JEWELOWSKI SALOMON JULIUS, przedsiębiorca, poseł do Volkstagu

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 5: Linia 5:
 
(6 II 1895 Gdańsk – 21 V  1920 Gdańsk), absolwenta gdańskiego [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskiego]] (1914), doktora medycyny.<br/><br/>
 
(6 II 1895 Gdańsk – 21 V  1920 Gdańsk), absolwenta gdańskiego [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskiego]] (1914), doktora medycyny.<br/><br/>
 
Od 1897 właściciel firmy handlującej drewnem i zbożem „S.J. Jewelowski”; od 1898 członek [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]], od 1907 przewodniczący Związku Przemysłowców Drzewnych Prus Zachodnich (Verband der Holzhändler und Holzindustriellen des Freistaats Danzig und Pommerellens), Związku Gdańskich Eksporterów Drewna (Danziger Holzexporteure E.V.) oraz Gdańsko-Polskiego Związku Gospodarczego (Danzig-Polnischer Wirtschaftsverband).<br/><br/>
 
Od 1897 właściciel firmy handlującej drewnem i zbożem „S.J. Jewelowski”; od 1898 członek [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]], od 1907 przewodniczący Związku Przemysłowców Drzewnych Prus Zachodnich (Verband der Holzhändler und Holzindustriellen des Freistaats Danzig und Pommerellens), Związku Gdańskich Eksporterów Drewna (Danziger Holzexporteure E.V.) oraz Gdańsko-Polskiego Związku Gospodarczego (Danzig-Polnischer Wirtschaftsverband).<br/><br/>
Podczas I wojny światowej władze niemieckie powierzyły mu organizację eksploatacji lasów w okupowanym Królestwie Polskim i na Białorusi. W Gdańsku inwestował w przemysł spożywczy, instytucje ubezpieczeniowe i kredytowe. W roku 1921, za zgodą rządu polskiego, zakupił posiadłości w Małym Kacku. W latach 1920–1922 z Eugenem Postem był współwłaścicielem fabryki czekolady „Nordeutsche Schokoladenfabrik Schneider & Company GmbH", następnie zasiadał w jej radzie nadzorczej ([[KOSMA, fabryka czekolady | Kosma fabryka czekolady]]). W 1921–1924 był właścicielem firmy „Danzig-Rückforter Sägewerke Danzig-Langfuhr” z tartakiem parowym przy Nehrunger Weg (ul. Litewska), dysponował składami drewna na wyspie [[OSTRÓW | Ostrów]]. Zasiadał w radach nadzorczych [[STOCZNIA KRÓLEWSKA | Stoczni Gdańskiej]] i gdańskiego oddziału Dresdner Bank. <br/><br/>
+
Podczas I wojny światowej władze niemieckie powierzyły mu organizację eksploatacji lasów w okupowanym Królestwie Polskim i na Białorusi. W Gdańsku inwestował w przemysł spożywczy, instytucje ubezpieczeniowe i kredytowe. W 1921, za zgodą rządu polskiego, zakupił posiadłości w Małym Kacku. W latach 1920–1922 z Eugenem Postem był współwłaścicielem fabryki czekolady „Nordeutsche Schokoladenfabrik Schneider & Company GmbH", następnie zasiadał w jej radzie nadzorczej ([[KOSMA, fabryka czekolady | Kosma fabryka czekolady]]). W 1921–1924 był właścicielem firmy „Danzig-Rückforter Sägewerke Danzig-Langfuhr” z tartakiem parowym przy Nehrunger Weg (ul. Litewska), dysponował składami drewna na wyspie [[OSTRÓW | Ostrów]]. Zasiadał w radach nadzorczych [[STOCZNIA KRÓLEWSKA | Stoczni Gdańskiej]] i gdańskiego oddziału Dresdner Bank. <br/><br/>
 
W 1920 z ramienia Deutschdemokratische Partei Danzigs (Niemiecka Demokratyczna Partia Gdańska) był członkiem [[ZGROMADZENIE KONSTYTUCYJNE II WOLNEGO MIASTA GDAŃSKA | Zgromadzenia Konstytucyjnego II Wolnego Miasta Gdańska]]. W latach 1920–1923 i 1928–1930 był posłem do [[VOLKSTAG | Volkstagu]], delegowanym do [[SENAT II WOLNEGO MIASTA GDAŃSKA 1920–1939 | Senatu II Wolnego Miasta Gdańska]], gdzie odpowiadał za sprawy gospodarcze. Opowiadał się za ścisłą współpracą gospodarczą Polski i Gdańska, przy zachowaniu niezależności politycznej [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II WMG]], w 1932 stał na czele gdańskiej delegacji dyskutującej w Warszawie ze stroną polską w sprawie ceł. Oskarżany był przez to o działanie na szkodę interesów niemieckich w Gdańsku.<br/><br/>
 
W 1920 z ramienia Deutschdemokratische Partei Danzigs (Niemiecka Demokratyczna Partia Gdańska) był członkiem [[ZGROMADZENIE KONSTYTUCYJNE II WOLNEGO MIASTA GDAŃSKA | Zgromadzenia Konstytucyjnego II Wolnego Miasta Gdańska]]. W latach 1920–1923 i 1928–1930 był posłem do [[VOLKSTAG | Volkstagu]], delegowanym do [[SENAT II WOLNEGO MIASTA GDAŃSKA 1920–1939 | Senatu II Wolnego Miasta Gdańska]], gdzie odpowiadał za sprawy gospodarcze. Opowiadał się za ścisłą współpracą gospodarczą Polski i Gdańska, przy zachowaniu niezależności politycznej [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II WMG]], w 1932 stał na czele gdańskiej delegacji dyskutującej w Warszawie ze stroną polską w sprawie ceł. Oskarżany był przez to o działanie na szkodę interesów niemieckich w Gdańsku.<br/><br/>
 
W 1922–1931 członek Zgromadzenia Reprezentantów Żydowskiej [[GMINA SYNAGOGALNA | Gminy Synagogalnej]]. Zwolennik asymilacji Żydów, krytykowany przez [[SYJONIŚCI | syjonistów]]. W latach 1927–1935 konsul honorowy Turcji w II WMG.<br/><br/>
 
W 1922–1931 członek Zgromadzenia Reprezentantów Żydowskiej [[GMINA SYNAGOGALNA | Gminy Synagogalnej]]. Zwolennik asymilacji Żydów, krytykowany przez [[SYJONIŚCI | syjonistów]]. W latach 1927–1935 konsul honorowy Turcji w II WMG.<br/><br/>
W 1899 roku mieszkał przy Milchkannengasse 26 (ul. Stągiewna), następnie we Wrzeszczu. Od 1937 przebywał na stałe w Anglii, 1946–1947 planował rozwinięcie importu polskich wyrobów drewnianych do Anglii. Od 6 III 1899 żonaty był Elisabeth (ur. 8 VI 1876 Gdańsk), córką kupca [[FÜRST HERMANN LEVIN | Hermanna Levina Fürsta]], z którą rozwiódł się w 1931. {{author: GB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]
+
W 1899 mieszkał przy Milchkannengasse 26 (ul. Stągiewna), następnie we Wrzeszczu. Od 1937 przebywał na stałe w Anglii, 1946–1947 planował rozwinięcie importu polskich wyrobów drewnianych do Anglii. Od 6 III 1899 żonaty był Elisabeth (ur. 8 VI 1876 Gdańsk), córką kupca [[FÜRST HERMANN LEVIN | Hermanna Levina Fürsta]], z którą rozwiódł się w 1931. {{author: GB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]

Wersja z 10:09, 1 paź 2022

Salomon Julius Jewelowski
Tartak Salomona Juliusa Jewelowskiego przy ul. Litewskiej

SALOMON JULIUS JEWELOWSKI (6 V 1874 Wiliampol koło Kowna – 15 IV 1951 Londyn), przedsiębiorca, polityk, jeden z najbogatszych gdańszczan 1. połowy XX wieku. Syn kupca Eliasa (9 IV 1849 Nieśwież, Białoruś – 27 I 1925 Gdańsk) i Relki z domu Owschanik, brat Waltera (6 II 1895 Gdańsk – 21 V 1920 Gdańsk), absolwenta gdańskiego Gimnazjum Miejskiego (1914), doktora medycyny.

Od 1897 właściciel firmy handlującej drewnem i zbożem „S.J. Jewelowski”; od 1898 członek Korporacji Kupców, od 1907 przewodniczący Związku Przemysłowców Drzewnych Prus Zachodnich (Verband der Holzhändler und Holzindustriellen des Freistaats Danzig und Pommerellens), Związku Gdańskich Eksporterów Drewna (Danziger Holzexporteure E.V.) oraz Gdańsko-Polskiego Związku Gospodarczego (Danzig-Polnischer Wirtschaftsverband).

Podczas I wojny światowej władze niemieckie powierzyły mu organizację eksploatacji lasów w okupowanym Królestwie Polskim i na Białorusi. W Gdańsku inwestował w przemysł spożywczy, instytucje ubezpieczeniowe i kredytowe. W 1921, za zgodą rządu polskiego, zakupił posiadłości w Małym Kacku. W latach 1920–1922 z Eugenem Postem był współwłaścicielem fabryki czekolady „Nordeutsche Schokoladenfabrik Schneider & Company GmbH", następnie zasiadał w jej radzie nadzorczej ( Kosma fabryka czekolady). W 1921–1924 był właścicielem firmy „Danzig-Rückforter Sägewerke Danzig-Langfuhr” z tartakiem parowym przy Nehrunger Weg (ul. Litewska), dysponował składami drewna na wyspie Ostrów. Zasiadał w radach nadzorczych Stoczni Gdańskiej i gdańskiego oddziału Dresdner Bank.

W 1920 z ramienia Deutschdemokratische Partei Danzigs (Niemiecka Demokratyczna Partia Gdańska) był członkiem Zgromadzenia Konstytucyjnego II Wolnego Miasta Gdańska. W latach 1920–1923 i 1928–1930 był posłem do Volkstagu, delegowanym do Senatu II Wolnego Miasta Gdańska, gdzie odpowiadał za sprawy gospodarcze. Opowiadał się za ścisłą współpracą gospodarczą Polski i Gdańska, przy zachowaniu niezależności politycznej II WMG, w 1932 stał na czele gdańskiej delegacji dyskutującej w Warszawie ze stroną polską w sprawie ceł. Oskarżany był przez to o działanie na szkodę interesów niemieckich w Gdańsku.

W 1922–1931 członek Zgromadzenia Reprezentantów Żydowskiej Gminy Synagogalnej. Zwolennik asymilacji Żydów, krytykowany przez syjonistów. W latach 1927–1935 konsul honorowy Turcji w II WMG.

W 1899 mieszkał przy Milchkannengasse 26 (ul. Stągiewna), następnie we Wrzeszczu. Od 1937 przebywał na stałe w Anglii, 1946–1947 planował rozwinięcie importu polskich wyrobów drewnianych do Anglii. Od 6 III 1899 żonaty był Elisabeth (ur. 8 VI 1876 Gdańsk), córką kupca Hermanna Levina Fürsta, z którą rozwiódł się w 1931. GB

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania