HABERMANN FRIEDRICH AUGUST i OTTO EDUARD, kupcy, armatorzy
| Linia 3: | Linia 3: | ||
'''FRIEDRICH AUGUST HABERMANN''' (1840 Gdańsk – 19 VII 1924 Gdańsk) i '''OTTO EDUARD HABERMANN''' (27 VIII 1842 Gdańsk – 16 X 1927 Gdańsk), kupcy. Synowie armatora Ludwiga Ferdinanda (1809–1885). Od około 1870 roku do czerwca 1899 byli właścicielami firmy żeglugowej "Gebrüder Habermann". Posiadali około 25 statków parowych, zajmowali się transportem towarów i przewozem osób między Gdańskiem, Sopotem, Helem, [[SOBIESZEWO | Sobieszewem]] i [[STOGI | Stogami]] ([[GDAŃSKA FLOTA HANDLOWA I PASAŻERSKA 1793–1945 | gdańska flota handlowa i pasażerska 1793–1945]]). W czerwcu 1899 roku firma została wykupiona przez konkurencyjną "Weichsel-Danziger Dampfschiffahrt und Seebad AG". W latach 1899–1924 zasiadali w jej radzie nadzorczej.<br/><br/> | '''FRIEDRICH AUGUST HABERMANN''' (1840 Gdańsk – 19 VII 1924 Gdańsk) i '''OTTO EDUARD HABERMANN''' (27 VIII 1842 Gdańsk – 16 X 1927 Gdańsk), kupcy. Synowie armatora Ludwiga Ferdinanda (1809–1885). Od około 1870 roku do czerwca 1899 byli właścicielami firmy żeglugowej "Gebrüder Habermann". Posiadali około 25 statków parowych, zajmowali się transportem towarów i przewozem osób między Gdańskiem, Sopotem, Helem, [[SOBIESZEWO | Sobieszewem]] i [[STOGI | Stogami]] ([[GDAŃSKA FLOTA HANDLOWA I PASAŻERSKA 1793–1945 | gdańska flota handlowa i pasażerska 1793–1945]]). W czerwcu 1899 roku firma została wykupiona przez konkurencyjną "Weichsel-Danziger Dampfschiffahrt und Seebad AG". W latach 1899–1924 zasiadali w jej radzie nadzorczej.<br/><br/> | ||
| − | Friedrich August był członkiem rady [[KOŚCIÓŁ ZBAWICIELA (I) | kościoła Zbawiciela na Zaroślaku]]; Otto Eduard – uczestnikiem wojen Prus w roku 1864 z Danią, w 1866 z Austrią, w latach 1870–1871 z Francją. | + | Friedrich August był członkiem rady [[KOŚCIÓŁ ZBAWICIELA (I) | kościoła Zbawiciela na Zaroślaku]]; Otto Eduard – uczestnikiem wojen Prus w roku 1864 z Danią, w 1866 z Austrią, w latach 1870–1871 z Francją. Właściciel kamienic w 1884–1907 przy Hosennähergasse Kleine 7 (ul. Dziana, następnym właścicielem był od 1910 kupiec Julius Richard Sartorius (1848-1921)), w 1892 przy Lange Brücke 13 (ul. Długie Pobrzeże), 1897–1899 przy Hosennähergasse Große 6 (ul. Pończoszników, następnie do 1945 własność firmy "Weichsel-Danziger Dampfschiffahrt und Seebad AG", na parterze kasa i poczekalnia firmowej przystani nad Motławą). W 1921 mieszkał w wynajętym mieszkaniu przy Ankerschmiedegasse 10B (ul. Kotwiczników). <br/><br/> |
Friedrich August zmarł w stanie wolnym. Otto Eduard od 1883 roku był żonaty z Emmą Augustą Liebsch (1848 – 3 VII 1930 Gdańsk) i miał córki: Emmę Klarę (5 I 1883 Gdańsk – po 1939), która 22 I 1904 roku wyszła za antykwariusza [[BASNER FRIEDRICH ARTUR GUSTAV | Friedricha Artura Basnera]] (1869–1936), Mathildę, mieszkającą poza Gdańskiem żonę lekarza Janza, oraz Margaretthe, żonę gdańskiego kupca Paula Voigta. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Friedrich August zmarł w stanie wolnym. Otto Eduard od 1883 roku był żonaty z Emmą Augustą Liebsch (1848 – 3 VII 1930 Gdańsk) i miał córki: Emmę Klarę (5 I 1883 Gdańsk – po 1939), która 22 I 1904 roku wyszła za antykwariusza [[BASNER FRIEDRICH ARTUR GUSTAV | Friedricha Artura Basnera]] (1869–1936), Mathildę, mieszkającą poza Gdańskiem żonę lekarza Janza, oraz Margaretthe, żonę gdańskiego kupca Paula Voigta. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 17:22, 1 sie 2021
FRIEDRICH AUGUST HABERMANN (1840 Gdańsk – 19 VII 1924 Gdańsk) i OTTO EDUARD HABERMANN (27 VIII 1842 Gdańsk – 16 X 1927 Gdańsk), kupcy. Synowie armatora Ludwiga Ferdinanda (1809–1885). Od około 1870 roku do czerwca 1899 byli właścicielami firmy żeglugowej "Gebrüder Habermann". Posiadali około 25 statków parowych, zajmowali się transportem towarów i przewozem osób między Gdańskiem, Sopotem, Helem, Sobieszewem i Stogami ( gdańska flota handlowa i pasażerska 1793–1945). W czerwcu 1899 roku firma została wykupiona przez konkurencyjną "Weichsel-Danziger Dampfschiffahrt und Seebad AG". W latach 1899–1924 zasiadali w jej radzie nadzorczej.
Friedrich August był członkiem rady kościoła Zbawiciela na Zaroślaku; Otto Eduard – uczestnikiem wojen Prus w roku 1864 z Danią, w 1866 z Austrią, w latach 1870–1871 z Francją. Właściciel kamienic w 1884–1907 przy Hosennähergasse Kleine 7 (ul. Dziana, następnym właścicielem był od 1910 kupiec Julius Richard Sartorius (1848-1921)), w 1892 przy Lange Brücke 13 (ul. Długie Pobrzeże), 1897–1899 przy Hosennähergasse Große 6 (ul. Pończoszników, następnie do 1945 własność firmy "Weichsel-Danziger Dampfschiffahrt und Seebad AG", na parterze kasa i poczekalnia firmowej przystani nad Motławą). W 1921 mieszkał w wynajętym mieszkaniu przy Ankerschmiedegasse 10B (ul. Kotwiczników).
Friedrich August zmarł w stanie wolnym. Otto Eduard od 1883 roku był żonaty z Emmą Augustą Liebsch (1848 – 3 VII 1930 Gdańsk) i miał córki: Emmę Klarę (5 I 1883 Gdańsk – po 1939), która 22 I 1904 roku wyszła za antykwariusza Friedricha Artura Basnera (1869–1936), Mathildę, mieszkającą poza Gdańskiem żonę lekarza Janza, oraz Margaretthe, żonę gdańskiego kupca Paula Voigta.
