KAFEMANN OTTO JULIUS, wydawca

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę KAFEMANN OTTO JULIUS na KAFEMANN OTTO JULIUS, wydawca)
Linia 4: Linia 4:
 
[[File: Hala_druku_ofsetowego.jpg |thumb| Zakłady drukarskie Kafemanna, hala druku offsetowego, 1939]]
 
[[File: Hala_druku_ofsetowego.jpg |thumb| Zakłady drukarskie Kafemanna, hala druku offsetowego, 1939]]
 
[[File: Otto_JUlius_Kafemann.jpg |thumb| Strona tytułowa rozprawy dyrektora [[ARCHIWA | Państwowego Archiwum Gdańskiego]] Adolfa Warschauera o herbie i fladze Gdańska, drukowanej w 1916 w wydawnictwie Ottona Juliusa Kafemanna]]
 
[[File: Otto_JUlius_Kafemann.jpg |thumb| Strona tytułowa rozprawy dyrektora [[ARCHIWA | Państwowego Archiwum Gdańskiego]] Adolfa Warschauera o herbie i fladze Gdańska, drukowanej w 1916 w wydawnictwie Ottona Juliusa Kafemanna]]
'''OTTO JULIUS KAFEMANN''' (27 V 1858 Gdańsk – 19 II 1916 Wiesbaden), wydawca książek i czasopism. Syn [[KAFEMANN AUGUST WILHELM | Augusta Wilhelma Kafemanna]]. W 1878 ukończył średnią [[SZKOŁA ŚW. PIOTRA I PAWŁA | szkołę św. Piotra i Pawła]], potem studiował na uniwersytetach w Berlinie, Lipsku, Halle i Chemnitz. 12 VII 1885 został prokurentem w firmie (drukarni i wydawnictwie) ojca przy Ketterhagergasse 4 (ul. Zbytki), po jego śmierci w 1891 – jej właścicielem. W 1894 sprzedał nabytą przez ojca kamienicę przy Grosse Scharmachergasse 7 (ul. Kołodziejska), mieszkał z matką i własną rodziną w budynku firmy, następnie w Sopocie.<br/><br/>
+
'''OTTO JULIUS KAFEMANN''' (27 V 1858 Gdańsk – 19 II 1916 Wiesbaden), wydawca książek i czasopism. Syn [[KAFEMANN AUGUST WILHELM, drukarz | Augusta Wilhelma Kafemanna]]. W 1878 ukończył średnią [[SZKOŁA ŚW. PIOTRA I PAWŁA | szkołę św. Piotra i Pawła]], potem studiował na uniwersytetach w Berlinie, Lipsku, Halle i Chemnitz. 12 VII 1885 został prokurentem w firmie (drukarni i wydawnictwie) ojca przy Ketterhagergasse 4 (ul. Zbytki), po jego śmierci w 1891 – jej właścicielem. W 1894 sprzedał nabytą przez ojca kamienicę przy Grosse Scharmachergasse 7 (ul. Kołodziejska), mieszkał z matką i własną rodziną w budynku firmy, następnie w Sopocie.<br/><br/>
W 1893 firma zatrudniała 93 osoby, w 1908 – już 186; udziały w niej posiadało kilka osób, między innymi syn posła [[RICKERT HEINRICH II | Heinricha Rickerta]], dr Franz Rickert, z którym kierował wydawaniem gazety [[DANZIGER ZEITUNG (II) | „Danziger Zeitung”]]. Od roku 1891 był członkiem [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]]. Od 1898 wydawał rocznik  
+
W 1893 firma zatrudniała 93 osoby, w 1908 – już 186; udziały w niej posiadało kilka osób, między innymi syn posła [[RICKERT HEINRICH II | Heinricha Rickerta]], dr Franz Rickert, z którym kierował wydawaniem gazety [[DANZIGER ZEITUNG (II),  dziennik | „Danziger Zeitung”]]. Od roku 1891 był członkiem [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]]. Od 1898 wydawał rocznik  
[[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]] gdańskich [[BERICHT ÜBER DEN HANDEL UND DIE SCHIFFAHRT ZU DANZIG | „Bericht über den Handel und die Schiffahrt zu Danzig”]] (Informacje o handlu i żegludze w Gdańsku), w 1901 wykupił [[DANZIGER COURIER | „Danziger Courier”]], krótko potem zamknięty.<br/><br/>
+
[[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]] gdańskich [[BERICHT ÜBER DEN HANDEL UND DIE SCHIFFAHRT ZU DANZIG, rocznik | „Bericht über den Handel und die Schiffahrt zu Danzig”]] („Raport o handlu i żegludze w Gdańsku”), w 1901 wykupił [[DANZIGER COURIER, dziennik | „Danziger Courier”]], krótko potem zamknięty.<br/><br/>
 
2 VIII 1914 został powołany do wojska w stopniu majora, w październiku tegoż roku odznaczony za męstwo Krzyżem Żelaznym. Żonaty był z Friedą Elisą z domu Strebel. Zachorował i zmarł na wieść o śmierci jednego z synów na polu bitwy. Pochowany 25 II 1916 na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU (Z ANIOŁKAMI). PRZY WIELKIEJ ALEI | cmentarzu św. Trójcy]]. Ojciec także Lilii Susanny (ur. 29 IX 1896), Alberta Wilhelma (ur. 15 I 1894 Sopot), w 1912 absolwenta [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskiego]], w 1933 lekarza w Hamburgu i głównego spadkobiercy zakładu Otto Friedricha (ur. 1 III 1899). Zakłady przy Ketterhagergasse (ul. Zbytki) istniały do 1945. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]
 
2 VIII 1914 został powołany do wojska w stopniu majora, w październiku tegoż roku odznaczony za męstwo Krzyżem Żelaznym. Żonaty był z Friedą Elisą z domu Strebel. Zachorował i zmarł na wieść o śmierci jednego z synów na polu bitwy. Pochowany 25 II 1916 na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU (Z ANIOŁKAMI). PRZY WIELKIEJ ALEI | cmentarzu św. Trójcy]]. Ojciec także Lilii Susanny (ur. 29 IX 1896), Alberta Wilhelma (ur. 15 I 1894 Sopot), w 1912 absolwenta [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskiego]], w 1933 lekarza w Hamburgu i głównego spadkobiercy zakładu Otto Friedricha (ur. 1 III 1899). Zakłady przy Ketterhagergasse (ul. Zbytki) istniały do 1945. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]

Wersja z 09:44, 3 lis 2022

Zakłady drukarskie Kafemanna, 1938
Zakłady drukarskie Kafemanna, pracownia fotograficzna, 1938
Zakłady drukarskie Kafemanna, hala druku offsetowego, 1939
Strona tytułowa rozprawy dyrektora Państwowego Archiwum Gdańskiego Adolfa Warschauera o herbie i fladze Gdańska, drukowanej w 1916 w wydawnictwie Ottona Juliusa Kafemanna

OTTO JULIUS KAFEMANN (27 V 1858 Gdańsk – 19 II 1916 Wiesbaden), wydawca książek i czasopism. Syn Augusta Wilhelma Kafemanna. W 1878 ukończył średnią szkołę św. Piotra i Pawła, potem studiował na uniwersytetach w Berlinie, Lipsku, Halle i Chemnitz. 12 VII 1885 został prokurentem w firmie (drukarni i wydawnictwie) ojca przy Ketterhagergasse 4 (ul. Zbytki), po jego śmierci w 1891 – jej właścicielem. W 1894 sprzedał nabytą przez ojca kamienicę przy Grosse Scharmachergasse 7 (ul. Kołodziejska), mieszkał z matką i własną rodziną w budynku firmy, następnie w Sopocie.

W 1893 firma zatrudniała 93 osoby, w 1908 – już 186; udziały w niej posiadało kilka osób, między innymi syn posła Heinricha Rickerta, dr Franz Rickert, z którym kierował wydawaniem gazety „Danziger Zeitung”. Od roku 1891 był członkiem Korporacji Kupców. Od 1898 wydawał rocznik Korporacji Kupców gdańskich „Bericht über den Handel und die Schiffahrt zu Danzig” („Raport o handlu i żegludze w Gdańsku”), w 1901 wykupił „Danziger Courier”, krótko potem zamknięty.

2 VIII 1914 został powołany do wojska w stopniu majora, w październiku tegoż roku odznaczony za męstwo Krzyżem Żelaznym. Żonaty był z Friedą Elisą z domu Strebel. Zachorował i zmarł na wieść o śmierci jednego z synów na polu bitwy. Pochowany 25 II 1916 na cmentarzu św. Trójcy. Ojciec także Lilii Susanny (ur. 29 IX 1896), Alberta Wilhelma (ur. 15 I 1894 Sopot), w 1912 absolwenta Gimnazjum Miejskiego, w 1933 lekarza w Hamburgu i głównego spadkobiercy zakładu Otto Friedricha (ur. 1 III 1899). Zakłady przy Ketterhagergasse (ul. Zbytki) istniały do 1945. MrGl

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania