NYMPHE, korweta

< Poprzednie

Następne >

Korweta SMS „Nymphe” według Maxa Bischoffa

Korweta SMS „Nymphe” (z prawej) przed bitwą z flotą duńską pod Jasmund (17 III 1864), w środku SMS „Arcona” (zbudowana w Stoczni Królewskiej), flagowy okręt dowodzącego Eduarda Karla Jachmanna, za nią fregata SMS „Niobe” i bryg SMS „Musquito”

Bitwa flot pruskiej i duńskiej pod Jasmundem (17 III 1864), od prawej: awizo SMS „Loreley” (zbudowane w Stoczni Królewskiej), fregata „Iylland” (D), korweta „Nymphe” (P), korweta panceropokładowa SMS „Arcona” i zasłonięte przez nią okręt liniowy „Skjold” (D) i fregata „Själland” (D)

Korweta gładkopokładowa SMS „Medusa”, bliźniaczka „Nymphe”, rysunek Hermanna Pennera

„NYMPHE”, korweta gładkopokładowa (Glattdeckskorvette), parowa. Zamówiona 23 VII 1861, stępkę położono 25 I 1862, wodowana 15 IV 1863 w Stoczni Królewskiej, w służbie od 25 XI 1863, wyporność 720 ton, długość 65 m, szerokość 10,2 m, zanurzenie 4,47 m, załoga – 190 osób (w tym 14 oficerów), prędkość 12 mil morskich. Uzbrojenie: 10 dział 36-funtowych i sześć 12-funtowych, od 1869 kolejno: 17-, 19-, 9- dział.

Brała udział w wojnie Prus z Danią w 1864 roku pod dowództwem Reinholda von Wernera w eskadrze dowodzonej przez Eduarda Jachmanna. Wsławiła się w czasie wojny prusko-francuskiej: pod dowództwem pochodzącego ze znanej gdańskiej rodziny komandora porucznika Johanna Weickhmanna (29 IV 1819 – 29 VIII 1897 Gdańsk, pochowany na Cmentarzu Garnizonowym) stacjonowała w Nowym Porcie, 22 VIII 1870, pod osłoną nocy (akcja trwała między 1.15 a 3.00) zaatakowała między Oksywiem a Zatoką Pucką francuskie okręty wojenne (pancerne korwety „Thétis” i „Jeanne dʼArc” oraz awizo „Renard”) dowodzone przez wiceadmirała Édouarda Bouët-Willaumeza i blokujące gdański port. Pod osłoną brzegu i ostrzelaniu spowodowała pożar na korwecie „Thétis” (zginęło na niej 18 marynarzy), mimo ostrzału z pozostałych okrętów francuskich bez strat powróciła do Nowego Portu. Była to jedna z dwóch potyczek flot pruskiej i francuskiej na Morzu Bałtyckim w tej wojnie. Okręty francuskie po dwóch dniach zrezygnowały z blokady gdańskiego portu.

Od 1 VI 1871 do 1874 pod dowództwem komandora porucznika Louisa von Blanc działała na Pacyfiku. Po drodze, w lipcu 1871, w Cowes na wyspie Wight wizytowana była przez brytyjską rodzinę królewską. W październiku tego roku, gdy w Rio de Janeiro po awanturze w portowej tawernie aresztowano większość jej marynarzy, władze niemiecki zagroziły wysłaniem przeciwko Brazylii eskadry okrętów. Odwiedziła Australię, wyspy Oceanii, Japonię, Hongkong, Singapur, Borneo. W 1875 przeszła remont w gdańskiej Stoczni Cesarskiej. Następnie jako okręt szkolny odbywała rejsy do Ameryki Północnej i Południowej oraz na Morze Śródziemne. Wycofana ze służby 21 VII 1887. W 1891 roku złomowana w Hamburgu. BŚ