GRODDECK CARL GUSTAV von, prezes Sądu Handlowo-Morskiego
| (Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''CARL JOACHIM GUSTAV von GRODDECK''' (7 II 1792 Gdańsk – 3 II 1881 Gdańsk), prawnik. Syn | + | '''CARL JOACHIM GUSTAV von GRODDECK''' (7 II 1792 Gdańsk – 3 II 1881 Gdańsk), prawnik. Syn senatora [[GRODDECK KARL MICHAEL von, senator | Karla Michaela Groddecka]], przyrodni brat Friedricha Hermanna (1815–1869), urzędnika państwowego w Czarnem na Pomorzu, siostrzeniec nadburmistrza Gdańska [[WEICKHMANN JOACHIM HEINRICH, nadburmistrz Gdańska | Joachima Heinricha Weickhmanna]]. Od 1812 studiował prawo na uniwersytecie w Getyndze. <br/><br/> |
| − | Po studiach został asystentem w biurze landrata w Tczewie. W latach 1832–1872 był sędzią i prezesem Sądu Handlowo-Morskiego w Gdańsku (Commerz- und Admiralitäts-Collegium) z siedzibą przy Langer Markt 43 (Długi Targ). Instytucja ta, obok rozpatrywania spornych i karnych spraw handlowych z udziałem ławników wybieranych spośród gdańskich kupców, prowadziła też obowiązkowy rejestr wszystkich firm handlowych w mieście. 20 III 1863 | + | Po studiach został asystentem w biurze landrata w Tczewie. W latach 1832–1872 był sędzią i prezesem Sądu Handlowo-Morskiego w Gdańsku (Commerz- und Admiralitäts-Collegium) z siedzibą przy Langer Markt 43 (Długi Targ). Instytucja ta, obok rozpatrywania spornych i karnych spraw handlowych z udziałem ławników wybieranych spośród gdańskich kupców, prowadziła też obowiązkowy rejestr wszystkich firm handlowych w mieście. 20 III 1863 otrzymał stopień tajnego radcy (Geheimer Rath). Od 1 I 1873 na emeryturze.<br/><br/> |
| − | Po śmierci ojca, w 1835 sprzedał należące do niego majątki w Małym Kacku i Wiczlinie. Członek i prezes instytucji społecznych, którym pomagał swym doświadczeniem prawniczym, a często również pozyskiwaniem sponsorów wielu ich poczynań. W latach 1857–1876 był prezesem [[TOWARZYSTWO POKOJU | Towarzystwa Pokoju]] w Gdańsku, wspomagającego ubogich studentów okresowymi stypendiami. W latach 1843–1877 był prezesem Rady Nadzorczej (Kuratorium) Fundacji Conradiego w Jankowie koło Gdańska (Conradische Provinzial Schul- und Erziehungsinstitut Jenkau bei Danzig), gdzie w kwietniu 1843 otwarto wyższą szkołę miejską oraz progimnazjum realne ([[CONRADINUM | Conradinum]]). Dla szkoły pozyskiwał dodatkowe fundusze państwowe i prywatne, niezbędne do jej właściwego funkcjonowania. Starał się też o zapewnienie jej kompetentnych nauczycieli, pozyskiwanych dzięki oferowaniu wyższych zarobków i służbowego zakwaterowania w budynkach Instytutu. W 1846 | + | Po śmierci ojca, w 1835 sprzedał należące do niego majątki w Małym Kacku i Wiczlinie. Członek i prezes instytucji społecznych, którym pomagał swym doświadczeniem prawniczym, a często również pozyskiwaniem sponsorów wielu ich poczynań. W latach 1857–1876 był prezesem [[TOWARZYSTWO POKOJU | Towarzystwa Pokoju]] w Gdańsku, wspomagającego ubogich studentów okresowymi stypendiami. W latach 1843–1877 był prezesem Rady Nadzorczej (Kuratorium) Fundacji Conradiego w Jankowie koło Gdańska (Conradische Provinzial Schul- und Erziehungsinstitut Jenkau bei Danzig / Regionalny Instytut Szkolno-Wychowawczy im. Conradiego w Jankowie koło Gdańska), gdzie w kwietniu 1843 otwarto wyższą szkołę miejską oraz progimnazjum realne ([[CONRADINUM | Conradinum]]). Dla szkoły pozyskiwał dodatkowe fundusze państwowe i prywatne, niezbędne do jej właściwego funkcjonowania. Starał się też o zapewnienie jej kompetentnych nauczycieli, pozyskiwanych dzięki oferowaniu wyższych zarobków i służbowego zakwaterowania w budynkach Instytutu. W 1846 należał do [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]] w Gdańsku.<br/><br/> |
| − | Mieszkał w domach czynszowych: w 1854 przy Jopengasse 67 (ul. Piwna), w 1874 przy Am Olivaer Thor 5 (ul. Dyrekcyjna), w 1878 przy Melzergasse 4 (ul. Słodowników). 5 VIII 1820 | + | Mieszkał w domach czynszowych: w 1854 przy Jopengasse 67 (ul. Piwna), w 1874 przy Am Olivaer Thor 5 (ul. Dyrekcyjna), w 1878 przy Melzergasse 4 (ul. Słodowników). 5 VIII 1820 zawarł w Kwidzynie związek małżeński z Sofią Rosalią Martens (19 VII 1801 Poznań – 26 II 1878 Gdańsk). Syn Carl Heinrich (7 VI 1821 Wrocław – 14 VI 1887 Berlin) w 1841 zyskał maturę w gdańskim [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskim]], studiował prawo w Berlinie, w 1858 adwokat w Świeciu, następnie w Niemczech. Syn Albrecht (urodzony około 1834 w Gdańsku) w 1854 uzyskał maturę także w gdańskim Gimnazjum Miejskim, po studiach prawniczych pracował w sądownictwie państwowym. Kolejny syn, Albrecht Ludwig (25 VII 1837 Gdańsk – 1887 Clausthal, Dolna Saksonia), ukończył w 1856 gdańską [[SZKOŁA ŚW. PIOTRA I PAWŁA | szkołę św. Piotra i Pawła]], studiował chemię w Berlinie i Collegium Carolinum w Brunszwiku, w 1864–1887 był profesorem chemii i geologii w Akademii Górniczej w Clausthal. Córka Bertha Carolina (1831 Gdańsk – 3 II 1900 Gdańsk) była żoną [[COSACK CARL WILHELM, radca szkolny | Carla Wilhelma Cosacka]], córka Klara pozostała panną. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Aktualna wersja na dzień 15:36, 16 lut 2023
CARL JOACHIM GUSTAV von GRODDECK (7 II 1792 Gdańsk – 3 II 1881 Gdańsk), prawnik. Syn senatora Karla Michaela Groddecka, przyrodni brat Friedricha Hermanna (1815–1869), urzędnika państwowego w Czarnem na Pomorzu, siostrzeniec nadburmistrza Gdańska Joachima Heinricha Weickhmanna. Od 1812 studiował prawo na uniwersytecie w Getyndze.
Po studiach został asystentem w biurze landrata w Tczewie. W latach 1832–1872 był sędzią i prezesem Sądu Handlowo-Morskiego w Gdańsku (Commerz- und Admiralitäts-Collegium) z siedzibą przy Langer Markt 43 (Długi Targ). Instytucja ta, obok rozpatrywania spornych i karnych spraw handlowych z udziałem ławników wybieranych spośród gdańskich kupców, prowadziła też obowiązkowy rejestr wszystkich firm handlowych w mieście. 20 III 1863 otrzymał stopień tajnego radcy (Geheimer Rath). Od 1 I 1873 na emeryturze.
Po śmierci ojca, w 1835 sprzedał należące do niego majątki w Małym Kacku i Wiczlinie. Członek i prezes instytucji społecznych, którym pomagał swym doświadczeniem prawniczym, a często również pozyskiwaniem sponsorów wielu ich poczynań. W latach 1857–1876 był prezesem Towarzystwa Pokoju w Gdańsku, wspomagającego ubogich studentów okresowymi stypendiami. W latach 1843–1877 był prezesem Rady Nadzorczej (Kuratorium) Fundacji Conradiego w Jankowie koło Gdańska (Conradische Provinzial Schul- und Erziehungsinstitut Jenkau bei Danzig / Regionalny Instytut Szkolno-Wychowawczy im. Conradiego w Jankowie koło Gdańska), gdzie w kwietniu 1843 otwarto wyższą szkołę miejską oraz progimnazjum realne ( Conradinum). Dla szkoły pozyskiwał dodatkowe fundusze państwowe i prywatne, niezbędne do jej właściwego funkcjonowania. Starał się też o zapewnienie jej kompetentnych nauczycieli, pozyskiwanych dzięki oferowaniu wyższych zarobków i służbowego zakwaterowania w budynkach Instytutu. W 1846 należał do Towarzystwa Przyjaciół Sztuki w Gdańsku.
Mieszkał w domach czynszowych: w 1854 przy Jopengasse 67 (ul. Piwna), w 1874 przy Am Olivaer Thor 5 (ul. Dyrekcyjna), w 1878 przy Melzergasse 4 (ul. Słodowników). 5 VIII 1820 zawarł w Kwidzynie związek małżeński z Sofią Rosalią Martens (19 VII 1801 Poznań – 26 II 1878 Gdańsk). Syn Carl Heinrich (7 VI 1821 Wrocław – 14 VI 1887 Berlin) w 1841 zyskał maturę w gdańskim Gimnazjum Miejskim, studiował prawo w Berlinie, w 1858 adwokat w Świeciu, następnie w Niemczech. Syn Albrecht (urodzony około 1834 w Gdańsku) w 1854 uzyskał maturę także w gdańskim Gimnazjum Miejskim, po studiach prawniczych pracował w sądownictwie państwowym. Kolejny syn, Albrecht Ludwig (25 VII 1837 Gdańsk – 1887 Clausthal, Dolna Saksonia), ukończył w 1856 gdańską szkołę św. Piotra i Pawła, studiował chemię w Berlinie i Collegium Carolinum w Brunszwiku, w 1864–1887 był profesorem chemii i geologii w Akademii Górniczej w Clausthal. Córka Bertha Carolina (1831 Gdańsk – 3 II 1900 Gdańsk) była żoną Carla Wilhelma Cosacka, córka Klara pozostała panną.
