PAŃSTWOWA SZKOŁA MUZYCZNA I STOPNIA IM. HENRYKA WIENIAWSKIEGO

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Siedziba Państwowej Szkoły Muzycznej im. Henryka Wieniawskiego, 2021
Siedziba Państwowej Szkoły Muzycznej im. Henryka Wieniawskiego, 2022
Jubileusz 70-lecia Państwowej Szkoły Muzycznej im. Henryka Wieniawskiego, 2017

PAŃSTWOWA SZKOŁA MUZYCZNA I STOPNIA IM. HENRYKA WIENIAWSKIEGO, ul. Gościnna 4, założona w listopadzie 1947 z inicjatywy nauczycieli skupionych w Kolegium Nauczycieli Muzyki w Gdańsku jako szkoła umuzykalniająca dla dzieci, młodzieży i dorosłych o przekroczonym wieku szkolnym. W chwili powstania pracowało w niej siedmiu nauczycieli, uczyło się około 70 uczniów w wieku od 7 do 40 lat. Od 1947 korzystała z sal Miejskiej Niższej Szkoły Muzycznej ( Zespół Szkół Muzycznych), jesienią 1948 przeniesiona na Orunię, korzystała z wypożyczanych klas w Szkole Podstawowej nr 9 przy ul. Małomiejskiej 58.

W 1950 była filią Państwowej Szkoły Muzycznej ( Zespół Szkół Muzycznych). W wyniku zarządzenia Ministra Kultury i Sztuki nastąpiło usamodzielnienie się szkoły, która 19 X 1954 otrzymała lokal przy ul. Gościnnej 4 (w budynku po działającej od początku XX wieku „Café Kirscherger”, po 1945 lokalu „Swoboda”) i nazwę Państwowej Szkoły Muzycznej nr 2. Liczyła 26 nauczycieli i 226 uczniów. W 1964 przyjęła nazwę Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia, a w 1967 otrzymała imię Henryka Wieniawskiego. Kształci około 160 uczniów w wieku od 6 do 16 roku życia, w cyklu sześcio- i czteroletnim. WAW

Dyrektorzy Państwowej Szkoły Muzycznej I Stopnia
1947–1963 Antonina Grądkowska (26 V 1908 – 18 IX 1975)
1963–1981 Ambroży Marciniec
1981–1982 Edwin Rymarz
1982–1991 Teresa Madejska
1991– Beata Domurad-Izdebska
WAW
⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania