GOLIŃSKA MAŁGORZATA, graficzka, scenografka

Z Encyklopedia Gdańska
Wersja Blazejsliwinski (dyskusja | edycje) z dnia 09:15, 27 gru 2022

(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Gosia Golińska

MAŁGORZATA (GOSIA) GOLIŃSKA (ur. 25 VIII 1963 Gdynia), graficzka, scenografka, projektantka, kuratorka. W latach 1984–1989 studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku, kształcąc się w pracowni Projektowania Graficznego prowadzonej przez Cypriana Kościelniaka, Mieczysława Wasilewskiego i Witolda Janowskiego. Dyplom uzyskała na Wydziale Malarstwa i Grafiki rodzimej uczelni w 1989.

Działa zawodowo i współpracuje z wieloma instytucjami, takimi jak Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie, Gdańska Galeria Miejska, galeria Od Czasu do Czasu w Gdyni, Łódź Design Festival czy Bałtycka Agencja Artystyczna BART. Od 2010 prowadzi otwartą pracownię przy ul. 3 Maja 34 w Sopocie, gdzie organizuje spotkania i prezentacje. Jest stypendystką Hochschule für Künste w Bremie (1990), Ministra Kultury i Sztuki (1990), Prezydenta Miasta Sopotu (2011, 2013) i Marszałka Województwa Pomorskiego (2012, 2014).

Od 1989 wykonała w Trójmieście kilka billboardów, które prezentowała przy budynku dawnego BWA i przy ul. Bitwy pod Płowcami w Sopocie. W 2007 wraz z Anną Wilczyńską stworzyła projekt pt. Patrz work, w którym prezentowała swego rodzaju kolaże ze starych gazet, ilustracji, kopert i kolorowych czasopism (Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie). W 2010 zrealizowała projekt pt. GraiFika Gosia Golińska (galeria Od Czasu do Czasu w Gdyni): w pracach wykonanych w różnej technice pojawiają się inspiracje literami, grą słów, zbitkami wyrazowymi. W swojej sztuce wykorzystuje wszystko, co wiąże się z domową przestrzenią.

Wystawy i pojedyncze prace tworzy z pościeli, obrusów czy naczyń, na przykład instalacja pt. Uczta dla Amy, będąca hołdem dla artystki Amy Winehouse, powstała z wielobarwnej ceramiki ułożonej w kształt symbolicznego nagrobka (Gdańska Galeria Miejska, 2011). W tym samym roku artystka wzięła udział między innymi w festiwalu Streetwaves, zrealizowała z Remigiuszem Biernackim wystawę pt. Human Space/Change towarzyszącą festiwalowi Łódź Design, uczestniczyła w ekspozycji Otulina w galerii Kordegarda w Warszawie.

W 2012 swoje prace wystawiała między innymi na indywidualnej wystawie pt. Żyję/Alive w Pavillon am Milchhof w Berlinie, zorganizowała też happening malarski Letter Industrii oraz w swojej pracowni przy ul. 3 Maja spotkanie/performance pod nazwą Śniadanie LOOP Sztuka w ramach festiwalu Art Loop. Artystka interesuje się ubiorem – projektuje stroje, komponuje, stylizuje.

Kolekcjonerka sukienek i innych części używanej garderoby, z których w kreatywny sposób tworzy kolorowe instalacje i przestrzenne rzeźby. Ubrania otrzymuje od znajomych lub kupuje w second-handach. Zaznacza, że w każdym ubraniu kryje się indywidualna historia człowieka. Umieszczając swoje instalacje w przestrzeni galerii, nadaje rzeczom nowe znaczenia i wieczne trwanie, tym samym z niechcianych odpadów stają się nową, wyjątkową jakością. Nietuzinkowy zbiór sukienek prezentowała na wystawie pt. Sprawność: kobieta (Nadbałtyckie Centrum Kultury, 2013). Była to instalacja o tęsknocie za kobiecą solidarnością i wzajemną pomocą, które według niej we współczesnym świecie są coraz rzadsze. Prowadzi autorską witrynę femina.art.pl. KP

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania