HINTZ HERMANN ROBERT, kupiec, cukiernik
| (Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | [[File:3_Friedrich_Hoene.jpg|thumb|Kamienica przy ul. Piwnej 61 (druga od lewej, między kamienicami z przedprożami) z zakładem produkcji i sprzedaży cukierków oraz wyrobów czekoladowych (Dampf-Chocoladen-Fabrik) Hermanna Roberta Hintza, fot. [[KUHN RUDOLF THEODOR ROBERT| Rudolf Theodor Robert Kuhn]], 1863]] | + | [[File:3_Friedrich_Hoene.jpg|thumb|Kamienica przy ul. Piwnej 61 (druga od lewej, między kamienicami z przedprożami) z zakładem produkcji i sprzedaży cukierków oraz wyrobów czekoladowych (Dampf-Chocoladen-Fabrik) Hermanna Roberta Hintza, fot. [[KUHN RUDOLF THEODOR ROBERT, fotografik| Rudolf Theodor Robert Kuhn]], 1863]] |
| − | [[File:4_Friedrich_Hoene.jpg|thumb| Kamienica przy ul. Piwnej 61 (trzecia od prawej) z zakładem produkcji i sprzedaży cukierków oraz wyrobów czekoladowych (Dampf-Chocoladen-Fabrik) Hermanna Roberta Hintza, fot. [[KUHN RUDOLF THEODOR ROBERT| Rudolf Theodor Robert Kuhn]], 1870]] | + | [[File:4_Friedrich_Hoene.jpg|thumb| Kamienica przy ul. Piwnej 61 (trzecia od prawej) z zakładem produkcji i sprzedaży cukierków oraz wyrobów czekoladowych (Dampf-Chocoladen-Fabrik) Hermanna Roberta Hintza, fot. [[KUHN RUDOLF THEODOR ROBERT, fotografik| Rudolf Theodor Robert Kuhn]], 1870]] |
| − | '''HERMANN ROBERT HINTZ''' (29 X 1823 Mehlsack (Pieniężno) – 18 X 1888 Gdańsk), kupiec, cukiernik. Od 22 X 1836 | + | '''HERMANN ROBERT HINTZ''' (29 X 1823 Mehlsack (Pieniężno) – 18 X 1888 Gdańsk), kupiec, cukiernik. Od 22 X 1836 mieszkał w Elblągu, ucząc się zawodu cukiernika. Od 1 X 1849 przebywał w Gdańsku. 13 III 1850 zamieszkał przy Jopengasse 740 (ul. Piwna 61), w kamienicy Carla Wilhelma Störmera (zm. 1857), gdzie w wynajętych pomieszczeniach (na parterze i w oficynie) działała wytwórnia wyrobów czekoladowych i cukierków [[SCHMIDT FERDINAND GOTTLIEB, cukiernik | Ferdinanda Gottlieba Schmidta]]. <br/><br/> |
| − | W początkach 1851 | + | W początkach 1851 przejął i wyremontował ten lokal, otwierając 20 lutego zakład produkcji i sprzedaży cukierków oraz wyrobów czekoladowych – Dampf-Chocoladen-Fabrik. Słodycze sprzedawał w swoim sklepie firmowym, a także w innych sklepach spożywczych w Gdańsku. W sklepie wydzielił obszar z kilkunastoma stolikami, gdzie oferował gorącą czekoladę w firmowych naczyniach. Swoje produkty reklamował w anonsach prasowych w [[DANZIGER INTELLIGENZBLATT, pismo ogłoszeniowe | „Danziger Intelligenzblatt”]]. W 1871 sprzedał zakład – wraz z maszynami i wyposażeniem – [[MIX, wytwórnia marcepanów i czekoladek | Friedrichowi Georgowi Mixowi]]. <br/><br/> |
| − | 3 IV 1873 | + | 3 IV 1873 przeprowadził się do wynajętego mieszkania przy Breitgasse 10 (ul. Szeroka), zmieniając swoje lokum jeszcze parę razy. Żył jako rentier, kilkakrotnie odwiedzał rodzinne miasto. Był kawalerem. Nie wiadomo, kto został jego spadkobiercą. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Aktualna wersja na dzień 18:44, 22 gru 2022
HERMANN ROBERT HINTZ (29 X 1823 Mehlsack (Pieniężno) – 18 X 1888 Gdańsk), kupiec, cukiernik. Od 22 X 1836 mieszkał w Elblągu, ucząc się zawodu cukiernika. Od 1 X 1849 przebywał w Gdańsku. 13 III 1850 zamieszkał przy Jopengasse 740 (ul. Piwna 61), w kamienicy Carla Wilhelma Störmera (zm. 1857), gdzie w wynajętych pomieszczeniach (na parterze i w oficynie) działała wytwórnia wyrobów czekoladowych i cukierków Ferdinanda Gottlieba Schmidta.
W początkach 1851 przejął i wyremontował ten lokal, otwierając 20 lutego zakład produkcji i sprzedaży cukierków oraz wyrobów czekoladowych – Dampf-Chocoladen-Fabrik. Słodycze sprzedawał w swoim sklepie firmowym, a także w innych sklepach spożywczych w Gdańsku. W sklepie wydzielił obszar z kilkunastoma stolikami, gdzie oferował gorącą czekoladę w firmowych naczyniach. Swoje produkty reklamował w anonsach prasowych w „Danziger Intelligenzblatt”. W 1871 sprzedał zakład – wraz z maszynami i wyposażeniem – Friedrichowi Georgowi Mixowi.
3 IV 1873 przeprowadził się do wynajętego mieszkania przy Breitgasse 10 (ul. Szeroka), zmieniając swoje lokum jeszcze parę razy. Żył jako rentier, kilkakrotnie odwiedzał rodzinne miasto. Był kawalerem. Nie wiadomo, kto został jego spadkobiercą.
