LÖSCHIN MATTHIAS GOTTHILF, historyk, honorowy obywatel Gdańska, były patron ulicy
| < Poprzednie | Następne > |
MATTHIAS GOTTHILF LÖSCHIN (24 II 1790 Gdańsk – 31 I 1868 Gdańsk), pedagog, historyk, radny Gdańska. Syn urodzonego na Łużycach kupca i armatora gdańskiego Johanna oraz Florentiny Katheriny z domu Weder, brat Johanna Friedricha (1792–1875), dzwonnika kościoła św. Jana. Uczęszczał do szkoły św. Piotra i Pawła, od roku 1805 do Gimnazjum Akademickiego (był jednym z uczniów, którzy w grudniu 1807 nieśli trumienki chowanych na cmentarzu Bożego Ciała córek księcia Wilhelma, młodszego barta króla Prus Friedricha Wilhelma III). W 1809 rozpoczął studia teologiczne na uniwersytecie w Królewcu. Od roku 1812 doktor, odbył podróż do Turyngii, odwiedzając w Weimarze Johanna Wolfganga Goethego. Prywatny nauczyciel w Gdańsku, po egzaminie państwowym w 1815 nauczyciel i kierownik elementarnej szkoły św. Barbary. Od 1824 roku do przejścia na emeryturę 20 III 1866 dyrektor wyższej szkoły obywatelskiej (średniej) św. Jana. W 1838 z jego inicjatywy powstało pierwsze w Gdańsku publiczne przedszkole (w okolicach obecnej ul. Łagiewniki).
W latach 1844–1847 członek Rady Miejskiej. Ponowny wybór w 1850 zablokował nadburmistrz Joachim Heinrich Weickhmann, powołując się na zakaz kandydowania do władz urzędnikom i nauczycielom szkół finansowanych przez miasto. Stanowisko nadburmistrza potwierdziło po złożonym odwołaniu Pruskie Ministerstwo Spraw Wewnętrznych.
Obok pracy pedagogicznej i dydaktycznej prowadził działalność naukową i literacką. W latach 1815–1816 wydawał założone przez siebie czasopismo „Gedana” ( czasopisma kulturalne w XVIII–XIX wieku); publikował prace z historii Gdańska: w 1816 Geschichte Danzigs (Historia Gdańska), w 1822–1823 dwutomową, kilkakrotnie wznawianą Geschichte Danzigs von der ältesten bis zur neuesten Zeit (Historia Gdańska od czasów najstarszych po czasy najnowsze) (w uzupełnieniu w 1824–1828 opublikował cztery kroniki gdańskie), w 1837 – trzy tomy przyczynków do historii miasta Beiträge zur Geschichte Danzigs und seiner Umgebungen, w 1828, 1836, 1853 i 1860 cztery kolejne Danzig und seine Umgebungen, w 1868 wykaz gdańskich burmistrzów od XIV wieku Die Bürgermeister, Rathsherren und Schöppen des Danziger Freistaates und Patrizierfamilien denen sie angehörten. W pracach wykorzystywał źródła przechowywane w archiwum miejskim w Ratuszu Głównego Miasta i Bibliotece Miejskiej ( archiwa), w której dodatkowo w okresie 1829–1863 był bibliotekarzem.
W 1820 roku doktor honoris causa uniwersytetu w Marburgu, od 1835 członek Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. W uznaniu zasług 5 XII 1865 nadano mu honorowe obywatelstwo miasta.
Mieszkał w należącej do niego kamienicy przy Heilige-Geist-Gasse 77 (ul. Świętego Ducha 119/121). Od 26 XI 1815 żonaty z Augustą Müller (26 VIII 1794 Oruńskie Przedmieście – 27 II 1870 Gdańsk), córką Carla Gottlieba, sekretarza loterii państwowych w Gdańsku, osobą zasłużoną w organizacji opieki nad sierotami i dziećmi z rodzin robotniczych. 6 II 1868 został pochowany obok rodziców na cmentarzu na Oruni ( cmentarze na Oruni). Jego imię nosiła do roku 1945 ulica we Wrzeszczu, obecnie ul. Poprzeczna. Zob. też ochrona zabytków w XIX i początku XX wieku.
