GWIAZDA MORZA, pismo
| (Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
'''„GWIAZDA MORZA. Gdański Dwutygodnik Katolicki”.''' Pismo wydawane od 27 XI 1983 przez Kurię Biskupią w Gdańsku, starania o możliwość wydawania pisma diecezjalnego trwały od 1957. Oferowało obok informacji i dokumentów z życia Kościoła i [[DIECEZJA GDAŃSKA | diecezji gdańskiej]] publikacje na tematy społeczno-kulturalne. Drukowane było początkowo w Gdańskich Zakładach Graficznych, od 1989 przez Wydawnictwo Archidiecezji Gdańskiej Stella Maris. Siedziba redakcji mieściła się początkowo na [[KAPLICA KRÓLEWSKA I PLEBANIA KOŚCIOŁA NMP | plebanii kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]], od grudnia 1987 w willi w Sopocie przy ul. Armii Czerwonej 73, od 24 XI 1993 była także siedzibą Gdańskiego Oddziału Katolickiego Stowarzyszenia Dziennikarzy. <br/><br/> | '''„GWIAZDA MORZA. Gdański Dwutygodnik Katolicki”.''' Pismo wydawane od 27 XI 1983 przez Kurię Biskupią w Gdańsku, starania o możliwość wydawania pisma diecezjalnego trwały od 1957. Oferowało obok informacji i dokumentów z życia Kościoła i [[DIECEZJA GDAŃSKA | diecezji gdańskiej]] publikacje na tematy społeczno-kulturalne. Drukowane było początkowo w Gdańskich Zakładach Graficznych, od 1989 przez Wydawnictwo Archidiecezji Gdańskiej Stella Maris. Siedziba redakcji mieściła się początkowo na [[KAPLICA KRÓLEWSKA I PLEBANIA KOŚCIOŁA NMP | plebanii kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]], od grudnia 1987 w willi w Sopocie przy ul. Armii Czerwonej 73, od 24 XI 1993 była także siedzibą Gdańskiego Oddziału Katolickiego Stowarzyszenia Dziennikarzy. <br/><br/> | ||
| − | W latach 80. XX wieku, jako nieformalne forum antykomunistycznej opozycji, cieszyło się w Trójmieście dużą popularnością; nakład wynosił 15 000 egzemplarzy. Redaktorem naczelnym był [[LAUER WIESŁAW | ks. Wiesław Lauer]]. Na profil duży wpływ wywierali Ewa Górska, [[FORTUNA GRZEGORZ | Grzegorz Fortuna]] i Maria Mrozińska. Mimo niechętnego nastawienia do pisma aparatu partyjnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, zwłaszcza I sekretarza [[POLSKA ZJEDNOCZONA PARTIA ROBOTNICZA. KOMITET WOJEWÓDZKI | Komitetu Wojewódzkiego PZPR]] [[BEJGER STANISŁAW | Stanisława Bejgera]], i ingerencji cenzury (od listopada 1983 do lutego 1987 było 195 ingerencji, więcej odnotował w kraju tylko „Tygodnik Powszechny”), redakcji udawało się oddziaływać na trójmiejską opinię publiczną.<br/><br/> | + | W latach 80. XX wieku, jako nieformalne forum antykomunistycznej opozycji, cieszyło się w Trójmieście dużą popularnością; nakład wynosił 15 000 egzemplarzy. Redaktorem naczelnym był [[LAUER WIESŁAW, ksiądz, redaktor | ks. Wiesław Lauer]]. Na profil duży wpływ wywierali Ewa Górska, [[FORTUNA GRZEGORZ, redaktor, wydawca | Grzegorz Fortuna]] i Maria Mrozińska. Mimo niechętnego nastawienia do pisma aparatu partyjnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, zwłaszcza I sekretarza [[POLSKA ZJEDNOCZONA PARTIA ROBOTNICZA. KOMITET WOJEWÓDZKI | Komitetu Wojewódzkiego PZPR]] [[BEJGER STANISŁAW I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego PZPR | Stanisława Bejgera]], i ingerencji cenzury (od listopada 1983 do lutego 1987 było 195 ingerencji, więcej odnotował w kraju tylko „Tygodnik Powszechny”), redakcji udawało się oddziaływać na trójmiejską opinię publiczną.<br/><br/> |
| − | W latach 90. XX wieku poprawiona została szata graficzna i zwiększona objętość z 8 do 60 stron, od 1997 ukazywał się dodatek dla dzieci „Gwiazdeczka”, mimo to znalazło się na marginesie gdańskiego życia społeczno-politycznego. Problemy finansowe wydawnictwa Stella Maris pogłębiły kryzys pisma. Zgodnie z dekretem [[GOCŁOWSKI TADEUSZ | abp. Tadeusza Gocłowskiego]] z 30 I 2004, między innymi rozwiązującym dotychczasową redakcję, w kwietniu 2004 ukazał się ostatni numer: 7/8 (527/8), od 1 V 2004 pismo miało stanowić comiesięczny dodatek do „Gościa Niedzielnego”. Za kontynuację może być uważany dodatek do „Gościa Niedzielnego”, ośmiostronicowy „Gość Gdański”.<br/><br/> | + | W latach 90. XX wieku poprawiona została szata graficzna i zwiększona objętość z 8 do 60 stron, od 1997 ukazywał się dodatek dla dzieci „Gwiazdeczka”, mimo to znalazło się na marginesie gdańskiego życia społeczno-politycznego. Problemy finansowe wydawnictwa Stella Maris pogłębiły kryzys pisma. Zgodnie z dekretem [[GOCŁOWSKI TADEUSZ, arcybiskup gdański | abp. Tadeusza Gocłowskiego]] z 30 I 2004, między innymi rozwiązującym dotychczasową redakcję, w kwietniu 2004 ukazał się ostatni numer: 7/8 (527/8), od 1 V 2004 pismo miało stanowić comiesięczny dodatek do „Gościa Niedzielnego”. Za kontynuację może być uważany dodatek do „Gościa Niedzielnego”, ośmiostronicowy „Gość Gdański”.<br/><br/> |
| − | Redakcja dwutygodnika była wielokrotnie nagradzana, między innymi w 1991 nagrodą prezydenta Miasta Sopotu, Brązową Plakietą, ''w uznaniu zasług dla poszerzania wolności słowa w latach 1983-1989'', za | + | Redakcja dwutygodnika była wielokrotnie nagradzana, między innymi w 1991 nagrodą prezydenta Miasta Sopotu, Brązową Plakietą, ''w uznaniu zasług dla poszerzania wolności słowa w latach 1983-1989'', za 2002 nagrodą dziennikarską im. św. Maksymiliana Kolbe, przyznawanej przez Katolickie Stowarzyszenie Dziennikarzy w Warszawie. {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] |
Aktualna wersja na dzień 20:18, 20 gru 2022
„GWIAZDA MORZA. Gdański Dwutygodnik Katolicki”. Pismo wydawane od 27 XI 1983 przez Kurię Biskupią w Gdańsku, starania o możliwość wydawania pisma diecezjalnego trwały od 1957. Oferowało obok informacji i dokumentów z życia Kościoła i diecezji gdańskiej publikacje na tematy społeczno-kulturalne. Drukowane było początkowo w Gdańskich Zakładach Graficznych, od 1989 przez Wydawnictwo Archidiecezji Gdańskiej Stella Maris. Siedziba redakcji mieściła się początkowo na plebanii kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, od grudnia 1987 w willi w Sopocie przy ul. Armii Czerwonej 73, od 24 XI 1993 była także siedzibą Gdańskiego Oddziału Katolickiego Stowarzyszenia Dziennikarzy.
W latach 80. XX wieku, jako nieformalne forum antykomunistycznej opozycji, cieszyło się w Trójmieście dużą popularnością; nakład wynosił 15 000 egzemplarzy. Redaktorem naczelnym był ks. Wiesław Lauer. Na profil duży wpływ wywierali Ewa Górska, Grzegorz Fortuna i Maria Mrozińska. Mimo niechętnego nastawienia do pisma aparatu partyjnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, zwłaszcza I sekretarza Komitetu Wojewódzkiego PZPR Stanisława Bejgera, i ingerencji cenzury (od listopada 1983 do lutego 1987 było 195 ingerencji, więcej odnotował w kraju tylko „Tygodnik Powszechny”), redakcji udawało się oddziaływać na trójmiejską opinię publiczną.
W latach 90. XX wieku poprawiona została szata graficzna i zwiększona objętość z 8 do 60 stron, od 1997 ukazywał się dodatek dla dzieci „Gwiazdeczka”, mimo to znalazło się na marginesie gdańskiego życia społeczno-politycznego. Problemy finansowe wydawnictwa Stella Maris pogłębiły kryzys pisma. Zgodnie z dekretem abp. Tadeusza Gocłowskiego z 30 I 2004, między innymi rozwiązującym dotychczasową redakcję, w kwietniu 2004 ukazał się ostatni numer: 7/8 (527/8), od 1 V 2004 pismo miało stanowić comiesięczny dodatek do „Gościa Niedzielnego”. Za kontynuację może być uważany dodatek do „Gościa Niedzielnego”, ośmiostronicowy „Gość Gdański”.
Redakcja dwutygodnika była wielokrotnie nagradzana, między innymi w 1991 nagrodą prezydenta Miasta Sopotu, Brązową Plakietą, w uznaniu zasług dla poszerzania wolności słowa w latach 1983-1989, za 2002 nagrodą dziennikarską im. św. Maksymiliana Kolbe, przyznawanej przez Katolickie Stowarzyszenie Dziennikarzy w Warszawie.
