KLEEFELD JOHANN GOTTFRIED, lekarz
Linia 6: | Linia 6: | ||
Od 1792 pracował w Gdańsku jako lekarz prywatny. W 1804 wraz z [[BRUNATTI FRANZ CHRISTIAN, lekarz, położnik | Franzem Christianem Brunattim]] zorganizował Entbindungs-Lehranstalt (Zakład Szkolenia Położnych; zob. [[POŁOŻNICTWO | położnictwo]], [[PROWINCJONALNY ZAKŁAD KSZTAŁCENIA POŁOŻNYCH | Prowincjonalny Zakład Kształcenia Położnych]]). Od 1816 pracownik państwowej służby zdrowia, lekarz powiatu gdańskiego. Członek [[TOWARZYSTWO PRZYRODNICZE | Towarzystwa Przyrodniczego]], w latach 1799–1803 i 1810–1812 jego dyrektor. Badał skład chemiczny i wartości lecznicze wody morskiej, swoim pacjentom zalecał korzystanie z zakładów kąpielowych w [[BRZEŹNO | Brzeźnie]] i w Sopocie. Publikował prace z zakresu meteorologii (zob. też [[OBSERWACJE METEOROLOGICZNE I STACJE OBSERWACYJNE | obserwacje meteorologiczne i stacje obserwacyjne]]), np. ''Meteorologische Betrachtungen und Beobachtungen in dem Jahren 1807 bis 1826 zu Danzig''(Halle, 1826-1840). <br/><br/> | Od 1792 pracował w Gdańsku jako lekarz prywatny. W 1804 wraz z [[BRUNATTI FRANZ CHRISTIAN, lekarz, położnik | Franzem Christianem Brunattim]] zorganizował Entbindungs-Lehranstalt (Zakład Szkolenia Położnych; zob. [[POŁOŻNICTWO | położnictwo]], [[PROWINCJONALNY ZAKŁAD KSZTAŁCENIA POŁOŻNYCH | Prowincjonalny Zakład Kształcenia Położnych]]). Od 1816 pracownik państwowej służby zdrowia, lekarz powiatu gdańskiego. Członek [[TOWARZYSTWO PRZYRODNICZE | Towarzystwa Przyrodniczego]], w latach 1799–1803 i 1810–1812 jego dyrektor. Badał skład chemiczny i wartości lecznicze wody morskiej, swoim pacjentom zalecał korzystanie z zakładów kąpielowych w [[BRZEŹNO | Brzeźnie]] i w Sopocie. Publikował prace z zakresu meteorologii (zob. też [[OBSERWACJE METEOROLOGICZNE I STACJE OBSERWACYJNE | obserwacje meteorologiczne i stacje obserwacyjne]]), np. ''Meteorologische Betrachtungen und Beobachtungen in dem Jahren 1807 bis 1826 zu Danzig''(Halle, 1826-1840). <br/><br/> | ||
W latach 1808–1845 mieszkał i miał gabinet we własnym domu przy Langgasse 511 (ul. Długa 51), nabytym po złotniku Carlu Gottliebie Schubercie (1746–1825), zaś w 1845, będąc na emeryturze, wynajmował mieszkanie w kamienicy [[RODENACKER WILHELM THEODOR, kupiec, radny | Wilhelma Theodora Rodenackera]] przy Hundegasse 82 (ul. Ogarna 12). Na [[WYSTAWY DZIEŁ SZTUKI W GDAŃSKU W XIX I POCZĄTKACH XX WIEKU | wystawie dzieł sztuki w Gdańsku]] w 1829 prezentowano jego popiersie anonimowego autora. <br/><br/> | W latach 1808–1845 mieszkał i miał gabinet we własnym domu przy Langgasse 511 (ul. Długa 51), nabytym po złotniku Carlu Gottliebie Schubercie (1746–1825), zaś w 1845, będąc na emeryturze, wynajmował mieszkanie w kamienicy [[RODENACKER WILHELM THEODOR, kupiec, radny | Wilhelma Theodora Rodenackera]] przy Hundegasse 82 (ul. Ogarna 12). Na [[WYSTAWY DZIEŁ SZTUKI W GDAŃSKU W XIX I POCZĄTKACH XX WIEKU | wystawie dzieł sztuki w Gdańsku]] w 1829 prezentowano jego popiersie anonimowego autora. <br/><br/> | ||
− | Od 6 IV 1797 żonaty z Anną Julianne (4 VI 1779 – 26 I 1870 Gdańsk), córką burmistrza [[ZERNECKE DANIEL ANDREAS, burmistrz Gdańska | Daniela Andreasa Zerneckego]]. Miał z nią czwórkę dzieci, z których pierworodna Julia (18 I 1798 Gdańsk – 2 XII 1880 Gdańsk) odwiedzała w Weimarze Johanna Wolfganga Goethego. Pochowany na [[CMENTARZE NA CHEŁMIE | cmentarzu Zbawiciela na Chełmie]]. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Od 6 IV 1797 żonaty z Anną Julianne (4 VI 1779 – 26 I 1870 Gdańsk), córką burmistrza [[ZERNECKE DANIEL ANDREAS, burmistrz Gdańska | Daniela Andreasa Zerneckego]]. Miał z nią czwórkę dzieci, z których pierworodna Julia (18 I 1798 Gdańsk – 2 XII 1880 Gdańsk), odwiedzała w Weimarze Johanna Wolfganga Goethego oraz trzech synów: Gustava Ferdinanda (23 IV 1799 Gdańsk – 3 IV 1845), Roberta (27 II 1801 Gdańsk – 14 XI 1878 Orunia) i Johna Alexandra (8 VI 1814 Gdańsk – 18 XI 1886 Valladolid (Hiszpania)), dyplomatę, między innymi sekretarza w ambasadzie w Madrycie, od 21 IX 1857 w Bordeaux żonatego z Celestiną Berthą Jahn Hoerig (9 V 1814 Drezno – 6 VII 1889 Valladolid).<br/><br/> |
+ | Pochowany (podobnie jak żona) na [[CMENTARZE NA CHEŁMIE | cmentarzu Zbawiciela na Chełmie]]. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
'''Bibliografia''':<br/> | '''Bibliografia''':<br/> | ||
Schumann Eduard, ''Geschichte der Naturforschenden Gesellschaft in Danzig 1743–1892'', „Schriften der Naturforschenden Gesellschaft in Danzig”, NF, Bd. 8, Danzig 1893, nr 2, s. 87-88.<br/> | Schumann Eduard, ''Geschichte der Naturforschenden Gesellschaft in Danzig 1743–1892'', „Schriften der Naturforschenden Gesellschaft in Danzig”, NF, Bd. 8, Danzig 1893, nr 2, s. 87-88.<br/> | ||
Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert'', Klausdorf/Schwentine 1986-1992, Bd. V, 283. | Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert'', Klausdorf/Schwentine 1986-1992, Bd. V, 283. | ||
+ | Zernecke Walter, ''Geschichte der Familie Zernecke, eines Raths-Geschlechts der ehemaligen Freien Städte Danzig und Thorn''", Graudenz 1900. |
Wersja z 10:26, 13 sty 2023
JOHANN GOTTFRIED KLEEFELD (14 XI 1763 Gdańsk – 8 V 1845 Gdańsk), lekarz, syn gdańskiego kupca Gottfrieda Christlieba Kleefelda (ur. 18 XII 1739) i Anny Kathariny z domu Falk (1739 – około 1812), brat Wilhelma Siegfrieda, który 5 XI 1789 otrzymał obywatelstwo Gdańska. Od 1780 uczeń Gimnazjum Akademickiego, potem studiował medycynę na uniwersytecie w Jenie. Pozostał tam i w 1791 był lekarzem niemieckiego poety Friedricha Schillera, publikując także dysertację De Rebus Pathematum In Specie Gaudii In Corpus Humanum Efficaciam Moderantibus (O sprawach smutku w pozorach radości, które zmniejszają sprawność organizmu ludzkiego; Ienae, 1792).
Od 1792 pracował w Gdańsku jako lekarz prywatny. W 1804 wraz z Franzem Christianem Brunattim zorganizował Entbindungs-Lehranstalt (Zakład Szkolenia Położnych; zob. położnictwo, Prowincjonalny Zakład Kształcenia Położnych). Od 1816 pracownik państwowej służby zdrowia, lekarz powiatu gdańskiego. Członek Towarzystwa Przyrodniczego, w latach 1799–1803 i 1810–1812 jego dyrektor. Badał skład chemiczny i wartości lecznicze wody morskiej, swoim pacjentom zalecał korzystanie z zakładów kąpielowych w Brzeźnie i w Sopocie. Publikował prace z zakresu meteorologii (zob. też obserwacje meteorologiczne i stacje obserwacyjne), np. Meteorologische Betrachtungen und Beobachtungen in dem Jahren 1807 bis 1826 zu Danzig(Halle, 1826-1840).
W latach 1808–1845 mieszkał i miał gabinet we własnym domu przy Langgasse 511 (ul. Długa 51), nabytym po złotniku Carlu Gottliebie Schubercie (1746–1825), zaś w 1845, będąc na emeryturze, wynajmował mieszkanie w kamienicy Wilhelma Theodora Rodenackera przy Hundegasse 82 (ul. Ogarna 12). Na wystawie dzieł sztuki w Gdańsku w 1829 prezentowano jego popiersie anonimowego autora.
Od 6 IV 1797 żonaty z Anną Julianne (4 VI 1779 – 26 I 1870 Gdańsk), córką burmistrza Daniela Andreasa Zerneckego. Miał z nią czwórkę dzieci, z których pierworodna Julia (18 I 1798 Gdańsk – 2 XII 1880 Gdańsk), odwiedzała w Weimarze Johanna Wolfganga Goethego oraz trzech synów: Gustava Ferdinanda (23 IV 1799 Gdańsk – 3 IV 1845), Roberta (27 II 1801 Gdańsk – 14 XI 1878 Orunia) i Johna Alexandra (8 VI 1814 Gdańsk – 18 XI 1886 Valladolid (Hiszpania)), dyplomatę, między innymi sekretarza w ambasadzie w Madrycie, od 21 IX 1857 w Bordeaux żonatego z Celestiną Berthą Jahn Hoerig (9 V 1814 Drezno – 6 VII 1889 Valladolid).
Pochowany (podobnie jak żona) na cmentarzu Zbawiciela na Chełmie.
Bibliografia:
Schumann Eduard, Geschichte der Naturforschenden Gesellschaft in Danzig 1743–1892, „Schriften der Naturforschenden Gesellschaft in Danzig”, NF, Bd. 8, Danzig 1893, nr 2, s. 87-88.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert, Klausdorf/Schwentine 1986-1992, Bd. V, 283.
Zernecke Walter, Geschichte der Familie Zernecke, eines Raths-Geschlechts der ehemaligen Freien Städte Danzig und Thorn", Graudenz 1900.