KLOSE HERMANN FRIEDRICH HEINRICH, profesor Akademii Medycyny Praktycznej w Gdańsku
| < Poprzednie | Następne > |
HERMANN FRIEDRICH HEINRICH KLOSE (31 VIII 1879 Ibbenbüren, Westfalia – 19 XI 1968 Bad Eilsen), lekarz. Syn urzędnika kolejowego, w 1898 roku absolwent gimnazjum w Gütersloh, do 1903 studiował medycynę na uniwersytecie w Getyndze, następnie w Strasburgu, tam też w 1903 uzyskał dyplom lekarski i doktorat. Chirurgii uczył się we Frankfurcie nad Menem u prof. Ludwiga Rehna.
W czasie I wojny światowej był dowódcą kompanii sanitarnej, odznaczony Krzyżem Żelaznym I klasy. W roku 1916 uzyskał habilitację we Frankfurcie nad Menem (na podstawie pracy Chirurgie der Thymusdrüse - Leczenie chirurgiczne grasicy). Od 1924 do 1945 kierował Oddziałem Chirurgii Szpitala Miejskiego przy Delbrückallee (ul. Dębinki), w 1935 przemianowanym na Klinikę w ramach Państwowej Akademii Medycyny Praktycznej. Miał duży wpływa na jej powstanie, konieczność utworzenia postulował między innymi na łamach gdańskiej prasy. Nadal jako kierownik Kliniki Chirurgii związany był następnie z powstała w 1940 roku gdańską Akademią Medyczną (Medizinische Akademie Danzig). Był właścicielem posiadłości w Sartowicach koło Świecia nad Wisłą.
Wybitny specjalista chirurgii jamy brzusznej, sutka, grasicy i tarczycy, zajmował się też chirurgią układu moczowo-płciowego (szczególnie nerek), wykształcił wielu chirurgów. W 1938 operował w Moskwie przewodniczącego Rady Najwyższej ZSRR Michaiła Kalinina. 31 VIII 1939 roku (z okazji 60. urodzin) otrzymał od Senatu II Wolnego Miasta Gdańska Krzyż Gdański. Do września 1945 pracował w Gdańsku, następnie (według niektórych badaczy dopiero w 1948) wyjechał do Berlina Wschodniego. Prowadził tam Klinikę Chirurgii Szpitala w Friedrich-Wilhelm-Hufeland i następnie Klinikę Chirurgii w Berlinie-Friedrichshain. Od 1951 członek wschodnioniemieckiej Akademii Nauk. Był członkiem Rady Miejskiej w Berlinie Wschodnim, w 1953 otrzymał od władz miejskich „Odznakę Berlina".
Podczas pracy w Gdańsku, w 1929, opublikował swoją najważniejszą, mającą światowy zasięg, pracę Die Chirurgie der Basedowschen Krankheit (Chirurgia choroby Basedowa). W okresie pracy w NRD, w roku 1955, opublikował Arzt, Natur und Kunst (Lekarz, przyroda i sztuka), z dziedziny filozofii i medycyny. Pozostawił dwóch synów i córkę.
