KOMOROWSKI BRONISŁAW, ksiądz, działacz gdańskiej Polonii, patron placu

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Ksiądz Bronisław Komorowski
Ksiądz Bronisław Komorowski (siedzi w pierwszym rzędzie z lewej), Leon Droszyński i członkowie Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży przy kościele św. Stanisława Biskupa Męczennika w Gdańsku-Wrzeszczu
Uroczystości 25-lecia kapłaństwa księdza Bronisława Komorowskiego (w środku) w kościele św. Stanisława Biskupa, z lewej ks. Władysław Szymański z Sopotu, z prawej ks. prałat Edmund Roszczynialski z Wejherowa, 29 III 1939
Nagrobek księdza Bronisława Komorowskiego na cmentarzu na Zaspie
Pomnik bł. Bronisława Komorowskiego
Nadanie imienia Bronisława Komorowskiego tramwajowi AlstomNGd99 nr 1001

BRONISŁAW KOMOROWSKI (25 V 1889 Barłożno koło Starogardu Gdańskiego – 22 III 1940 Stutthof, rozstrzelany), ksiądz, rektor w kościele św. Stanisława Biskupa, działacz polonijny, od 13 VI 1999 błogosławiony. Pochodził z rodziny chłopskiej, syn Jana i Katarzyny z Gęcza (Gencza, zob. Izydor Gencza). Uczęszczał do Collegium Marianum w Pelplinie i Chełmie (tu matura w 1910), ukończył seminarium duchowne w Pelplinie, 29 III 1914 uzyskał święcenia kapłańskie. Od 2 IV 1914 wikary w Łęgowie koło Pruszcza Gdańskiego, od 1 V 1915 do 28 VII 1924 wikary w gdańskim kościele św. Mikołaja, następnie rektor w kościele św. Stanisława Biskupa (od 23 X 1924 na etacie Komisariatu Generalnego Rzeczpospolitej Polskiej w II Wolnym Mieście Gdańsku).

W 1919 zaangażował się w starania o przyłączenie Gdańska do Polski. W latach 1921–1922 współorganizator Gminy Polskiej, następnie wieloletni jej wiceprezes (wystąpił 13 I 1935), współorganizator Macierzy Szkolnej i Gimnazjum Polskiego. Współzałożyciel Towarzystwa Budowy Kościołów Polskich. Wraz z Franciszkiem Rogaczewskim dążył do ustanowienia polskich parafii personalnych. Był prezesem powołanego w 1923 Towarzystwa Budowy Kościołów w WMG. W latach 1933–1935 radny miasta Gdańska (jedyny Polak w tym gronie). Patronował polskim stowarzyszeniom, między innymi powołanej 15 XI 1925 w Gdańsku Lidze Katolickiej i klubom sportowym; animator polskiego życia religijno-narodowego. Działał na rzecz przezwyciężenia rozbicia Polonii gdańskiej. W 1937 został wiceprezesem Gminy Polskiej Związku Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku. 25 rocznica jego pracy kapłańskiej stała się 2 IV 1939 wielką manifestacją gdańskiej Polonii.

1 IX 1939 aresztowany, przetrzymywany w Victoriaschule, w przejściowym obozie dla jeńców cywilnych, następnie w obozie Stutthoff, rozstrzelany. Zwłoki w 1947 ekshumowano i pochowano na cmentarzu na Zaspie. 13 VI 1999 beatyfikowany przez papieża Jana Pawła II w Warszawie w grupie 108 błogosławionych męczenników II wojny światowej Beatyfikowany 13 VI 1999 przez papieża Jana Pawła II w Warszawie, w grupie 108 męczenników II wojny światowej (zob. ks. Józef Paner).

Jego imię nosi od 1998 Szkoła Podstawowa nr 49 przy al. Legionów, plac (z odsłoniętym 13 VI 2000 pomnikiem) w Gdańsku- Wrzeszczu Dolnym (do 1945 Max-Halbe-Platz), od 24 IX 2015 jedna z sal Nowego Ratusza, od 18 IX 2020 tramwaj typu AlstomNGd99 nr 1001. MA



































































Bibliografia:
Drzycimski Andrzej, Bronisław Komorowski, w: Działacze polscy i przedstawiciele RP w Wolnym Mieście Gdańsku, Gdańsk 1974, s. 86-93.
Pelczar Marian, Komorowski Bronisław, w: Polski Słownik Biograficzny, 13, 1967-1968, s. 409-410.
Mikos Stanisław, Komorowski Bronisław, w: Słownik Biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego, t. 2, Gdańsk 1994, s. 425-427.

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania