LINCK OTTO FERDINAND, armator, radny
| Linia 5: | Linia 5: | ||
'''OTTO FERDINAND LINCK''' (1813 Gdańsk – 23 IX 1883 Gdańsk), armator, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]]. Syn [[LINCK GEORG | Georga Lincka]]. Początkowo z bratem Wilhelmem Gustavem (18 V 1805 Gdańsk – 2 II 1876 Gdańsk) współwłaściciel firmy żeglugowo-handlowej Georg Linck (z kantorem we własnej kamienicy przy Breitgasse 50 (ul. Szeroka)), zajmującej się handlem i hurtowym eksportem towarów do portów Europy Zachodniej. Po śmierci Wilhelma Gustava jej właściciel. W 1853 roku firma posiadała 14 statków żaglowych do transportu zboża i drewna, w 1864 – 23, w 1883 – 25 żaglowców, głównie barków o średniej pojemności 450–500 BRT. Z flotylli ojca Georga z 1849 pływały jeszcze pod gdańską banderą żaglowce: „Danzig”, „Königin Elisabeth Louisa”, „Maria”, a także pinka „Vorvärts”, należąca wówczas do firmy [[GIBSONE ALEXANDER III | Alexandra Gibsone’a]]. Pozostałe zostały zwodowane po roku 1850. Świetność firmy zakończyła się po wejściu do eksploatacji statków parowych. <br/><br/> | '''OTTO FERDINAND LINCK''' (1813 Gdańsk – 23 IX 1883 Gdańsk), armator, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]]. Syn [[LINCK GEORG | Georga Lincka]]. Początkowo z bratem Wilhelmem Gustavem (18 V 1805 Gdańsk – 2 II 1876 Gdańsk) współwłaściciel firmy żeglugowo-handlowej Georg Linck (z kantorem we własnej kamienicy przy Breitgasse 50 (ul. Szeroka)), zajmującej się handlem i hurtowym eksportem towarów do portów Europy Zachodniej. Po śmierci Wilhelma Gustava jej właściciel. W 1853 roku firma posiadała 14 statków żaglowych do transportu zboża i drewna, w 1864 – 23, w 1883 – 25 żaglowców, głównie barków o średniej pojemności 450–500 BRT. Z flotylli ojca Georga z 1849 pływały jeszcze pod gdańską banderą żaglowce: „Danzig”, „Königin Elisabeth Louisa”, „Maria”, a także pinka „Vorvärts”, należąca wówczas do firmy [[GIBSONE ALEXANDER III | Alexandra Gibsone’a]]. Pozostałe zostały zwodowane po roku 1850. Świetność firmy zakończyła się po wejściu do eksploatacji statków parowych. <br/><br/> | ||
Po ojcu był także właścicielem kamienic przy Heilige-Geist-Gasse 87 i 88 (ul. św. Ducha 99 i 91) oraz przy Breitgasse 46, 47, 48 i 49 (ul. Szeroka) z wynajmowanymi mieszkaniami. Wieloletni członek [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]]. W latach 1867–1883 członek Rady Miejskiej. W 1870 roku wraz z bratem ufundował okno witrażowe dla [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] (NMP), a w 1873 okno witrażowe w kaplicy murarzy i piekarzy w [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościele św. Jana]]. <br/><br/> | Po ojcu był także właścicielem kamienic przy Heilige-Geist-Gasse 87 i 88 (ul. św. Ducha 99 i 91) oraz przy Breitgasse 46, 47, 48 i 49 (ul. Szeroka) z wynajmowanymi mieszkaniami. Wieloletni członek [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]]. W latach 1867–1883 członek Rady Miejskiej. W 1870 roku wraz z bratem ufundował okno witrażowe dla [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] (NMP), a w 1873 okno witrażowe w kaplicy murarzy i piekarzy w [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościele św. Jana]]. <br/><br/> | ||
| − | 6 XII 1853 roku w kościele NMP zawarł związek małżeński z Agnes Franziską (grudzień 1833 Gdańsk – 1 III 1904 Gdańsk), córką kupca [[KEILER JOHANN SAMUEL | Johanna Samuela Keilera]]. Zostawszy wdową, wyszła za mąż za rentiera Oskara Petriego, w 1894 mieszkała w Berlinie, następnie w ponownie w Gdańsku, w kamienicy po pierwszym mężu przy św. Ducha 87 i 88 (obecnie 99 i 91), po jej śmierci mieszkał tam w 1905 jej drugi Oskar Petri | + | 6 XII 1853 roku w kościele NMP zawarł związek małżeński z Agnes Franziską (grudzień 1833 Gdańsk – 1 III 1904 Gdańsk), córką kupca [[KEILER JOHANN SAMUEL | Johanna Samuela Keilera]]. Zostawszy wdową, wyszła za mąż za rentiera Oskara Petriego, w 1894 mieszkała w Berlinie, następnie w ponownie w Gdańsku, w kamienicy po pierwszym mężu przy św. Ducha 87 i 88 (obecnie 99 i 91), po jej śmierci mieszkał tam w 1905 jej drugi Oskar Petri. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 18:43, 24 mar 2021
OTTO FERDINAND LINCK (1813 Gdańsk – 23 IX 1883 Gdańsk), armator, radny Gdańska. Syn Georga Lincka. Początkowo z bratem Wilhelmem Gustavem (18 V 1805 Gdańsk – 2 II 1876 Gdańsk) współwłaściciel firmy żeglugowo-handlowej Georg Linck (z kantorem we własnej kamienicy przy Breitgasse 50 (ul. Szeroka)), zajmującej się handlem i hurtowym eksportem towarów do portów Europy Zachodniej. Po śmierci Wilhelma Gustava jej właściciel. W 1853 roku firma posiadała 14 statków żaglowych do transportu zboża i drewna, w 1864 – 23, w 1883 – 25 żaglowców, głównie barków o średniej pojemności 450–500 BRT. Z flotylli ojca Georga z 1849 pływały jeszcze pod gdańską banderą żaglowce: „Danzig”, „Königin Elisabeth Louisa”, „Maria”, a także pinka „Vorvärts”, należąca wówczas do firmy Alexandra Gibsone’a. Pozostałe zostały zwodowane po roku 1850. Świetność firmy zakończyła się po wejściu do eksploatacji statków parowych.
Po ojcu był także właścicielem kamienic przy Heilige-Geist-Gasse 87 i 88 (ul. św. Ducha 99 i 91) oraz przy Breitgasse 46, 47, 48 i 49 (ul. Szeroka) z wynajmowanymi mieszkaniami. Wieloletni członek Korporacji Kupców. W latach 1867–1883 członek Rady Miejskiej. W 1870 roku wraz z bratem ufundował okno witrażowe dla kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (NMP), a w 1873 okno witrażowe w kaplicy murarzy i piekarzy w kościele św. Jana.
6 XII 1853 roku w kościele NMP zawarł związek małżeński z Agnes Franziską (grudzień 1833 Gdańsk – 1 III 1904 Gdańsk), córką kupca Johanna Samuela Keilera. Zostawszy wdową, wyszła za mąż za rentiera Oskara Petriego, w 1894 mieszkała w Berlinie, następnie w ponownie w Gdańsku, w kamienicy po pierwszym mężu przy św. Ducha 87 i 88 (obecnie 99 i 91), po jej śmierci mieszkał tam w 1905 jej drugi Oskar Petri.
