LEKARZE W GDAŃSKU

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

LEKARZE W GDAŃSKU od połowy XVI wieku do 1942. Przedstawiany w ujęciu tabelarycznym wykaz obejmuje wszystkich dotychczas ustalonych lekarzy pracujących w Gdańsku od połowy XVI wieku do 1942, przy czym od 1851 podano tylko tych, którzy mieszkali i pracowali w Gdańsku minimum trzy lata. Pominięci zostali po tym roku ci, dla których Gdańsk był krótkim przystankiem na ich drodze kariery zawodowej, oraz młodzi lekarze, głównie spoza Gdańska, odbywający po 1920 w jednym z gdańskich szpitali roczny obowiązkowy staż po ukończonych studiach. Wykaz obejmuje lekarzy prywatnych, pracowników szpitali i instytucji medycznych oraz niektórych wojskowych.

Dla lekarzy prywatnych, określanych w źródłach jako „Praktische Ärzte”, przyjęto polskie określenie „prywatny lekarz ogólny”, zaś dla „Fachärzte” – „lekarz specjalista”. Podział na lekarzy ogólnych i specjalistów ukształtował się w Gdańsku dopiero na przełomie XIX i XX wieku, kiedy to na uczelniach medycznych powstały podyplomowe studia specjalistyczne. W wykazie uwzględniono również lekarzy wojskowych z okresu od 1817 do 1914, dla których zachowały się pełne lub częściowe dane osobowe. Służyli oni w jednostkach wojskowych stacjonujących w Gdańsku, lub pracowali w szpitalu garnizonowym. Okres ich służby w Gdańsku po 1850 był na ogół krótki, wynosił najczęściej od dwóch do pięciu lat, po czym przenoszeni byli do innych garnizonów. Dla większości z nich nie posiadamy danych osobowych, często znamy tylko nazwisko. Przy opracowywaniu wykazów, głównie dla lat 1851–1945, dużym utrudnieniem jest brak dokumentacji osobowej w zachowanych aktach miejskich Gdańska jak i państwowych władz administracyjnych tak z okresu XIX wieku jak i z okresu II Wolnego Miasta Gdańska (II WMG). Nie zachowała się też dokumentacja gdańskiej Izby Lekarskiej (Ärztlicher-kammer) i Związku Lekarzy Prus Zachodnich (do 1920) jak i z czasów II WMG (Ärztlicher Verrein zu Danzig).

Dla okresu od XVI wieku do 1700 podstawą źródłową jest niedokończone opracowanie Friedricha Schwarza Danziger Ärzte im 16-18 Jahrhundert, opublikowane w gdańskim wydawnictwie Familiengeschichtliche Beitrage (Hefte 4–6, 1939–1941), zawierające dane o lekarzach urodzonych do 1699 i pracujących w Gdańsku do połowy XVIII wieku. Zapowiadana część ostatnia, mająca przedstawić gdańskich lekarzy do 1800, nie ukazała się z powodu ograniczeń spowodowanych trwającą II wojną światową. Dla lat 1701–1810 opracowanie Friedricha Schwarza poszerzone zostało o wykazy lekarzy publikowane w wydawanych cyklicznie przez gdańskie oficyny informatorach Das Jetzt-Lebende Danzig z lat 1741–1810, uzupełnieniem były też wykazy członków gdańskiego Towarzystwa Przyrodniczego, zamieszczone w pracy Eduarda Schumanna Geschichte der Naturforschenden Gesellschaft in Danzig 1743-1892 (Danzig 1893). Cennym uzupełnieniem był dla XVII-XIX wieku był wreszcie anonimowy rękopis Verzeichnis Ärzte przechowywany w zbiorach gdańskiego Archiwum Państwowego (APG, zespół Gdańsk, rękopisy nieurzędowe (Bibliotheca Archivi) sygn. 300, Hq, Heft 2). W wykazach tych, obok nazwiska, imienia lub imion lekarzy, podano także informacje o latach ich pracy w Gdańsku, niekiedy i datę śmierci.

Dla okresu po 1810 źródłem były zachowane książki adresowe Gdańska z lat 1817, 1831, 1839, 1854, 1858 oraz z okresu od 1864 do 1942, kiedy ukazywały się prawie corocznie lub, wyjątkowo, co dwa lata. Zawierają one jednak tylko nazwiska i imiona lekarzy oraz adresy ich gabinetów lekarskich. Dla ustalenia lat ich życia pomocna była miejscowa prasa, w tym nekrologi czy biogramy lekarzy oraz przede wszystkim akta metrykalne (metryki urodzenia, akty ślubu i zgonu gdańskich kościołów z okresu lat 1808–1874 oraz gdańskich Urzędów Stanu Cywilnego z lat 1874–1944).

Informacje biograficzne o niektórych lekarzach znajdują się w częściowo tylko zachowanej w APG kartotece meldunkowej gdańskiej policji z lat 1843–1895. Pomocne w tworzeniu wykazu były ponadto publikacje naukowe dotyczące tego okresu, w tym opracowania z dziejów gdańskich organizacji lekarskich z lat 1876–1926.

Ostatni znany wykaz gdańskich lekarzy pochodzi z książki adresowej Gdańska z 1942. Nie oddaje on jednak w pełni sytuację miejscowej służby zdrowia, nie dostarczając informacji, którzy z wymienionych lekarzy pracowali w mieście jako lekarze prywatni, a którzy już zmobilizowani pełnili służbę wojskową na frontach lub w gdańskich lazaretach polowych. Nie mamy do dyspozycji publikacji podobnej jak dla okresu I wojny światowej, powstałej w 1926 na podstawie ankiety sporządzonej dla Izby Lekarskiej przez samych lekarzy. Nie wiemy też, jacy z lekarzy pracujących w Gdańsku zginęli na frontach II wojny czy ponieśli śmierć w walkach o Gdańsk w marcu 1945, czy też później aresztowani zginęli w rosyjskich obozach. Na 1942 kończą się pisane informacje o większości gdańskich lekarzy tego okresu.

Mankamentem jest także fakt, że dla wielu z lekarzy pracujących w Gdańsku w latach 1920–1942, a przybyłych tu po 1920 z Niemiec czy Prus Wschodnich, nie posiadamy informacji co daty czy miejsca urodzenia. Nie zachowały się bowiem akta władz Gdańska dotyczące służby zdrowia z tego okresu jak i organizacji zawodowych lekarzy, zniszczone w czasie walk o Gdańsk w marcu 1945. Ocalało tylko kilkadziesiąt teczek personalnych lekarzy oraz pracowników pomocniczych i administracyjnych z Państwowej Akademii Medycyny Praktycznej w Gdańsku z lat 1935–1945 (APG, 1230, teczki 1-109). Uwzględniono też powojenne losy niektórych lekarzy, które udało się ustalić przy pomocy publikacji (w tym czasopisma związku dawnych gdańszczan „Unser Danzig” czy też za pomocą internetu. Nie jest wykluczone, że nowe informacje może przynieść kwerenda w materiałach źródłowych, które mogły być wywiezione z Gdańska po 1920 do obecngo Geheimes Staatsarchiv Preussischer Kulturbesitz w Berlinie Dahlem, w dokumentacji niemieckich związków lekarskich oraz w wydawanych przez nie czasopismach branżowych. Lekarz pracujący w Gdańsku w latach 1851–1945 pochodzili z terenu Niemiec, Prus Wschodnich i tylko w kilku procentach z samego Gdańska. Po 1920 do Gdańska przeniosło się kilku lekarzy z polskiego już Pomorza.

Wykaz sporządzony jest w porządku alfabetycznym. Informacje ograniczone zostały do imienia i nazwiska lekarza, lat życia (jeżeli były możliwości ich ustalenia) oraz czasu i funkcji jakie pełnili w Gdańsku. Brak dokumentów z tego okresu nie pozwala także na ustalenie, jacy lekarze i z jakimi współpracowali Kasami Chorych, które pokrywały część wydatków leczenia swoich członków. W wyniku antyżydowskiej polityki władz II WMG po 1933, w latach 1937–1938 Gdańsk opuściło wielu lekarzy niearyjskiego pochodzenia. Największy wpływ na to miało zarządzenie Senatu II Wolnego Miasta Gdańska z 23 III 1938 o zakazie ich pracy w Gdańsku od 1 I 1939. Tylko kilku z nich uzyskało prawo wykonywania zawodu w latach 1939–1940 na rzecz gdańskiej społeczności żydowskiej (np. dr Max Jacoby). Nie istniał w tym czasie problem polski w medycynie gdańskiej, bowiem po śmierci Franciszka Kubacza i Władysława Paneckiego po 1933 jedynymi polskimi lekarzami w Gdańsku byli dopiero zaczynający swą karierę zawodową doktorzy Witold Kopczyński i Stefan Mirau, a także pracujący tu dentysta Bernard Filarski.

Z tabeli lekarzy wyodrębnieni zostali chirurdzy nie posiadający uniwersyteckiego dyplomu lekarskiego a tylko certyfikat władz państwowych, upoważniający ich po 1793 do wykonywania tego zawodu. Grupa ta zanikła po 1870, z chwilą rozpoczęcia pracy w Gdańsku przez lekarzy–chirurgów z dyplomami uniwersyteckimi. Kilku ostatnich w Gdańsku chirurgów przeniosło się po 1870 do mniejszych miejscowości, gdzie brakowało jeszcze lekarzy–doktorów medycyny. W wykazie pominięci zostali też lekarze dentyści; z braku ich akt osobowych trudno stwierdzić (na podstawie wykazów w książkach adresowych), którzy ze stomatologów pracujących w Gdańsku od II połowy XIX wieku posiadali uniwersyteckie dyplomy lekarskie, lub też ukończone studia półwyższe, czy też tylko szkoły po maturalne. Wielu z dentystów jeszcze w latach 1920–1940 powoływało się na posiadane uprawnienia do wykonywania zawodu uzyskane w tzw. systemie amerykańskim. W 1884 i w latach następnych wśród praktykujących prywatnych dentystów byli: Zahnärzte, American Dentisten, Zahntechnikker, tytulatura wynikała z rodzaju studiów, które ukończyli.

Wykazy lekarzy podzielone zostały na trzy części: I obejmuje lekarzy gdańskich działających do 1700 i oparta jest na opracowaniu F. Schwartza; II obejmuje lekarzy działających w Gdańsku od 1701 do połowy XIX wieku, stan roczny w tym czasie nie przekraczał 20/25 lekarzy; III dotycząca lat 1851–1942 wiąże się z szybkim wzrostem liczby mieszkańców Gdańska jak i ilością pracujących tu lekarzy. Lekarze pracujący w dwóch sąsiadujących ze sobą okresach są wymienienie w obu z nich. MrGl

Lekarze w Gdańsku od XVI wieku do roku 1700
Imię i nazwisko Lata życia Okres pracy w Gdańsku
Albinus Friedrich zm. 1511 Gdańsk 1658 uczeń gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, po 1668 do 1702 prywatny lekarz ogólny
Angern Wilhelm zm. 1511 Gdańsk po 1504 lekarz prywatny i aptekarz, w 1511 lekarz miejski
Bierling Hieronimus 1610 Lipsk – 1649 Gdańsk po 1641 lekarz w Lipsku, następnie w Gdańsku prywatny lekarz ogólny
Blanck Daniel 1617 Gdańsk – 1691 Toruń 1648 prywatny lekarz ogólny, później w Zamościu i Toruniu
Bösefleisch Gabriel około 1668 Gdańsk – 1712 Gdańsk 1681 uczeń Gimnazjum Akademickiego, po 1692 do 1712 prywatny lekarz ogólny, chirurg
Conradi Israel 1634 Gdańsk – 1715 Gdańsk 1649 uczeń Gimnazjum Akademickiego, po 1659 do 1715 prywatny lekarz ogólny
Cossius Johannes 1627–1630 prywatny lekarz ogólny
Cnöffel Andreas 1605 Budiszyn – 1658 Toruń po 1628 lekarz w Polsce, czasowo w Gdańsku i Elblągu
Duschke Reinhold 1617 Gdańsk – 1649 Gdańsk 1641–1649 prywatny lekarz ogólny
Eggebert Johannes około 1620 Słupsk – 1671 Lębork 1654 prywatny lekarz ogólny w Gdańsku, następnie w Lęborku
Eichstadt Laurentius 1596 Szczecin – 1660 Gdańsk
Ehwald (Ewald) Beniamin 1674 Gdańsk – 1719 Królewiec 1689 uczeń Gimnazjum Akademickiego, 1698–1700 prywatny lekarz ogólny w Gdańsku, od 1701 w Królewcu, 1705 profesor medycyny na tamtejszym uniwersytecie
Fabritius (Schmiedt) Daniel około 1588 Gdańsk – 1651 Gdańsk 1616–1651 prywatny lekarz ogólny, 1636 lekarz miejski
Fabritius (Schmiedt) Johann (syn poprzedniego) 1623 Gdańsk – 1690 1650–1690 prywatny lekarz ogólny, w 1664 lekarz miejski
Fidler Valerius 1525 Gdańsk – 1595 Królewiec 1579–1580 lekarz miejski w Gdańsku, następnie lekarz w Elblągu
1525 Gdańsk – 1595 Królewiec 1579–1580 lekarz miejski w Gdańsku, następnie lekarz w Elblągu
MrGl
⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania