KLEEFELD JOHANN GOTTFRIED, lekarz
Linia 3: | Linia 3: | ||
[[File:Johann_Gottfried_Kleefeld.jpg|thumb|Johann Gottfried Kleefeld]] | [[File:Johann_Gottfried_Kleefeld.jpg|thumb|Johann Gottfried Kleefeld]] | ||
− | '''JOHANN GOTTFRIED KLEEFELD''' (14 XI 1763 Gdańsk – 8 V 1845 Gdańsk), lekarz, syn gdańskiego kupca Gottfrieda Christlieba Kleefelda, brat Wilhelma Siegfrieda, który 5 XI 1789 otrzymał [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]]. Od 1780 | + | '''JOHANN GOTTFRIED KLEEFELD''' (14 XI 1763 Gdańsk – 8 V 1845 Gdańsk), lekarz, syn gdańskiego kupca Gottfrieda Christlieba Kleefelda, brat Wilhelma Siegfrieda, który 5 XI 1789 otrzymał [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]]. Od 1780 uczeń [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], potem studiował medycynę na uniwersytecie w Jenie. W 1791 był lekarzem niemieckiego poety Friedricha Schillera. Od roku 1792 pracował w Gdańsku jako lekarz prywatny. W 1804 wraz z [[BRUNATTI FRANZ CHRISTIAN | Franzem Christianem Brunattim]] zorganizował Entbindungs-Lehranstalt (Zakład Szkolenia Położnych; zob. [[POŁOŻNICTWO | położnictwo]], [[PROWINCJONALNY ZAKŁAD KSZTAŁCENIA POŁOŻNYCH | Prowincjonalny Zakład Kształcenia Położnych]]). Od 1816 pracownik państwowej służby zdrowia, lekarz powiatu gdańskiego. Członek [[TOWARZYSTWO PRZYRODNICZE | Towarzystwa Przyrodniczego]], w latach 1799–1803 i 1810–1812 jego dyrektor. Badał skład chemiczny i wartości lecznicze wody morskiej, swoim pacjentom zalecał korzystanie z zakładów kąpielowych w [[BRZEŹNO | Brzeźnie]] i w Sopocie. Publikował prace z zakresu meteorologii (zob. też [[OBSERWACJE METEOROLOGICZNE I STACJE OBSERWACYJNE | obserwacje meteorologiczne i stacje obserwacyjne]]). <br/><br/> |
− | W latach 1808–1845 mieszkał i miał gabinet we własnym domu przy Langgasse 511 (ul. Długa 51), nabytym po złotniku Carlu Gotttliebie Schubercie (1746–1825), zaś w 1845 | + | W latach 1808–1845 mieszkał i miał gabinet we własnym domu przy Langgasse 511 (ul. Długa 51), nabytym po złotniku Carlu Gotttliebie Schubercie (1746–1825), zaś w 1845, będąc na emeryturze, wynajmował mieszkanie w kamienicy [[RODENACKER WILHELM THEODOR | Wilhelma Theodora Rodenackera]] przy Hundegasse 82 (ul. Ogarna 12). Na [[WYSTAWY DZIEŁ SZTUKI W GDAŃSKU W XIX I POCZĄTKACH XX WIEKU | wystawy dzieł sztuki w Gdańsku]] w 1829 prezentowano jego popiersie anonimowego autora. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
+ | <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
+ | '''Bibliografia''':<br/> | ||
+ | Schumann Eduard, ''Geschichte der Naturforschenden Gesellschaft in Danzig 1743–1892'', „Schriften der Naturforschenden Gesellschaft in Danzig”, NF, Bd. 8, Danzig 1893, nr 2, s. 87-88. |
Wersja z 14:19, 31 lip 2022
JOHANN GOTTFRIED KLEEFELD (14 XI 1763 Gdańsk – 8 V 1845 Gdańsk), lekarz, syn gdańskiego kupca Gottfrieda Christlieba Kleefelda, brat Wilhelma Siegfrieda, który 5 XI 1789 otrzymał obywatelstwo Gdańska. Od 1780 uczeń Gimnazjum Akademickiego, potem studiował medycynę na uniwersytecie w Jenie. W 1791 był lekarzem niemieckiego poety Friedricha Schillera. Od roku 1792 pracował w Gdańsku jako lekarz prywatny. W 1804 wraz z Franzem Christianem Brunattim zorganizował Entbindungs-Lehranstalt (Zakład Szkolenia Położnych; zob. położnictwo, Prowincjonalny Zakład Kształcenia Położnych). Od 1816 pracownik państwowej służby zdrowia, lekarz powiatu gdańskiego. Członek Towarzystwa Przyrodniczego, w latach 1799–1803 i 1810–1812 jego dyrektor. Badał skład chemiczny i wartości lecznicze wody morskiej, swoim pacjentom zalecał korzystanie z zakładów kąpielowych w Brzeźnie i w Sopocie. Publikował prace z zakresu meteorologii (zob. też obserwacje meteorologiczne i stacje obserwacyjne).
W latach 1808–1845 mieszkał i miał gabinet we własnym domu przy Langgasse 511 (ul. Długa 51), nabytym po złotniku Carlu Gotttliebie Schubercie (1746–1825), zaś w 1845, będąc na emeryturze, wynajmował mieszkanie w kamienicy Wilhelma Theodora Rodenackera przy Hundegasse 82 (ul. Ogarna 12). Na wystawy dzieł sztuki w Gdańsku w 1829 prezentowano jego popiersie anonimowego autora.
Bibliografia:
Schumann Eduard, Geschichte der Naturforschenden Gesellschaft in Danzig 1743–1892, „Schriften der Naturforschenden Gesellschaft in Danzig”, NF, Bd. 8, Danzig 1893, nr 2, s. 87-88.