KĘPIŃSKA ELŻBIETA, aktorka
| Linia 5: | Linia 5: | ||
[[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | [[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | ||
| − | '''ELŻBIETA KĘPIŃSKA''' (ur. 5 IV 1937 Częstochowa), aktorka teatralna i filmowa W 1959 roku ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie. Była aktorką [[TEATR WYBRZEŻE| Teatru Wybrzeże]] w sezonie 1959/1960 za dyrekcji artystycznej [[HÜBNER ZYGMUNT| Zygmunta Hübnera]]. Zagrała tam cztery znaczące role. Jej debiut – rola Jo w ''Smaku miodu'' Shelagh Delaney w reżyserii Konrada Swinarskiego (premiera 31 X 1959) – zyskał entuzjastyczne oceny krytyków, którzy pisali, że zaprezentowała współczesny styl gry aktorskiej (Jerzy Lau). Razem z [[KOWALSKI WŁADYSŁAW| Władysławem Kowalskim]], który w tej sztuce zagrał rolę Geoffa, stworzyli wyraziste kreacje aktorskie, uwydatniające ich talent i temperament aktorski. Kępińska wystąpiła ponadto jako Polly w ''Operze za trzy grosze'' Bertolta Brechta w reżyserii [[GOLIŃSKI JERZY| Jerzego Golińskiego]] (27 II 1960) oraz jako Kelnerka w ''Nosorożcu'' Eugène’a Ionesco reżyserowanym przez Zygmunta Hübnera (13 V 1960). Ostatnią jej rolą w Teatrze Wybrzeże była Ofelia, którą grała na zmianę z [[ŁUBIEŃSKA KRYSTYNA| Krystyną Łubieńską]], w Hamlecie Williama Shakespeare’a w reżyserii [[WAJDA ANDRZEJ| Andrzeja Wajdy]] (13 X 1960). <br/><br/> | + | '''ELŻBIETA KĘPIŃSKA''' (ur. 5 IV 1937 Częstochowa), aktorka teatralna i filmowa W 1959 roku ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie im. Aleksandra Zelwerowicza. Była aktorką [[TEATR WYBRZEŻE| Teatru Wybrzeże]] w sezonie 1959/1960 za dyrekcji artystycznej [[HÜBNER ZYGMUNT| Zygmunta Hübnera]]. Zagrała tam cztery znaczące role. Jej debiut – rola Jo w ''Smaku miodu'' Shelagh Delaney w reżyserii Konrada Swinarskiego (premiera 31 X 1959) – zyskał entuzjastyczne oceny krytyków, którzy pisali, że zaprezentowała współczesny styl gry aktorskiej (Jerzy Lau). Razem z mężem [[KOWALSKI WŁADYSŁAW| Władysławem Kowalskim]], który w tej sztuce zagrał rolę Geoffa, stworzyli wyraziste kreacje aktorskie, uwydatniające ich talent i temperament aktorski. Kępińska wystąpiła ponadto jako Polly w ''Operze za trzy grosze'' Bertolta Brechta w reżyserii [[GOLIŃSKI JERZY| Jerzego Golińskiego]] (27 II 1960) oraz jako Kelnerka w ''Nosorożcu'' Eugène’a Ionesco reżyserowanym przez Zygmunta Hübnera (13 V 1960). Ostatnią jej rolą w Teatrze Wybrzeże była Ofelia, którą grała na zmianę z [[ŁUBIEŃSKA KRYSTYNA| Krystyną Łubieńską]], w Hamlecie Williama Shakespeare’a w reżyserii [[WAJDA ANDRZEJ| Andrzeja Wajdy]] (13 X 1960). <br/><br/> |
| − | Wyjechała do Warszawy, by zagrać w Teatrze Ateneum rolę Gizeli w sztuce Williama Gibsona ''Dwoje na huśtawce'', także w reżyserii Andrzeja Wajdy, u boku [[CYBULSKI ZBIGNIEW| Zbigniewa Cybulskiego]], który występował jako Jerry (23 XII 1960). Pozostała w Warszawie, w latach 1960–1974 występowała w Teatrze Ateneum im. Stefana Jaracza, od 1974 aktorka Teatru Powszechnego im. Zygmunta Hübnera w Warszawie. Zagrała kilkadziesiąt ról teatralnych, filmowych i telewizyjnych (w Teatrze Telewizji).<br/><br/> | + | Wyjechała do Warszawy, by zagrać w Teatrze Ateneum rolę Gizeli w sztuce Williama Gibsona ''Dwoje na huśtawce'', także w reżyserii Andrzeja Wajdy, u boku [[CYBULSKI ZBIGNIEW| Zbigniewa Cybulskiego]], który występował jako Jerry (23 XII 1960); próby rozpoczęto jeszcze w Teatrze Wybrzeże, reżyser przeniósł realizację do Warszawy po rezygnacji Zygmunta Hübnera z funkcji dyrektora teatru. Pozostała w Warszawie, w latach 1960–1974 występowała w Teatrze Ateneum im. Stefana Jaracza, od 1974 aktorka Teatru Powszechnego (obecnie im. Zygmunta Hübnera) w Warszawie. Zagrała kilkadziesiąt ról teatralnych, filmowych i telewizyjnych (w Teatrze Telewizji), ma także w dorobku ponad 400 ról w Teatrze Polskiego Radia.<br/><br/> |
| − | + | Odznaczona Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2009). Laureatka między innymi nagrody za rolę Eleonory w Sprawie Dantona na I Opolskich Konfrontacjach Teatralnych (1975), nagrody im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego za rolę Erny dramacie Wernera Schwaba ''Prezydentki'' (2002), nagrody Zespołu Artystycznego Teatru Polskiego Radia Wielki Splendor (2015).<br/><br/> | |
| + | Od 1958 żona aktora Władysława Kowalskiego, następnie, od 26 VI 1986, Mieczysława F. Rakowskiego. {{author: HD}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 14:06, 11 wrz 2021
ELŻBIETA KĘPIŃSKA (ur. 5 IV 1937 Częstochowa), aktorka teatralna i filmowa W 1959 roku ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie im. Aleksandra Zelwerowicza. Była aktorką Teatru Wybrzeże w sezonie 1959/1960 za dyrekcji artystycznej Zygmunta Hübnera. Zagrała tam cztery znaczące role. Jej debiut – rola Jo w Smaku miodu Shelagh Delaney w reżyserii Konrada Swinarskiego (premiera 31 X 1959) – zyskał entuzjastyczne oceny krytyków, którzy pisali, że zaprezentowała współczesny styl gry aktorskiej (Jerzy Lau). Razem z mężem Władysławem Kowalskim, który w tej sztuce zagrał rolę Geoffa, stworzyli wyraziste kreacje aktorskie, uwydatniające ich talent i temperament aktorski. Kępińska wystąpiła ponadto jako Polly w Operze za trzy grosze Bertolta Brechta w reżyserii Jerzego Golińskiego (27 II 1960) oraz jako Kelnerka w Nosorożcu Eugène’a Ionesco reżyserowanym przez Zygmunta Hübnera (13 V 1960). Ostatnią jej rolą w Teatrze Wybrzeże była Ofelia, którą grała na zmianę z Krystyną Łubieńską, w Hamlecie Williama Shakespeare’a w reżyserii Andrzeja Wajdy (13 X 1960).
Wyjechała do Warszawy, by zagrać w Teatrze Ateneum rolę Gizeli w sztuce Williama Gibsona Dwoje na huśtawce, także w reżyserii Andrzeja Wajdy, u boku Zbigniewa Cybulskiego, który występował jako Jerry (23 XII 1960); próby rozpoczęto jeszcze w Teatrze Wybrzeże, reżyser przeniósł realizację do Warszawy po rezygnacji Zygmunta Hübnera z funkcji dyrektora teatru. Pozostała w Warszawie, w latach 1960–1974 występowała w Teatrze Ateneum im. Stefana Jaracza, od 1974 aktorka Teatru Powszechnego (obecnie im. Zygmunta Hübnera) w Warszawie. Zagrała kilkadziesiąt ról teatralnych, filmowych i telewizyjnych (w Teatrze Telewizji), ma także w dorobku ponad 400 ról w Teatrze Polskiego Radia.
Odznaczona Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2009). Laureatka między innymi nagrody za rolę Eleonory w Sprawie Dantona na I Opolskich Konfrontacjach Teatralnych (1975), nagrody im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego za rolę Erny dramacie Wernera Schwaba Prezydentki (2002), nagrody Zespołu Artystycznego Teatru Polskiego Radia Wielki Splendor (2015).
Od 1958 żona aktora Władysława Kowalskiego, następnie, od 26 VI 1986, Mieczysława F. Rakowskiego.
