KEIN HEINRICH BERNHARD sen., budowniczy klawesynów i fortepianów
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | '''HEINRICH BERNHARD KEIN sen.''' (Keyn, Kayn, Kain, Klein) (około 1721 – po 1797), budowniczy klawesynów i fortepianów, mieszkaniec Gdańska i przez pewien okres Królewca. Budował dobrze oceniane instrumenty klawiszowe, między innymi fortepiany (prawdopodobnie stołowe), dwumanuałowe klawesyny i klawiorgany. W 1757 mieszkał przy Kleinen Mühlengasse (ul. Podmłyńska).<br/><br/> | + | '''HEINRICH BERNHARD KEIN sen.''' (Keyn, Kayn, Kain, Klein) (około 1721 – po 1797), budowniczy klawesynów i fortepianów, mieszkaniec Gdańska i przez pewien okres Królewca. Budował (1758 bez zezwolenia) dobrze oceniane instrumenty klawiszowe, między innymi fortepiany (prawdopodobnie stołowe), dwumanuałowe klawesyny i klawiorgany. W 1757 mieszkał przy Kleinen Mühlengasse (ul. Podmłyńska), w 1770 przy Heilige-Geist-Gasse (ul. św. Ducha, przy skrzyżowaniu z III Groblą), w 1775 przy Fleischergasse (ul. Rzeźnicka), od czerwca 1775 ponownie przy Heilige-Geist-Gasse.<br/><br/> |
Był żonaty z Elisabeth z domu Guttmann (zm. przed 1783). Miał synów: Johanna Friedricha (ur. około 1753), Heinricha Bernharda juniora (ochrzczony 5 V 1769), złotnika, oraz dziecko o nieznanym imieniu (zm. sierpień 1757). {{author: BV}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | Był żonaty z Elisabeth z domu Guttmann (zm. przed 1783). Miał synów: Johanna Friedricha (ur. około 1753), Heinricha Bernharda juniora (ochrzczony 5 V 1769), złotnika, oraz dziecko o nieznanym imieniu (zm. sierpień 1757). {{author: BV}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
'''Bibliografia''':<br/> | '''Bibliografia''':<br/> | ||
− | Archiwum Państwowe Gdańsk, 349/210, s.283; 354/325, s. 51; 300,43/174, s. 362r; 300,43/183, Bl. 336v; 300,43/183, s. 355v. | + | Archiwum Państwowe Gdańsk, 349/210, s.283; 354/325, s. 51; 300,43/174, s. 362r; 300,43/183, Bl. 336v; 300,43/183, s. 355v.<br/> |
+ | Vogiel Benjamin, ''Fortepiany gdańskie do 1815'', „Studia Musicologica Calisensia. W kręgu fortepianu i muzyki fortepianowej”, red. Krzysztof Rottrmund, Poznań 2019, s. 213-214. |
Wersja z 15:19, 5 lip 2022
HEINRICH BERNHARD KEIN sen. (Keyn, Kayn, Kain, Klein) (około 1721 – po 1797), budowniczy klawesynów i fortepianów, mieszkaniec Gdańska i przez pewien okres Królewca. Budował (1758 bez zezwolenia) dobrze oceniane instrumenty klawiszowe, między innymi fortepiany (prawdopodobnie stołowe), dwumanuałowe klawesyny i klawiorgany. W 1757 mieszkał przy Kleinen Mühlengasse (ul. Podmłyńska), w 1770 przy Heilige-Geist-Gasse (ul. św. Ducha, przy skrzyżowaniu z III Groblą), w 1775 przy Fleischergasse (ul. Rzeźnicka), od czerwca 1775 ponownie przy Heilige-Geist-Gasse.
Był żonaty z Elisabeth z domu Guttmann (zm. przed 1783). Miał synów: Johanna Friedricha (ur. około 1753), Heinricha Bernharda juniora (ochrzczony 5 V 1769), złotnika, oraz dziecko o nieznanym imieniu (zm. sierpień 1757).
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, 349/210, s.283; 354/325, s. 51; 300,43/174, s. 362r; 300,43/183, Bl. 336v; 300,43/183, s. 355v.
Vogiel Benjamin, Fortepiany gdańskie do 1815, „Studia Musicologica Calisensia. W kręgu fortepianu i muzyki fortepianowej”, red. Krzysztof Rottrmund, Poznań 2019, s. 213-214.