KĘPIŃSKA ELŻBIETA, aktorka
| < Poprzednie | Następne > |
ELŻBIETA KĘPIŃSKA (ur. 5 IV 1937 Częstochowa), aktorka teatralna i filmowa W 1959 roku ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie im. Aleksandra Zelwerowicza. Była aktorką Teatru Wybrzeże w sezonie 1959/1960 za dyrekcji artystycznej Zygmunta Hübnera. Zagrała tam cztery znaczące role. Jej debiut – rola Jo w Smaku miodu Shelagh Delaney w reżyserii Konrada Swinarskiego (premiera 31 X 1959) – zyskał entuzjastyczne oceny krytyków, którzy pisali, że zaprezentowała współczesny styl gry aktorskiej (Jerzy Lau). Razem z mężem Władysławem Kowalskim, który w tej sztuce zagrał rolę Geoffa, stworzyli wyraziste kreacje aktorskie, uwydatniające ich talent i temperament aktorski. Kępińska wystąpiła ponadto jako Polly w Operze za trzy grosze Bertolta Brechta w reżyserii Jerzego Golińskiego (27 II 1960) oraz jako Kelnerka w Nosorożcu Eugène’a Ionesco reżyserowanym przez Zygmunta Hübnera (13 V 1960). Ostatnią jej rolą w Teatrze Wybrzeże była Ofelia, którą grała na zmianę z Krystyną Łubieńską, w Hamlecie Williama Shakespeare’a w reżyserii Andrzeja Wajdy (13 X 1960).
Wyjechała do Warszawy, by zagrać w Teatrze Ateneum rolę Gizeli w sztuce Williama Gibsona Dwoje na huśtawce, także w reżyserii Andrzeja Wajdy, u boku Zbigniewa Cybulskiego, który występował jako Jerry (23 XII 1960); próby rozpoczęto jeszcze w Teatrze Wybrzeże, reżyser przeniósł realizację do Warszawy po rezygnacji Zygmunta Hübnera z funkcji dyrektora teatru. Pozostała w Warszawie, w latach 1960–1974 występowała w Teatrze Ateneum im. Stefana Jaracza, od 1974 aktorka Teatru Powszechnego (obecnie im. Zygmunta Hübnera) w Warszawie. Zagrała kilkadziesiąt ról teatralnych, filmowych i telewizyjnych (w Teatrze Telewizji), ma także w dorobku ponad 400 ról w Teatrze Polskiego Radia.
Odznaczona Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2009). Laureatka między innymi nagrody za rolę Eleonory w Sprawie Dantona na I Opolskich Konfrontacjach Teatralnych (1975), nagrody im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego za rolę Erny w dramacie Wernera Schwaba Prezydentki (2002), nagrody Zespołu Artystycznego Teatru Polskiego Radia Wielki Splendor (2015).
Od 1958 żona aktora Władysława Kowalskiego, następnie, od 26 VI 1986, Mieczysława F. Rakowskiego.
