JEZIERSKI KONSTANTY, obrońca Westerplatte w 1939, honorowy obywatel Gdańska
| Linia 2: | Linia 2: | ||
'''KONSTANTY JEZIERSKI''' (1914 Gilówka, gmina Góra, powiat Rawa Mazowiecka – 1 IX 1939 Westerplatte), obrońca [[WESTERPLATTE | Wojskowej Składnicy Tranzytowej (WST) na Westerplatte]] w 1939 w stopniu strzelca, [[HONOROWE OBYWATELSTWO MIASTA | honorowy obywatel miasta Gdańska]]. <br/><br/> | '''KONSTANTY JEZIERSKI''' (1914 Gilówka, gmina Góra, powiat Rawa Mazowiecka – 1 IX 1939 Westerplatte), obrońca [[WESTERPLATTE | Wojskowej Składnicy Tranzytowej (WST) na Westerplatte]] w 1939 w stopniu strzelca, [[HONOROWE OBYWATELSTWO MIASTA | honorowy obywatel miasta Gdańska]]. <br/><br/> | ||
Czynną służbę wojskową odbył w 10. Pułku Piechoty w Łowiczu. Od 1936 w związku małżeńskim. W 1939 powołany z rezerwy do 2. Morskiego Batalionu Strzelców w Gdyni. Skierowany do służby w WST na Westerplatte, przybył tam 10 VI 1939. W rozkazie dziennym Nr 241 z 31 VIII 1939 w nocy z 31 VIII na 1 IX 1939 ujęty był w obsadzie wartowni Nr 2. Po wybuchu wojny znalazł się w obsadzie wartowni Nr 3 (zapewne był to jego przydział na wypadek rozpoczęcia działań wojennych). Pierwszego dnia walki, około godz. 10.30 trafiony bezpośrednio w głowę pociskiem karabinowym, który wleciał przez wąskie okienko strzelnicze od strony kanału portowego. Poniósł śmierć na miejscu. W nocy pochowany prowizorycznie w pobliżu wartowni. Po kapitulacji jego ciało przeniesiono do zbiorowej mogiły w pobliżu wartowni Nr 5. <br/><br/> | Czynną służbę wojskową odbył w 10. Pułku Piechoty w Łowiczu. Od 1936 w związku małżeńskim. W 1939 powołany z rezerwy do 2. Morskiego Batalionu Strzelców w Gdyni. Skierowany do służby w WST na Westerplatte, przybył tam 10 VI 1939. W rozkazie dziennym Nr 241 z 31 VIII 1939 w nocy z 31 VIII na 1 IX 1939 ujęty był w obsadzie wartowni Nr 2. Po wybuchu wojny znalazł się w obsadzie wartowni Nr 3 (zapewne był to jego przydział na wypadek rozpoczęcia działań wojennych). Pierwszego dnia walki, około godz. 10.30 trafiony bezpośrednio w głowę pociskiem karabinowym, który wleciał przez wąskie okienko strzelnicze od strony kanału portowego. Poniósł śmierć na miejscu. W nocy pochowany prowizorycznie w pobliżu wartowni. Po kapitulacji jego ciało przeniesiono do zbiorowej mogiły w pobliżu wartowni Nr 5. <br/><br/> | ||
| − | W 2019 archeolodzy [[MUZEUM II WOJNY ŚWIATOWEJ| Muzeum II Wojny Światowej]] w Gdańsku, prowadzący wykopaliska archeologiczne na Westerplatte, odnaleźli zbiorową mogiłę polskich żołnierzy poległych w obronie WST i pochowanych w pobliżu zniszczonej wartowni Nr 5 i tzw. willi oficerskiej. Wśród dziewięciu szkieletów naukowcy Zakładu Genetyki Sądowej Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie, na podstawie analizy DNA, nie zidentyfikowali jego szczątków. <br/><br/> | + | W 2019 archeolodzy [[MUZEUM II WOJNY ŚWIATOWEJ| Muzeum II Wojny Światowej]] w Gdańsku, prowadzący wykopaliska archeologiczne na Westerplatte, odnaleźli zbiorową mogiłę polskich żołnierzy poległych w obronie WST i pochowanych w pobliżu zniszczonej wartowni Nr 5 i tzw. willi oficerskiej. Wśród dziewięciu szkieletów naukowcy Zakładu Genetyki Sądowej Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie, na podstawie analizy DNA, nie zidentyfikowali jego szczątków. Do czasu imiennej identyfikacji uroczyście pochowany 4 XI 2022 na nowym cmentarzu Żołnierzy Wojska Polskiego na Westerplatte w mogile bez oznaczeń; przygotowana dla niego imienna mogiła do tego czasu będzie grobem symbolicznym.<br/><br/> |
Odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (1945, pośmiertnie). Wspólnie ze wszystkimi Westerplatczykami od 21 V 1998 honorowy obywatel miasta Gdańska. {{author: JTU}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/> | Odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (1945, pośmiertnie). Wspólnie ze wszystkimi Westerplatczykami od 21 V 1998 honorowy obywatel miasta Gdańska. {{author: JTU}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/> | ||
<br/><br/><br/><br/> | <br/><br/><br/><br/> | ||
Wersja z 15:41, 7 lis 2022
KONSTANTY JEZIERSKI (1914 Gilówka, gmina Góra, powiat Rawa Mazowiecka – 1 IX 1939 Westerplatte), obrońca Wojskowej Składnicy Tranzytowej (WST) na Westerplatte w 1939 w stopniu strzelca, honorowy obywatel miasta Gdańska.
Czynną służbę wojskową odbył w 10. Pułku Piechoty w Łowiczu. Od 1936 w związku małżeńskim. W 1939 powołany z rezerwy do 2. Morskiego Batalionu Strzelców w Gdyni. Skierowany do służby w WST na Westerplatte, przybył tam 10 VI 1939. W rozkazie dziennym Nr 241 z 31 VIII 1939 w nocy z 31 VIII na 1 IX 1939 ujęty był w obsadzie wartowni Nr 2. Po wybuchu wojny znalazł się w obsadzie wartowni Nr 3 (zapewne był to jego przydział na wypadek rozpoczęcia działań wojennych). Pierwszego dnia walki, około godz. 10.30 trafiony bezpośrednio w głowę pociskiem karabinowym, który wleciał przez wąskie okienko strzelnicze od strony kanału portowego. Poniósł śmierć na miejscu. W nocy pochowany prowizorycznie w pobliżu wartowni. Po kapitulacji jego ciało przeniesiono do zbiorowej mogiły w pobliżu wartowni Nr 5.
W 2019 archeolodzy Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku, prowadzący wykopaliska archeologiczne na Westerplatte, odnaleźli zbiorową mogiłę polskich żołnierzy poległych w obronie WST i pochowanych w pobliżu zniszczonej wartowni Nr 5 i tzw. willi oficerskiej. Wśród dziewięciu szkieletów naukowcy Zakładu Genetyki Sądowej Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie, na podstawie analizy DNA, nie zidentyfikowali jego szczątków. Do czasu imiennej identyfikacji uroczyście pochowany 4 XI 2022 na nowym cmentarzu Żołnierzy Wojska Polskiego na Westerplatte w mogile bez oznaczeń; przygotowana dla niego imienna mogiła do tego czasu będzie grobem symbolicznym.
Odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (1945, pośmiertnie). Wspólnie ze wszystkimi Westerplatczykami od 21 V 1998 honorowy obywatel miasta Gdańska.
Bibliografia:
Źródła:
Archiwum Państwowe Gdańsk, Akta Komisariatu Generalnego Rzeczypospolitej Polski, sygn. 259/1068, k. 108. Rozkaz Nr 12 Komendanta Wojskowej Składnicy Tranzytowej Westerplatte z dnia 10 VI 1939.
Literatura:
Dróżdż Krzysztof Henryk, Walczyli na Westerplatte. Badania nad stanem liczbowym załogi Wojskowej Składnicy Tranzytowej we wrześniu 1939 roku, Oświęcim 2017.
Górnikiewicz-Kurowska Stanisława, Westerplatczycy. Losy Obrońców Wojskowej Składnicy Tranzytowej, Gdańsk 1999.
Westerplatte, zebrał, opracował i wstępem opatrzył Zbigniew Flisowski, Warszawa 1978.
