KOŚCIÓŁ CHRYSTUSA ZBAWICIELA
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Kościół_Chrystusa_Zbawiciela.jpeg|thumb|Kościół Chrystusa Zbawiciela, 2011]] | [[File:Kościół_Chrystusa_Zbawiciela.jpeg|thumb|Kościół Chrystusa Zbawiciela, 2011]] | ||
| − | '''KOŚCIÓŁ CHRYSTUSA ZBAWICIELA''', Osowa, ul. Pegaza 15. Parafię dla włączonej do Gdańska osady założono w 1980 roku, jeszcze w ramach diecezji chełmińskiej. Powołano społeczny komitet budowy kościoła. Tymczasowa kaplica wraz z salką katechetyczną i mieszkaniem dla księży powstała na gruncie ofiarowanym przez rodzinę Wandtke, w roku 1982 została zalegalizowana przez władze. Dwupoziomowy kościół docelowy według projektu [[BAUM SZCZEPAN KAROL | Szczepana Bauma]] i Andrzeja Kwiecińskiego wybudowano pod wyżej wymienionym adresem w latach 1983–1995.<br/><br/> | + | '''KOŚCIÓŁ CHRYSTUSA ZBAWICIELA''', Osowa, ul. Pegaza 15. Parafię dla włączonej do Gdańska osady założono w 1980 roku, jeszcze w ramach diecezji chełmińskiej. Powołano społeczny komitet budowy kościoła. Tymczasowa kaplica wraz z salką katechetyczną i mieszkaniem dla księży powstała na gruncie ofiarowanym przez rodzinę Wandtke, w roku 1982 została zalegalizowana przez władze. Dwupoziomowy kościół docelowy według projektu [[BAUM SZCZEPAN KAROL, architekt, profesor Politechniki Gdańskiej | Szczepana Bauma]] i Andrzeja Kwiecińskiego wybudowano pod wyżej wymienionym adresem w latach 1983–1995.<br/><br/> |
| − | Pierwszą mszę w kościele górnym odprawiono w 1989. W 1992, po włączeniu do archidiecezji gdańskiej, świątynia została konsekrowana przez [[GOCŁOWSKI TADEUSZ | abp. Tadeusza Gocłowskiego]]. W tym roku ukończono kompleks biurowo-katechetyczny oraz wieżę, na której zawisły trzy dzwony wykonane w Przemyślu przez Odlewnię Braci Felsztyńskich. Kościół dolny zainaugurował działalność w 1995. Po wyodrębnieniu w 2000 roku parafii z ośrodkiem w [[KOŚCIÓŁ ŚW. POLIKARPA BISKUPA MĘCZENNIKA | kościele św. Polikarpa]], w ramach parafii Chrystusa Zbawiciela pozostała tylko zachodnia część Osowej.<br/><br/> | + | Pierwszą mszę w kościele górnym odprawiono w 1989. W 1992, po włączeniu do archidiecezji gdańskiej, świątynia została konsekrowana przez [[GOCŁOWSKI TADEUSZ, arcybiskup gdański | abp. Tadeusza Gocłowskiego]]. W tym roku ukończono kompleks biurowo-katechetyczny oraz wieżę, na której zawisły trzy dzwony wykonane w Przemyślu przez Odlewnię Braci Felsztyńskich. Kościół dolny zainaugurował działalność w 1995. Po wyodrębnieniu w 2000 roku parafii z ośrodkiem w [[KOŚCIÓŁ ŚW. POLIKARPA BISKUPA MĘCZENNIKA | kościele św. Polikarpa]], w ramach parafii Chrystusa Zbawiciela pozostała tylko zachodnia część Osowej.<br/><br/> |
| − | Świątynia kształtem przypomina Namiot Przymierza, którego punktem kulminacyjnym jest wieża dzwonnicy, wznosząca się ponad prezbiterium kościoła górnego od zachodu. Sklepienie pokryte boazerią, w prezbiterium ponad ołtarzem wielkich rozmiarów krzyż, tzw. franciszkański. W nawie północnej znajdują się dwie kaplice, bliżej chóru – kaplica Miłosierdzia Bożego z epitafiami upamiętniającymi zmarłych dobrodziejów kościoła, bliżej ołtarza – kaplica Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. W nawie południowej schody prowadzące na chór, we wnęce pod chórem figura Matki Boskiej Fatimskiej. W kruchcie u wejścia płaskorzeźba przedstawiająca papieża Jana Pawła II. Droga Krzyżowa na ścianach wewnątrz świątyni górnej, wykonana w 1999 | + | Świątynia kształtem przypomina Namiot Przymierza, którego punktem kulminacyjnym jest wieża dzwonnicy, wznosząca się ponad prezbiterium kościoła górnego od zachodu. Sklepienie pokryte boazerią, w prezbiterium ponad ołtarzem wielkich rozmiarów krzyż, tzw. franciszkański. W nawie północnej znajdują się dwie kaplice, bliżej chóru – kaplica Miłosierdzia Bożego z epitafiami upamiętniającymi zmarłych dobrodziejów kościoła, bliżej ołtarza – kaplica Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. W nawie południowej schody prowadzące na chór, we wnęce pod chórem figura Matki Boskiej Fatimskiej. W kruchcie u wejścia płaskorzeźba przedstawiająca papieża Jana Pawła II. Droga Krzyżowa na ścianach wewnątrz świątyni górnej, wykonana w 1999, nietypowa, składa się z 15 stacji (ostatnia, dodana – Zmartwychwstanie, nawiązuje do wezwania świątyni). W kościele dolnym znajduje się kaplica bł. Stefana Frelichowskiego. Osobno jest także kaplica przedpogrzebowa.<br/><br/> |
W parafii wśród działających w niej organizacji katolickich należy wyróżnić Stowarzyszenie Śpiewacze i Muzyczne im. Księdza Profesora Józefa Orszulika, Akcję Katolicką, Kościół Domowy. Komitet budowy kościoła przekształcił się natomiast w Radę Parafialną i Duszpasterską. {{author: SK}} <br/><br/> | W parafii wśród działających w niej organizacji katolickich należy wyróżnić Stowarzyszenie Śpiewacze i Muzyczne im. Księdza Profesora Józefa Orszulika, Akcję Katolicką, Kościół Domowy. Komitet budowy kościoła przekształcił się natomiast w Radę Parafialną i Duszpasterską. {{author: SK}} <br/><br/> | ||
{| class="tableGda" | {| class="tableGda" | ||
Aktualna wersja na dzień 19:03, 1 lis 2022
KOŚCIÓŁ CHRYSTUSA ZBAWICIELA, Osowa, ul. Pegaza 15. Parafię dla włączonej do Gdańska osady założono w 1980 roku, jeszcze w ramach diecezji chełmińskiej. Powołano społeczny komitet budowy kościoła. Tymczasowa kaplica wraz z salką katechetyczną i mieszkaniem dla księży powstała na gruncie ofiarowanym przez rodzinę Wandtke, w roku 1982 została zalegalizowana przez władze. Dwupoziomowy kościół docelowy według projektu Szczepana Bauma i Andrzeja Kwiecińskiego wybudowano pod wyżej wymienionym adresem w latach 1983–1995.
Pierwszą mszę w kościele górnym odprawiono w 1989. W 1992, po włączeniu do archidiecezji gdańskiej, świątynia została konsekrowana przez abp. Tadeusza Gocłowskiego. W tym roku ukończono kompleks biurowo-katechetyczny oraz wieżę, na której zawisły trzy dzwony wykonane w Przemyślu przez Odlewnię Braci Felsztyńskich. Kościół dolny zainaugurował działalność w 1995. Po wyodrębnieniu w 2000 roku parafii z ośrodkiem w kościele św. Polikarpa, w ramach parafii Chrystusa Zbawiciela pozostała tylko zachodnia część Osowej.
Świątynia kształtem przypomina Namiot Przymierza, którego punktem kulminacyjnym jest wieża dzwonnicy, wznosząca się ponad prezbiterium kościoła górnego od zachodu. Sklepienie pokryte boazerią, w prezbiterium ponad ołtarzem wielkich rozmiarów krzyż, tzw. franciszkański. W nawie północnej znajdują się dwie kaplice, bliżej chóru – kaplica Miłosierdzia Bożego z epitafiami upamiętniającymi zmarłych dobrodziejów kościoła, bliżej ołtarza – kaplica Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. W nawie południowej schody prowadzące na chór, we wnęce pod chórem figura Matki Boskiej Fatimskiej. W kruchcie u wejścia płaskorzeźba przedstawiająca papieża Jana Pawła II. Droga Krzyżowa na ścianach wewnątrz świątyni górnej, wykonana w 1999, nietypowa, składa się z 15 stacji (ostatnia, dodana – Zmartwychwstanie, nawiązuje do wezwania świątyni). W kościele dolnym znajduje się kaplica bł. Stefana Frelichowskiego. Osobno jest także kaplica przedpogrzebowa.
W parafii wśród działających w niej organizacji katolickich należy wyróżnić Stowarzyszenie Śpiewacze i Muzyczne im. Księdza Profesora Józefa Orszulika, Akcję Katolicką, Kościół Domowy. Komitet budowy kościoła przekształcił się natomiast w Radę Parafialną i Duszpasterską.
| 2 IX 1980 – 30 III 2008 | ks. Henryk Bietzke |
| 30 III 2008 – | ks. Wojciech Tokarz |
