LINKNER TADEUSZ, profesor Uniwersytetu Gdańskiego

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >

TADEUSZ JÓZEF LINKNER (ur. 29 I 1949 Chojnice), historyk literatury, profesor Uniwersytetu Gdańskiego (UG). W 1962 roku absolwent Liceum Pedagogicznego w Kościerzynie, w latach 1967–1969 słuchacz Studium Nauczycielskiego w Bydgoszczy (filologia polska), 1970–1974 student Instytutu Filologii Polskiej UG. W okresie 1969–1973 nauczyciel w szkołach podstawowych w Będźmierowicach (powiat Chojnice) i Tropiszewie (powiat Malbork), 1973–1983 w szkołach średnich w Kościerzynie i Ozorkowie. Od 1982 doktor, od 1983 pracownik Instytutu Filologii Polskiej UG, od 1993 doktor habilitowany, od 1996 profesor UG, od 2004 profesor tytularny, od 2007 profesor zwyczajny. W latach 2008–2012 kierownik Zakładu Historii Literatury XIX wieku.

Specjalista w zakresie historii literatury Młodej Polski, mitologii słowiańskiej w literaturze, literatury regionalnej Kaszub i Kociewia, krytyki literackiej, edytorstwa. Ekspert Ministerstwa Edukacji Narodowej w kwestii mianowania i dyplomowania nauczycieli oraz rzeczoznawca do spraw podręczników przeznaczonych do kształcenia ogólnego w zakresie języka kaszubskiego

Autor między innymi Z Mare Tenebrarum na słoneczny Hel. W kręgu myśli bałtycko-pomorskiej Tadeusza Micińskiego (1987), Mitologia słowiańska w literaturze Młodej Polski (1991), Heroiczna biografia Remusa. W zwierciadle mitu i kaszubskich wierzeń (1996), Słowiańskie bogi i demony. Z rękopisu Bronisława Trentowskiego (1998), Miłość jest światłem moich wierszy. O poezji Małgorzaty Hillar (2000), Zanim skończyło się maskaradą. Ze studiów nad twórczością Tadeusza Micińskiego (2003), Śląski poeta na Kaszubach ks. Konstanty Damrot (1870–1884) (2011), Z literatury młodokaszubów: Aleksander Majkowski. Studia i szkice (2013); W romantycznym kręgu słowiańskich wierzeń (2014); Z lirycznej i epickiej twórczości Leona Heykego (2015); Publicystyka Stanisława Przybyszewskiego w Wolnym Mieście Gdańsku (2015); Z juweniliów Tadeusza Micińskiego (2016); (Za)poznawanie Żeromskiego (2017).

W latach 1990–1993 redaktor naczelny „Gryfa Kościerskiego”, w roku 2000 pomysłodawca Kościerskich Targów Książki Kaszubskiej i Pomorskiej, w latach 1985–2005 członek Towarzystwa Nautologicznego, w latach 1970–2005 Instytutu Słowiańskiego w Londynie. Od 2000 roku członek Instytutu Kaszubskiego i Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza. Członek Kościerskiej Fundacji Kultury i Nauki (od 2001), rad naukowych: rocznika „Teki Gdańskie” (od 2000) i „Studiów Słowianoznawczych” (od 2011); zasiada w redakcji „Życia Kaszub” (Kościerzyna, od 2005).

W 1990–1995 radny miasta Kościerzyny, w latach 1998–2006 radny powiatu kościerskiego. W 1998 roku odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, w 2021 Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, w 2004 Medalem Komisji Edukacji Narodowej, w 2005 wyróżniony Medalem Stolema, w 2007 Kociewskim Piórem (2007). Za zasługi na rzecz Kościerzyny wyróżniony przez władze miasta nagrodą Angelusa (2011, 2015) oraz Nagrodą Burmistrza (w 2011), w 2015 honorowym obywatelstwem tego miasta. Od 1973 mąż Jolanty z domu Nowak, nauczycielki, ojciec Moniki (ur. 1976).

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania