JANTZEN DANIEL ELERT, burgrabia gdański
| < Poprzednie | Następne > |
DANIEL ELERT JANTZEN (Janssen, Jansson; chrzest 27 X 1698 Gdańsk – 23 VII 1756 Gdańsk), kupiec, burgrabia gdański. Syn ławnika (od 1719) Karla Jantzena (5 X 1661 Gdańsk – 31 VIII 1726 Gdańsk) i jego drugiej (od 1697) żony Adelgundy Elisabeth (zm. 1704), córki ławnika Ehlerta Friedricha. Brat między innymi Johanna Carla (1716–1787), Benjamina Elerta, Salomona Jantzena, syndyka gdańskiego i Johanna Daniela (zm. 1767).
W latach 1713–1715 uczeń Gimnazjum Akademickiego, 1718–1719 student w Wittenberdze i Lipsku, od 1730 sekretarz Rady Miejskiej. Aktywny polityk, po kapitulacji miasta podczas oblężenia Gdańska w 1734 roku był w delegacji gdańszczan proszącej w Sankt Petersburgu o wybaczenie carycę Annę i z powodzeniem pertraktującej w sprawie zmniejszenia narzuconej kontrybucji (za co otrzymał od władz Gdańska wysoką nagrodę pieniężną).
Od roku 1746 ławnik, od 1750 rajca, w 1753 sędzia. W 1752 wraz z Friedrichem Reygerem został wydelegowany do Wschowy, gdzie publicznie w imieniu miasta przeprosił króla Augusta III za dotychczasową postawę gdańszczan (za popieranie jego konkurenta, króla Stanisława Leszczyńskiego). W 1755 mianowany przez króla Augusta III burgrabią. Jedna z ważniejszych postaci w życiu miasta.
20 XI 1736 roku w kościele Najświętszej Marii Panny ożenił się z Dorotą Renatą (16 VI 1713 Gdańsk – 22 I 1771), córką kupca Benedicta Schmidta. Ojciec Carla Benedikta. Pochowany z żoną w kościele NMP.
