KĘPIŃSKA ELŻBIETA, aktorka
| Linia 5: | Linia 5: | ||
[[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | [[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | ||
| − | '''ELŻBIETA KĘPIŃSKA''' (ur. 5 IV 1937 Częstochowa), aktorka teatralna i filmowa W 1959 ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie im. Aleksandra Zelwerowicza. Była aktorką [[TEATR WYBRZEŻE| Teatru Wybrzeże]] w sezonie 1959/1960 za dyrekcji artystycznej [[HÜBNER ZYGMUNT| Zygmunta Hübnera]]. Zagrała tam cztery znaczące role. Jej debiut – rola Jo w ''Smaku miodu'' Shelagh Delaney w reżyserii Konrada Swinarskiego (premiera 31 X 1959) – zyskał entuzjastyczne oceny krytyków, którzy pisali, że zaprezentowała współczesny styl gry aktorskiej (Jerzy Lau). Razem z mężem [[KOWALSKI WŁADYSŁAW| Władysławem Kowalskim]], który w tej sztuce zagrał rolę Geoffa, stworzyli wyraziste kreacje aktorskie, uwydatniające ich talent i temperament aktorski. Kępińska wystąpiła ponadto jako Polly w ''Operze za trzy grosze'' Bertolta Brechta w reżyserii [[GOLIŃSKI JERZY, aktor, reżyser, wykładowca| Jerzego Golińskiego]] (27 II 1960) oraz jako Kelnerka w ''Nosorożcu'' Eugène’a Ionesco reżyserowanym przez Zygmunta Hübnera (13 V 1960). Ostatnią jej rolą w Teatrze Wybrzeże była Ofelia, którą grała na zmianę z [[ŁUBIEŃSKA KRYSTYNA| Krystyną Łubieńską]], w Hamlecie Williama Shakespeare’a w reżyserii [[WAJDA ANDRZEJ| Andrzeja Wajdy]] (13 X 1960). <br/><br/> | + | '''ELŻBIETA KĘPIŃSKA''' (ur. 5 IV 1937 Częstochowa), aktorka teatralna i filmowa W 1959 ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie im. Aleksandra Zelwerowicza. Była aktorką [[TEATR WYBRZEŻE| Teatru Wybrzeże]] w sezonie 1959/1960 za dyrekcji artystycznej [[HÜBNER ZYGMUNT, aktor, reżyser, dyrektor| Zygmunta Hübnera]]. Zagrała tam cztery znaczące role. Jej debiut – rola Jo w ''Smaku miodu'' Shelagh Delaney w reżyserii Konrada Swinarskiego (premiera 31 X 1959) – zyskał entuzjastyczne oceny krytyków, którzy pisali, że zaprezentowała współczesny styl gry aktorskiej (Jerzy Lau). Razem z mężem [[KOWALSKI WŁADYSŁAW, aktor| Władysławem Kowalskim]], który w tej sztuce zagrał rolę Geoffa, stworzyli wyraziste kreacje aktorskie, uwydatniające ich talent i temperament aktorski. Kępińska wystąpiła ponadto jako Polly w ''Operze za trzy grosze'' Bertolta Brechta w reżyserii [[GOLIŃSKI JERZY, aktor, reżyser, wykładowca| Jerzego Golińskiego]] (27 II 1960) oraz jako Kelnerka w ''Nosorożcu'' Eugène’a Ionesco reżyserowanym przez Zygmunta Hübnera (13 V 1960). Ostatnią jej rolą w Teatrze Wybrzeże była Ofelia, którą grała na zmianę z [[ŁUBIEŃSKA KRYSTYNA, aktorka| Krystyną Łubieńską]], w Hamlecie Williama Shakespeare’a w reżyserii [[WAJDA ANDRZEJ, reżyser, honorowy obywatel Gdańska| Andrzeja Wajdy]] (13 X 1960). <br/><br/> |
Wyjechała do Warszawy, by zagrać w Teatrze Ateneum rolę Gizeli w sztuce Williama Gibsona ''Dwoje na huśtawce'', także w reżyserii Andrzeja Wajdy, u boku [[CYBULSKI ZBIGNIEW, aktor, patron gdańskiej ulicy| Zbigniewa Cybulskiego]], który występował jako Jerry (23 XII 1960); próby rozpoczęto jeszcze w Teatrze Wybrzeże, reżyser przeniósł realizację do Warszawy po rezygnacji Zygmunta Hübnera z funkcji dyrektora teatru. Pozostała w Warszawie, w latach 1960–1974 występowała w Teatrze Ateneum im. Stefana Jaracza, od 1974 aktorka Teatru Powszechnego (obecnie im. Zygmunta Hübnera) w Warszawie. Zagrała kilkadziesiąt ról teatralnych, filmowych i telewizyjnych (w Teatrze Telewizji), ma także w dorobku ponad 400 ról w Teatrze Polskiego Radia.<br/><br/> | Wyjechała do Warszawy, by zagrać w Teatrze Ateneum rolę Gizeli w sztuce Williama Gibsona ''Dwoje na huśtawce'', także w reżyserii Andrzeja Wajdy, u boku [[CYBULSKI ZBIGNIEW, aktor, patron gdańskiej ulicy| Zbigniewa Cybulskiego]], który występował jako Jerry (23 XII 1960); próby rozpoczęto jeszcze w Teatrze Wybrzeże, reżyser przeniósł realizację do Warszawy po rezygnacji Zygmunta Hübnera z funkcji dyrektora teatru. Pozostała w Warszawie, w latach 1960–1974 występowała w Teatrze Ateneum im. Stefana Jaracza, od 1974 aktorka Teatru Powszechnego (obecnie im. Zygmunta Hübnera) w Warszawie. Zagrała kilkadziesiąt ról teatralnych, filmowych i telewizyjnych (w Teatrze Telewizji), ma także w dorobku ponad 400 ról w Teatrze Polskiego Radia.<br/><br/> | ||
Odznaczona Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2009). Laureatka między innymi nagrody za rolę Eleonory w Sprawie Dantona na I Opolskich Konfrontacjach Teatralnych (1975), nagrody im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego za rolę Erny w dramacie Wernera Schwaba ''Prezydentki'' (2002), nagrody Zespołu Artystycznego Teatru Polskiego Radia ''Wielki Splendor'' (2015).<br/><br/> | Odznaczona Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2009). Laureatka między innymi nagrody za rolę Eleonory w Sprawie Dantona na I Opolskich Konfrontacjach Teatralnych (1975), nagrody im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego za rolę Erny w dramacie Wernera Schwaba ''Prezydentki'' (2002), nagrody Zespołu Artystycznego Teatru Polskiego Radia ''Wielki Splendor'' (2015).<br/><br/> | ||
Od 1958 żona aktora Władysława Kowalskiego, następnie, od 26 VI 1986, Mieczysława F. Rakowskiego. {{author: HD}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Od 1958 żona aktora Władysława Kowalskiego, następnie, od 26 VI 1986, Mieczysława F. Rakowskiego. {{author: HD}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 10:28, 8 gru 2022
ELŻBIETA KĘPIŃSKA (ur. 5 IV 1937 Częstochowa), aktorka teatralna i filmowa W 1959 ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie im. Aleksandra Zelwerowicza. Była aktorką Teatru Wybrzeże w sezonie 1959/1960 za dyrekcji artystycznej Zygmunta Hübnera. Zagrała tam cztery znaczące role. Jej debiut – rola Jo w Smaku miodu Shelagh Delaney w reżyserii Konrada Swinarskiego (premiera 31 X 1959) – zyskał entuzjastyczne oceny krytyków, którzy pisali, że zaprezentowała współczesny styl gry aktorskiej (Jerzy Lau). Razem z mężem Władysławem Kowalskim, który w tej sztuce zagrał rolę Geoffa, stworzyli wyraziste kreacje aktorskie, uwydatniające ich talent i temperament aktorski. Kępińska wystąpiła ponadto jako Polly w Operze za trzy grosze Bertolta Brechta w reżyserii Jerzego Golińskiego (27 II 1960) oraz jako Kelnerka w Nosorożcu Eugène’a Ionesco reżyserowanym przez Zygmunta Hübnera (13 V 1960). Ostatnią jej rolą w Teatrze Wybrzeże była Ofelia, którą grała na zmianę z Krystyną Łubieńską, w Hamlecie Williama Shakespeare’a w reżyserii Andrzeja Wajdy (13 X 1960).
Wyjechała do Warszawy, by zagrać w Teatrze Ateneum rolę Gizeli w sztuce Williama Gibsona Dwoje na huśtawce, także w reżyserii Andrzeja Wajdy, u boku Zbigniewa Cybulskiego, który występował jako Jerry (23 XII 1960); próby rozpoczęto jeszcze w Teatrze Wybrzeże, reżyser przeniósł realizację do Warszawy po rezygnacji Zygmunta Hübnera z funkcji dyrektora teatru. Pozostała w Warszawie, w latach 1960–1974 występowała w Teatrze Ateneum im. Stefana Jaracza, od 1974 aktorka Teatru Powszechnego (obecnie im. Zygmunta Hübnera) w Warszawie. Zagrała kilkadziesiąt ról teatralnych, filmowych i telewizyjnych (w Teatrze Telewizji), ma także w dorobku ponad 400 ról w Teatrze Polskiego Radia.
Odznaczona Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2009). Laureatka między innymi nagrody za rolę Eleonory w Sprawie Dantona na I Opolskich Konfrontacjach Teatralnych (1975), nagrody im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego za rolę Erny w dramacie Wernera Schwaba Prezydentki (2002), nagrody Zespołu Artystycznego Teatru Polskiego Radia Wielki Splendor (2015).
Od 1958 żona aktora Władysława Kowalskiego, następnie, od 26 VI 1986, Mieczysława F. Rakowskiego.
