Tekst źródłowy strony KRZYWONOS-STRYCHARSKA HENRYKA, działaczka opozycji demokratycznej, honorowa obywatelka Gdańska

{{paper}}

[[File:Henryka_Krzywonos_Strycharska.jpg|thumb|Henryka Krzywonos-Strycharska, 2015]]
[[File: Krzywonos_Henryka.jpg |thumb| Henryka Krzywonos-Strycharska, 2016]]
'''HENRYKA KRZYWONOS-STRYCHARSKA''' z domu Januszkiewicz (ur. 27 III 1953 Olsztyn). W 1971 zdała egzamin eksternistyczny z zakresu siedmioklasowej Szkoły Podstawowej dla Pracujących przed Państwową Komisją Egzaminacyjną w Gdańsku. W 2004 ukończyła w Gdańsku [[CENTRUM KSZTAŁCENIA USTAWICZNEGO | Centrum Kształcenia Ustawicznego]] dla Dorosłych.<br/><br/>
Od października 1973 do września 1978 zatrudniona jako motorniczy w Oddziale Komunikacji Miejskiej Tramwajowej Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego w Gdańsku; od października 1978 do września 1979 pracowała jako operator urządzeń dźwigowych w [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej im. Lenina]], od października 1979 ponownie była motorniczym w Oddziale Komunikacji Miejskiej Tramwajowej Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego w Gdańsku.<br/><br/>
W sierpniu 1980 roku uczestniczka strajku komunikacji miejskiej, członkini Prezydium Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego (MKS) w Stoczni Gdańskiej im. Lenina. Sygnatariuszka [[POROZUMIENIE GDAŃSKIE | porozumienia gdańskiego]]. We wrześniu 1980 członkini Prezydium MKS „Solidarność” Gdańsk. Po wprowadzeniu [[STAN WOJENNY | stanu wojennego]] współorganizatorka pomocy internowanym, kolporterka niezależnych wydawnictw. Pozbawiona możliwości pracy, wspomagana materialnie przez zaprzyjaźnione i nieznane osoby, między innymi [[JANKOWSKI HENRYK | ks. Henryka Jankowskiego]]; wyjechała początkowo na Mazury, nastepnie do Szczecina, gdzie podjęła pracę w Zakładach Chemicznych Wiskord. W 1986 powróciła do Gdańska; zatrudniona w Ośrodku Kształcenia Cudzoziemców. W latach 1989–1994 prowadziła z mężem (od 1987) Krzysztofem Strycharczykiem rodzinę zastępczą, od 1994 do emerytury w 2009 rodzinny dom dziecka (wychowała dwanaścioro dzieci).<br/><br/>
Od 1995 należała do Unii Wolności, w 2002 bezskutecznie kandydowała do [[RADA MIEJSKA | Rady Miasta Gdańska]] z ramienia Obywatelskiego Komitetu Bogdana Borusewicza. Od 2009 należała do Rady Programowej Kongresu Kobiet. W 2014 z ramienia Platformy Obywatelskiej (PO) bezskutecznie ubiegała się o mandat do Parlamentu Europejskiego. Wybrana do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (z listy PO) na VIII kadencję (2015–2019) z okręgu gdyńsko-słupskiego (uzyskała 24 333 głosy), pracowała w Komisji Łączności z Polakami za Granicą i Komisji Polityki Społecznej i Rodziny. Ponownie wybrana do Sejmu RP (z tego samego okręgu, z listy Komitetu Wyborczego Koalicja Obywatelska) na IX kadencję ((2019–2023) (uzyskała 14.508 głosów).  <br/><br/>
W 2000 otrzymała [[HONOROWE OBYWATELSTWO MIASTA | honorowe obywatelstwo miasta Gdańska]], w 2005 wyróżniona Nagrodą im. Andrzeja Bączkowskiego, w 2010 Nagrodą im. ks. Józefa Tischnera, w 2009 Kongres Kobiet Polskich przyznał jej tytuł Polki Dwudziestolecia, w 2010 została Człowiekiem Roku tygodnika „Wprost”, w 2010 wyróżniona tytułem Gdańszczanina Roku. Odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2006), orderem Ecce Homo (2011), Orderem Uśmiechu (2012). {{author: ArKa}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]