LEIPZIGER ADOLF HILMAR von, nadprezydent prowincji Prusy Zachodnie
(nowe_hasło_08.2018) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''ADOLF HILMAR von LEIPZIGER''' (7 II 1825 Bitterfeld koło Lipska, Saksonia – 22 IV 1891 Gdańsk), nadprezydent prowincji Westpreußen (Prusy Zachodnie) w Gdańsku. Syn Moritza von Leipzigera (1795–1865), starosty (Landrata) powiatu Bitterfeld. Po ukończeniu gimnazjum studiował prawo i skarbowość na uniwersytecie w Heidelbergu, dyplom uzyskał w 1846 roku | + | '''ADOLF HILMAR von LEIPZIGER''' (7 II 1825 Bitterfeld koło Lipska, Saksonia – 22 IV 1891 Gdańsk), nadprezydent prowincji Westpreußen (Prusy Zachodnie) w Gdańsku. Syn Moritza von Leipzigera (1795–1865), starosty (Landrata) powiatu Bitterfeld. Po ukończeniu gimnazjum studiował prawo i skarbowość na uniwersytecie w Heidelbergu, dyplom uzyskał w 1846 roku. Po rocznym stażu w sądzie i egzaminie państwowym od 1848 roku pracował jako referendarz, w 1854 jako starosta w Oschersleben w Saksonii-Anhalt.<br/><br/> |
| − | W latach 1865–1868 był prezydentem policji w Królewcu, w 1869 starostą powiatowym w Hanowerze | + | W latach 1865–1868 był prezydentem policji w Królewcu, w 1869 starostą powiatowym w Hanowerze, w 1872 został prezydentem rejencji w Akwizgranie (Aachen), od 1878 był nadprezydentem prowincji w Hanowerze. Tam 10 X 1882 uzyskał tytuł tajnego radcy oraz prawo używania tytułu ekscelencji. Od 12 IX 1888 aż do śmierci był nadprezydentem prowincji Prusy Zachodnie. Jednocześnie pełnił funkcję wiceprezydenta antypolskiej Pruskiej Komisji Osiedleńczej w Poznaniu (Preußischen Ansiedlungskomission). Został pochowany w swoim majątku w Niemegk w Saksonii. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 09:46, 3 mar 2021
ADOLF HILMAR von LEIPZIGER (7 II 1825 Bitterfeld koło Lipska, Saksonia – 22 IV 1891 Gdańsk), nadprezydent prowincji Westpreußen (Prusy Zachodnie) w Gdańsku. Syn Moritza von Leipzigera (1795–1865), starosty (Landrata) powiatu Bitterfeld. Po ukończeniu gimnazjum studiował prawo i skarbowość na uniwersytecie w Heidelbergu, dyplom uzyskał w 1846 roku. Po rocznym stażu w sądzie i egzaminie państwowym od 1848 roku pracował jako referendarz, w 1854 jako starosta w Oschersleben w Saksonii-Anhalt.
W latach 1865–1868 był prezydentem policji w Królewcu, w 1869 starostą powiatowym w Hanowerze, w 1872 został prezydentem rejencji w Akwizgranie (Aachen), od 1878 był nadprezydentem prowincji w Hanowerze. Tam 10 X 1882 uzyskał tytuł tajnego radcy oraz prawo używania tytułu ekscelencji. Od 12 IX 1888 aż do śmierci był nadprezydentem prowincji Prusy Zachodnie. Jednocześnie pełnił funkcję wiceprezydenta antypolskiej Pruskiej Komisji Osiedleńczej w Poznaniu (Preußischen Ansiedlungskomission). Został pochowany w swoim majątku w Niemegk w Saksonii.
