po wybuchu w 1648 kozackiego powstania Bohdana Chmielnickiego.

Od 1651 lekarz miejski i profesor gimnazjum w Elblągu. W 1655 w Gdańsku profesor prawa i historii w Gimnazjum Akademickim, początkowo z tytułem brandenburskiego nadwornego historiografa. Jednocześnie dyplomata w służbie króla polskiego Jana Kazimierza, między innymi protokołował rozmowy polsko-szwedzkie poprzedzające zawarcie pokoju oliwskiego. W 1662 otrzymał od króla Jana Kazimierza szlachectwo; nazwisko uzupełnił tytułem „von Hirtenberg”. W 1667 zrezygnował z profesury w Gdańsku. W 1669 przeszedł z rodziną na wiarę katolicką, wyznanie wiary złożył w opactwie cystersów w Oliwie na ręce opata Michała Hackiego. W 1672 został burgrabią malborskim.

Po śmierci żony w 1675 przyjął święcenia kapłańskie, od września 1676 był proboszczem w Tczewie. W okresie 1678–1681 był proboszczem gdańskiego kościoła NMP, urzędującym w oparciu o budowaną Kaplicę Królewską, prepozytem w kościele św. Wojciecha, protonotariuszem apostolskim, kanonikiem chełmińskim, oficjałem i wikariuszem generalnym na Pomorzu. Od 1680 był także kanonikiem warmińskim (we Fromborku). Przed śmiercią napisał własną biografię. Od 1945 patron ulic w Gdańsku- Przeróbce. MrGl

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania