LOSSIUS JOHANNES, budowniczy miejski
| (Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''JOHANNES LOSSIUS''' (po 1574 Lipsk – 1613 Gdańsk), budowniczy miejski. Syn [[LOSSIUS PETRUS I | Petrusa Lossiusa]]. Od 1582 uczeń [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], w 1590 przedstawił na piśmie końcową pracę ''Ad magnificum senatum inclytae reipublicae Gedanensis Epistola geodaetica'' | + | '''JOHANNES LOSSIUS''' (Loss) (po 1574 Lipsk – 1613 Gdańsk), budowniczy miejski. Syn [[LOSSIUS PETRUS I, profesor Gimnazjum Akademickiego | Petrusa Lossiusa]]. Od czerwca 1582 uczeń [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], w 1590 przedstawił na piśmie końcową pracę ''Ad magnificum senatum inclytae reipublicae Gedanensis Epistola geodaetica''. W 1595 studiował prawo w Lejdzie. W 1598 uzyskał stypendium [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]] Gdańska na studia w zakresie budownictwa lądowego i wodnego w Padwie (1598–1601) i Lejdzie (1602). <br/><br/> |
| − | Po powrocie do Gdańska w 1603 objął stanowisko budowniczego miejskiego. W 1611 był autorem projektu niezrealizowanej bramy z herbami Gdańska i Polski. Znany z ostatniego zlecenia z 28 VI 1613, za które przed 4 X 1613 wynagrodzenie odebrała wdowa. Przyjaźnił się z [[KRÜGER PETER | Peterem Krügerem]], który ofiarował mu swoje dzieło ''Synopsis trigonometriae sive doctrinae triangulorum…'' (1612). | + | Po powrocie do Gdańska w 1603 objął stanowisko budowniczego miejskiego. W 1611 był autorem projektu niezrealizowanej bramy z herbami Gdańska i Polski. Znany z ostatniego zlecenia z 28 VI 1613, za które przed 4 X 1613 wynagrodzenie odebrała wdowa. Przyjaźnił się z [[KRÜGER PETER, astronom, profesor Gimnazjum Akademickiego | Peterem Krügerem]], który ofiarował mu swoje dzieło ''Synopsis trigonometriae sive doctrinae triangulorum…'' (1612). <br/><br/> |
| + | Był dwukrotnie żonaty. Po raz pierwszy od 24 III 1603 z Catheriną, wdową po Johannie Bereysdorfie, po raz drugi z Marią, corką Corneliusa Wilhelmsa. Gratulowali mu tego drugiego związku w specjalnych wierszach przyjaciele, w tym i Peter Krüger (''Novis coniugg. Ioanni Lossio Reip. Dantisc. Architectoni et Mariae Gulielmae virgini elegantissimae A.C. 1612… votiva Amicorum symbolae''). {{author: MAB}} {{author: JP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
| + | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | ''Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814'', wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 39.<br/> | ||
| + | Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 3, 244; 5, 205. | ||
Aktualna wersja na dzień 18:04, 27 lut 2024
JOHANNES LOSSIUS (Loss) (po 1574 Lipsk – 1613 Gdańsk), budowniczy miejski. Syn Petrusa Lossiusa. Od czerwca 1582 uczeń Gimnazjum Akademickiego, w 1590 przedstawił na piśmie końcową pracę Ad magnificum senatum inclytae reipublicae Gedanensis Epistola geodaetica. W 1595 studiował prawo w Lejdzie. W 1598 uzyskał stypendium Rady Miejskiej Gdańska na studia w zakresie budownictwa lądowego i wodnego w Padwie (1598–1601) i Lejdzie (1602).
Po powrocie do Gdańska w 1603 objął stanowisko budowniczego miejskiego. W 1611 był autorem projektu niezrealizowanej bramy z herbami Gdańska i Polski. Znany z ostatniego zlecenia z 28 VI 1613, za które przed 4 X 1613 wynagrodzenie odebrała wdowa. Przyjaźnił się z Peterem Krügerem, który ofiarował mu swoje dzieło Synopsis trigonometriae sive doctrinae triangulorum… (1612).
Był dwukrotnie żonaty. Po raz pierwszy od 24 III 1603 z Catheriną, wdową po Johannie Bereysdorfie, po raz drugi z Marią, corką Corneliusa Wilhelmsa. Gratulowali mu tego drugiego związku w specjalnych wierszach przyjaciele, w tym i Peter Krüger (Novis coniugg. Ioanni Lossio Reip. Dantisc. Architectoni et Mariae Gulielmae virgini elegantissimae A.C. 1612… votiva Amicorum symbolae).
Bibliografia:
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 39.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 3, 244; 5, 205.
