HÜBNER ZYGMUNT, aktor, reżyser, dyrektor
| < Poprzednie | Następne > |
ZYGMUNT HÜBNER (23 III 1930 Warszawa – 12 I 1989 Warszawa), aktor, reżyser, dyrektor teatru. Studiował aktorstwo i reżyserię w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie oraz historię sztuki na uniwersytecie tamże. Po uzyskaniu dyplomu reżyserskiego od 1956 roku na Wybrzeżu. W latach 1958–1960 dyrektor artystyczny Teatru Wybrzeże.
Przygotował na scenach Gdańska, Gdyni i Sopotu 17 premier, w tym polską prapremierę Szewców Witkacego, do której z powodów cenzuralnych ostatecznie nie doszło (1957). W odpowiedzi wystawił, z miesiąca na miesiąc, Zbrodnię i karę Dostojewskiego i Makbeta Shakespeare’a („rzecz złem zaczęta, tylko złem się krzepi”). Wyreżyserował polską prapremierę Ladacznicy z zasadami Sartre’a (zagrał rolę Freda) oraz Nosorożca Ionesco (zagrał Berengera). Realizacja zespołowa Pierwszego dnia wolności Kruczkowskiego (1960) (przedstawienie wyreżyserował wspólnie z Andrzejem Wajdą) ze Zbigniewem Cybulskim, Bogumiłem Kobielą, Edmundem Fettingiem i Zdzisławem Maklakiewiczem w głównych rolach – reprezentowała Polskę na paryskim Teatrze Narodów. Był to największy sukces teatru Wybrzeże w całej jego historii.
Jako dyrektor artystyczny zatrudniał najzdolniejszych reżyserów swojego pokolenia. Umożliwił debiut teatralny Andrzejowi Wajdzie (Kapelusz pełen deszczu Gazzo z legendarną rolą Zbigniewa Cybulskiego, 1959), doprowadził do współpracy z takiej klasy reżyserami, jak: Konrad Swinarski (Smak miodu Delaneya, 1959) czy Jerzy Goliński (Opera za trzy grosze Brechta, 1960).
Po opuszczeniu Gdańska kierował – jako dyrektor i kierownik artystyczny – między innymi Starym Teatrem w Krakowie (1963–1969) i Teatrem Powszechnym w Warszawie (1974–1989), który po śmierci Hübnera został nazwany jego imieniem. Obok Arnolda Szyfmana uznawany za najwybitniejszego w Polsce dyrektora teatrów. W 1970 roku wyreżyserował w teatrze Wybrzeże – jako wielkie intermedium – polską prapremierę scenicznej wersji Ulissesa Joyce’a, z popisowymi rolami Haliny Winiarskiej jako Molly i Stanisława Igara jako Leopolda, w historii wydarzeniowej przedstawienie wybitne. W roku 1967 w filmie Stanisława Różewicza Westerplatte zagrał rolę mjr. Henryka Sucharskiego. W 1987 jego sztukę Ludzie cesarza wyreżyserował w Gdańsku Marek Okopiński.
