LÖWENSTEIN JACOB MORITZ, kupiec, cukiernik
| < Poprzednie | Następne > |
JACOB MORITZ LÖWENSTEIN (1851 Mühlhausen (Młynary, powiat elbląski) – 12 III 1904 Gdańsk), kupiec, cukiernik. Syn rentiera Levy’ego. W 1884 roku mieszkał przy Matzkauschegasse 9 (ul. Ławnicza), prowadząc wytwórnię konfitur w oficynie przy Heilige-Geist-Gasse 130 (ul. św. Ducha, obecnie ul. Węglarska 5) i sprzedaż wyrobów w sklepie przy Langgasse 3 (ul. Długa). W 1892 był już właścicielem kamienicy przy Hundegasse 47/48 (ul. Ogarna), gdzie na parter i do oficyny przeniósł wytwórnię wyrobów czekoladowych. Produkty sprzedawał w swoich sklepach przy Langgasse 54 (u. Długa), Breitgasse 22 (ul. Szeroka) i Heilige-Geist-Gasse 130 (Węglarska 5). W 1893 sprzedał kamienicę przy Hundegasse (ul. Ogarna) cukiernikowi Moritzowi Franzowi Cohnowi (1854–1937), od 1898 mieszkał w zakupionym domu przy Heilige-Geist-Gasse 130 (Węglarska 5). Wytwórnię wyrobów czekoladowych i cukierków przeniósł do dawnego spichlerza przy Mausegasse 6 (ul. Owsiana). Artykuły oferował wówczas w swoich sklepach przy Heilige-Geist-Gasse 130 i Altstädtischer Graben 79 (ul. Podwale Staromiejskie), a także za pośrednictwem sklepów spożywczych na terenie Gdańska. Był żonaty z Elisą Levy-Löwenstein.
Po śmierci Moritza właścicielem firmy został jego syn Joseph, mieszkający przy Mausegasse 6 (ul. Owsiana), a po jego rychłej śmierci, od 1911 krewny Georg Löwenthal, zamieszkały przy Stadtgraben 6 (ul. Podwale Grodzkie). W latach 1908–1919 wytwórnia znajdowała się nadal przy Mausegasse 6, sklepy firmowe zaś przy Langgasse 41, Heilige-Geist-Gasse 130, Altstädtischer Graben 79 i Poggenpfuhl 1 (ul. Żabi Kruk). W 1908 roku zakład zatrudniał łącznie 68 osób (produkcja i sprzedaż).
W okresie I wojny światowej, między 1916 a 1918 rokiem, wyroby sprzedawano wyłącznie w sklepie firmowym przy Heilige-Geist-Gasse 130 (u. Węglarska 5) oraz za pośrednictwem sklepów ze słodyczami, zaopatrujących się w kantorze firmy przy Mausegasse 6 (ul. Owsiana). Firma zakończyła działalność w 1920 roku. Georg Löwenthal mieszkał w tym czasie przy Langgarten 15/16 (ul. Długie Ogrody), od 1921 do 1935 2 Berlinie. Kamienicę przy Heilige-Geist-Gasse 130 (ul. Węglarska 5), jako mienie żydowskie, w 1939 skonfiskowano wdowie po nim, Huldzie.
