LEWANDOWSKI JANUSZ ANTONI, polityk
| < Poprzednie | Następne > |
JANUSZ ANTONI LEWANDOWSKI (ur. 13 VI 1951 Lublin), polityk. W 1974 roku absolwent Ekonomiki Transportu Morskiego na Uniwersytecie Gdańskim (UG). Od 1974 nauczyciel akademicki UG. W latach 1980–1981 ekspert NSZZ Solidarność, organizował m.in. Regionalną Radę Koordynacyjną Samorządów Pracowniczych, grupującą 250 przedsiębiorstw. W roku 1983 zmuszony do odejścia z uczelni, zatrudnił się w Polskich Liniach Oceanicznych. W 1984 obronił na UG doktorat poświęcony myśli liberalnej.
Wspólnie z Janem Szomburgiem ogłosił w 1988 program prywatyzacji gospodarki polskiej za pomocą bonów prywatyzacyjnych, znany później jako Program Powszechnej Prywatyzacji (PPP), realizowany od grudnia 1994 do 1998 roku. PPP przekształcił 512 przedsiębiorstw państwowych w spółki prawa handlowego. Z J. Szomburgiem założył 2 XII 1989 fundację Instytut Badań nad Gospodarką Rynkową.
W rządach Jana Krzysztofa Bieleckiego (1990–1991) i Hanny Suchockiej (1992–1993) minister przekształceń własnościowych. Doprowadził do uruchomienia Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie (pierwsza sesja 16 IV 1991). Współzałożyciel (1989) Stowarzyszenia Kongres Liberałów, przekształconego 29 VI 1990 w Kongres Liberalno-Demokratyczny (KLD), którego do 19 V 1991 był pierwszym przewodniczącym.
Po porażce wyborczej KLD w roku 1993, w latach 1994–1997 pracował jako ekspert m.in. za granicą (Chiny, Wietnam, Ukraina). Po fuzji KLD z Unią Demokratyczną został członkiem Unii Wolności (UW). Z listy UW dostał się w 1997 do Sejmu III kadencji. W 2001 roku przeszedł do Platformy Obywatelskiej (PO), uzyskując mandat posła IV kadencji w okręgu gdańskiego.
Z listy PO poseł do Parlamentu Europejskiego: 2004-2010 (od 9 II 2010 komisarz do spraw budżetu Komisji Europejskiej), 2014-2018 i od 2019 (od 10 VII 2019 wiceprzewodniczący Komisji Budżetowej).
Podczas studiów uprawiał biegi sprinterskie (10,7 s na 100 m). Laureat Nagrody Kisiela w 1993 roku, odznaczony Medalem św. Wojciecha w 2014.
