HLAWACZEK HEINRICH, aktor, śpiewak operetkowy, reżyser

'''HEINRICH HLAWACZEK''' (Hlawatschek; 13 II 1837 Wiedeń – 4 VI 1900 Gdańsk), pseudonim artystyczny Heinrich Rosé (Rosée), aktor komediowy, śpiewak operetkowy, reżyser, dyrektor teatru. W 1857 roku debiutował w styryjskim Leoben, następnie aktor w teatrach Linzu (Landschaftliches Theater), Innsbrucku (Nationaltheater), Wiednia (Carltheater, Theater in der Josephstadt), Frankfurtu nad Menem (Stadttheater, Victoria-Theater), Brna (Stadttheater) i Drezna (Residenz-Theater). W 1884 roku zaangażowany do [[TEATR MIEJSKI | gdańskiego teatru]] wraz z żoną, aktorką Mathilde Wilhelmine Reidlinger (ok. 1844 Wiedeń – 1 II 1891 Gdańsk). W 1885 reżyser operetek i fars oraz zastępca dyrektora teatru Heinricha Jantscha. 9 II 1886 roku został dzierżawcą Teatru Miejskiego po zapłaceniu H. Jantschowi odstępnego w wysokości 45 tysięcy marek. Rejencja Gdańska przedłużała z nim umowę dzierżawną co kilka lat, po raz ostatni 1 V 1900 roku. W sezonie teatralnym 1886/1887 zatrudniał 160 artystów (36 aktorów, 15 śpiewaków, 62 chórzystów, 11 tancerek, 36 muzyków). Z czasem zmniejszał ich liczbę, w sezonie 1899/1900 zatrudniał 118 artystów (20 aktorów, 17 śpiewaków, 35 chórzystów, 10 tancerek, 36 muzyków). Dał ponad 140 premier, w tym tragedie (m.in. ''Antoniusz i Kleopatra'' Williama Shakespeare’a, 3 XII 1886), dramaty (m.in. ''Nora'' Henryka Ibsena, 3 XII 1889; ''Honor'' Hermanna Sudermanna, 25 IX 1890; ''Natalie'' (''Miesiąc na wsi'') Iwana Turgieniewa, 8 XII 1892), opery (m.in. ''Rycerskość wieśniacza'' Pietra Mascagniego, 16 X 1891; ''Pajace'' Ruggiera Leoncavalla, 8 XII 1893; ''Jaś i Małgosia'' Engelberta Humperdincka, 4 XII 1894; ''Sprzedana narzeczona'' Bedřicha Smetany, 27 XII 1895; ''Śpiewacy norymberscy'' Richarda Wagnera, 17 III 1898), operetki (m.in. ''Sinobrody'' Jacques’a Offenbacha, 17 XII 1889; ''Ptasznik z Tyrolu'' Adama Zellera, 1 IV 1892; ''Gejsza'' Sidneya Jonesa, 19 XII 1897; ''Bal w operze'' Richarda Heubergera, 25 XII 1898), komedie (m.in. ''Madame Sans-Gêne'' Victoriena Sardou, 22 X 1894; na temat bohaterki tej sztuki zob. hasło [[MADAME SANS-GÊNE | Madame Sans-Gêne]]), wodewile i farsy. Bieżący repertuar uzupełniał wznowieniami sztuk wystawionych przed 1886 rokiem. Wpływy z działalności teatralnej nie pokrywały kosztów, różnicę wyrównywał z własnego majątku i z zaciąganych pożyczek, które spłacić musieli jego spadkobiercy. 7 VI 1900 pochowany na cmentarzu kościoła katolickiego św. Józefa przy Wielkiej Alei ([[CMENTARZE WE WRZESZCZU (Z ANIOŁKAMI). PRZY WIELKIEJ ALEI | cmentarze we Wrzeszczu. Przy Wielkiej Alei]]). 16 V 1896 jego córka Josefa Antonia (13 X 1871 Wiedeń – po 1900) poślubiła [[ROGORSCH JOHANNES GEORG ADOLF | Johannesa G.A. Rogorscha]]. {{author: JMM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]