MIELCARZEWICZ BARBARA, nauczycielka w Gimnazjum Polskim, dyrektor Biblioteki Głównej Politechniki Gdańskiej

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 5: Linia 5:
 
Uczyła się w Państwowym Gimnazjum Żeńskim, ósmą klasę ukończyła i zdała maturę w 1925 w Państwowym Gimnazjum Męskim w Ostrowie. Studiowała romanistykę i germanistykę na Uniwersytecie Poznańskim, w 1930 uzyskała absolutorium, od 1933 magister filozofii. 15 V 1930 przyjęła propozycję trzymiesięcznego zastępstwa w gdańskim Gimnazjum Polskim, pozostała w tej szkole  do 29 VIII 1939. Była nauczycielką języka niemieckiego, od 1934 także francuskiego oraz geografii. W latach 1932–1936 była opiekunką szkolnej żeńskiej drużyny zuchów, od 1936 do 1939 żeńskiej I Drużyny im. Królowej Jadwigi, była opiekunką Morskiej Drużyny Harcerek, w Komendzie Gdańskiej Chorągwi Harcerek była sekretarka i bibliotekarką. Działała aktywnie w [[ZWIĄZEK POLAKÓW W WOLNYM MIEŚCIE GDAŃSKU | Związku Polaków w Gdańsku]], prowadziła naukę języka polskiego na kursach repolonizacyjnych w Gdańsku-[[ORUNIA | Oruni]] i zajęcia w Świetlicy Centralnej Związku Polaków na Długim Targu. W końcu sierpnia 1939 wyjechała do Gdyni, okupację spędziła w rodzinnym Ostrowie.<br/><br/>
 
Uczyła się w Państwowym Gimnazjum Żeńskim, ósmą klasę ukończyła i zdała maturę w 1925 w Państwowym Gimnazjum Męskim w Ostrowie. Studiowała romanistykę i germanistykę na Uniwersytecie Poznańskim, w 1930 uzyskała absolutorium, od 1933 magister filozofii. 15 V 1930 przyjęła propozycję trzymiesięcznego zastępstwa w gdańskim Gimnazjum Polskim, pozostała w tej szkole  do 29 VIII 1939. Była nauczycielką języka niemieckiego, od 1934 także francuskiego oraz geografii. W latach 1932–1936 była opiekunką szkolnej żeńskiej drużyny zuchów, od 1936 do 1939 żeńskiej I Drużyny im. Królowej Jadwigi, była opiekunką Morskiej Drużyny Harcerek, w Komendzie Gdańskiej Chorągwi Harcerek była sekretarka i bibliotekarką. Działała aktywnie w [[ZWIĄZEK POLAKÓW W WOLNYM MIEŚCIE GDAŃSKU | Związku Polaków w Gdańsku]], prowadziła naukę języka polskiego na kursach repolonizacyjnych w Gdańsku-[[ORUNIA | Oruni]] i zajęcia w Świetlicy Centralnej Związku Polaków na Długim Targu. W końcu sierpnia 1939 wyjechała do Gdyni, okupację spędziła w rodzinnym Ostrowie.<br/><br/>
 
7 V 1945 powróciła do Gdańska, do 30 IX 1947 pracowała jako nauczycielka i lektorka języka niemieckiego i francuskiego w  
 
7 V 1945 powróciła do Gdańska, do 30 IX 1947 pracowała jako nauczycielka i lektorka języka niemieckiego i francuskiego w  
[[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, I | I Liceum Ogólnokształcącym]]. Równocześnie była lektorką języka niemieckiego w Wyższej Szkole Handlu Morskiego, Wyższej Szkole Ekonomicznej w Sopocie oraz gdańskiej [[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY | Akademii Lekarskiej]] i [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechnice Gdańskiej]] (PG). Od 1950 bibliotekarz w Bibliotece Centralnej (następnie Głównej) PG, od czerwca 1956 wicedyrektor, po wygraniu konkursu od listopada 1957 do przejścia na emeryturę 31 X 1973 dyrektor. W latach 1958–1971 wchodziła w skład Rady Naukowej [[POLSKA AKADEMIA NAUK BIBLIOTEKA GDAŃSKA | Biblioteki Gdańskiej PAN]]. <br/><br/>
+
[[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, I | I Liceum Ogólnokształcącym]]. Równocześnie była lektorką języka niemieckiego w Wyższej Szkole Handlu Morskiego, Wyższej Szkole Ekonomicznej w Sopocie oraz gdańskiej [[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY | Akademii Lekarskiej]] i [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechnice Gdańskiej]] (PG). Od 1950 bibliotekarz w Bibliotece Centralnej (następnie Głównej) PG, od czerwca 1956 wicedyrektor, po wygraniu konkursu od listopada 1957 do przejścia na emeryturę 31 X 1973 dyrektor. W latach 1957–1973 członkini Senatu PG. W latach 1958–1971 wchodziła w skład Rady Naukowej [[POLSKA AKADEMIA NAUK BIBLIOTEKA GDAŃSKA | Biblioteki Gdańskiej PAN]]. <br/><br/>
 
Rozbudowała zaplecze magazynowe oraz główną czytelnię, powiększyła znacznie zbiory o publikacje polskie i zagraniczne, stworzyła sprawny system informacyjny. W 1962 wprowadziła w bibliotece nowość: wolny dostęp do książek, w 1963 doprowadziła do uruchomienia Pracowni Mikrofilmowej. Redaktorka wielu wydawnictw PG. Opublikowała bibliografie pracowników PG w latach 1945–1955: ''Politechnika Gdańska 1945– 1955'' (1958), prace z 1956–1980 w książce wydanej w 1980. Współredaktorka ''Politechnika Gdańska 1945–1970'' (1970). Działała w Stowarzyszeniu Bibliotekarzy Polskich, kole byłych działaczy Polonii Gdańsk i wychowanków Gimnazjum Polskiego, Towarzystwie Przyjaciół Gdańska, [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE | Gdańskim Towarzystwie Naukowym]]. Była wieloletnim członkiem Komisji do spraw Bibliotek Rady Głównej Ministerstwa Szkolnictwa Wyższego. Odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi, w 1970 Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.<br/><br/>
 
Rozbudowała zaplecze magazynowe oraz główną czytelnię, powiększyła znacznie zbiory o publikacje polskie i zagraniczne, stworzyła sprawny system informacyjny. W 1962 wprowadziła w bibliotece nowość: wolny dostęp do książek, w 1963 doprowadziła do uruchomienia Pracowni Mikrofilmowej. Redaktorka wielu wydawnictw PG. Opublikowała bibliografie pracowników PG w latach 1945–1955: ''Politechnika Gdańska 1945– 1955'' (1958), prace z 1956–1980 w książce wydanej w 1980. Współredaktorka ''Politechnika Gdańska 1945–1970'' (1970). Działała w Stowarzyszeniu Bibliotekarzy Polskich, kole byłych działaczy Polonii Gdańsk i wychowanków Gimnazjum Polskiego, Towarzystwie Przyjaciół Gdańska, [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE | Gdańskim Towarzystwie Naukowym]]. Była wieloletnim członkiem Komisji do spraw Bibliotek Rady Głównej Ministerstwa Szkolnictwa Wyższego. Odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi, w 1970 Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.<br/><br/>
 
Pochowana 3 V 1988 na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>
 
Pochowana 3 V 1988 na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>

Wersja z 09:36, 20 maj 2022

Grono pedagogiczne Gimnazjum Polskiego w 1936, Barbara Mielcarzewicz w najwyższym rzędzie, piąta od lewej
Barbara Mielcarzewicz

BARBARA MIELCARZEWICZ (30 III 1907 Ostrów Wielkopolski – 28 IV 1988 Gdańsk), nauczycielka w gdańskim Gimnazjum Polskim, bibliotekarz. Córka Jana, architekta, uczestnika powstania wielkopolskiego, naczelnika Straży Obywatelskiej w 1918 w Jarocinie, radnego miejskiego w Ostrowie Wielkopolskim i Kazimiery z domu Krumka. Siostra Józefa Mielcarzewicza.

Uczyła się w Państwowym Gimnazjum Żeńskim, ósmą klasę ukończyła i zdała maturę w 1925 w Państwowym Gimnazjum Męskim w Ostrowie. Studiowała romanistykę i germanistykę na Uniwersytecie Poznańskim, w 1930 uzyskała absolutorium, od 1933 magister filozofii. 15 V 1930 przyjęła propozycję trzymiesięcznego zastępstwa w gdańskim Gimnazjum Polskim, pozostała w tej szkole do 29 VIII 1939. Była nauczycielką języka niemieckiego, od 1934 także francuskiego oraz geografii. W latach 1932–1936 była opiekunką szkolnej żeńskiej drużyny zuchów, od 1936 do 1939 żeńskiej I Drużyny im. Królowej Jadwigi, była opiekunką Morskiej Drużyny Harcerek, w Komendzie Gdańskiej Chorągwi Harcerek była sekretarka i bibliotekarką. Działała aktywnie w Związku Polaków w Gdańsku, prowadziła naukę języka polskiego na kursach repolonizacyjnych w Gdańsku- Oruni i zajęcia w Świetlicy Centralnej Związku Polaków na Długim Targu. W końcu sierpnia 1939 wyjechała do Gdyni, okupację spędziła w rodzinnym Ostrowie.

7 V 1945 powróciła do Gdańska, do 30 IX 1947 pracowała jako nauczycielka i lektorka języka niemieckiego i francuskiego w I Liceum Ogólnokształcącym. Równocześnie była lektorką języka niemieckiego w Wyższej Szkole Handlu Morskiego, Wyższej Szkole Ekonomicznej w Sopocie oraz gdańskiej Akademii Lekarskiej i Politechnice Gdańskiej (PG). Od 1950 bibliotekarz w Bibliotece Centralnej (następnie Głównej) PG, od czerwca 1956 wicedyrektor, po wygraniu konkursu od listopada 1957 do przejścia na emeryturę 31 X 1973 dyrektor. W latach 1957–1973 członkini Senatu PG. W latach 1958–1971 wchodziła w skład Rady Naukowej Biblioteki Gdańskiej PAN.

Rozbudowała zaplecze magazynowe oraz główną czytelnię, powiększyła znacznie zbiory o publikacje polskie i zagraniczne, stworzyła sprawny system informacyjny. W 1962 wprowadziła w bibliotece nowość: wolny dostęp do książek, w 1963 doprowadziła do uruchomienia Pracowni Mikrofilmowej. Redaktorka wielu wydawnictw PG. Opublikowała bibliografie pracowników PG w latach 1945–1955: Politechnika Gdańska 1945– 1955 (1958), prace z 1956–1980 w książce wydanej w 1980. Współredaktorka Politechnika Gdańska 1945–1970 (1970). Działała w Stowarzyszeniu Bibliotekarzy Polskich, kole byłych działaczy Polonii Gdańsk i wychowanków Gimnazjum Polskiego, Towarzystwie Przyjaciół Gdańska, Gdańskim Towarzystwie Naukowym. Była wieloletnim członkiem Komisji do spraw Bibliotek Rady Głównej Ministerstwa Szkolnictwa Wyższego. Odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi, w 1970 Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Pochowana 3 V 1988 na cmentarzu Srebrzysko. MrGl







Bibliografia:
Janik Bernard, Życiorysy pracowników Gimnazjum Polskiego w Gdańsku, w: Gimnazjum Polskie Macierzy Szkolnej w Gdańsku 1922–1939. Księga pamiątkowa, Gdańsk 1976, s. 170-171.
Sroczyńska-Wyczańska Krystyna, Nauczyciele Gimnazjum, w: Gimnazjum Polskie Macierzy Szkolnej w Gdańsku 1922–1939. Księga pamiątkowa, Gdańsk 1989, s. 310-311.
Szkoła Macierzy, „Litery”, 1972, nr 5, s. 4-5 (wspomnienia Barbary Mielcarzewicz).
Zaleska Jadwiga, Harcerstwo żeńskie, w: Gimnazjum Polskie Macierzy Szkolnej w Gdańsku 1922–1939. Księga pamiątkowa, Gdańsk 1989, s. 156.

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania