GLOSEMEYER JOHANN, lekarz

< Poprzednie

Następne >

Karta tytułowa pracy Christiana Friedricha Wilckego, ucznia Gimnazjum Akademickiego, odwołującej się do koncepcji Johanna Glosemeyera, XVIII wiek

JOHANN GLOSEMEYER (6 XI 1664 Stargard Szczeciński – 7 II 1711 Gdańsk), lekarz. Syn kupca ze Stargardu Georga (ur. 1630) i Elisabeth Lanzowen. W rodzinnym mieście uczęszczał do Gimnazjum Groeningianum, studia medyczne odbył na uniwersytecie w 1681 w Groningen, w 1685 w Wittenberdze, w 1687 w Lipsku, w 1689 w Jenie, gdzie w listopadzie tego roku uzyskał doktorat w oparciu o rozprawę o apopleksji. Odbył podróż edukacyjną, był m.in. w 1691 w Anglii.

W Gdańsku od 1689, prywatny lekarz ogólny (do śmierci), jednocześnie w latach 1696–1711 profesor fizyki i medycyny (anatomii) w Gimnazjum Akademickim. W pierwszej dziedzinie zajmował się elektrycznością atmosferyczną oraz zjawiskami optyki (odbiciem światła, załamaniem barw, składem słonecznych promieni, przyczynami powstawania burz i błyskawic). W 1696 w Katedrze Anatomii przeprowadził pierwszą publiczną sekcję zwłok, na którą wstęp miał każdy, po wykupieniu biletu. W 1701 był jednym z profesorów, którzy opracowali regulamin dysponowania środkami z fundacji stypendialnej, ustanowionej przez Ottona Dietricha Voegedinga. Autor prac z zakresu fizyki, m.in. Theses philosophiae naturalis Physicae (1709), Quaestionum physicarum curiosarum manipuli (1708), Theses philosophiae naturalis cum de meteoris (1708).

Był dwukrotnie żonaty. Po raz pierwszy 1 XII 1692 w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) ożenił się z Adelgundą Concordią (3 IV 1660 Gdańsk – 9 XI 1699 Gdańsk), córką ławnika Johanna Friedricha Ferbera, zmarłą po wydaniu na świat córki Florentyny Concordii (30 X 1699 Gdańsk – pochowana 30 XI 1705 Gdańsk). Po raz drugi ożenił się w tym samym kościele 17 XII 1702 z wdową po kapitanie w twierdzy w Wisłoujściu Johannie Habenichcie, Cathariną Florentiną (1755 Gdańsk – pochowana 21 IV 1712 Gdańsk), córką burmistrza Johanna Ernsta Schmiedena. Jego dom przy Langer Markt 501 (Długi Targ 43), przejęty zgodnie z umową z 1709 przez władze Gdańska, od 1712 stał się siedzibą miejskiego sądu ławniczego (tzw. Nowy Dom Ławy; Dwór Artusa). MrGl











Bibliografia:
Praetorius Ephraim, Athenae Gedanenses sive commentarius historico-chronologicus succinctus originem et constitutionem Gymnasii Dantisci … itemque recensionem superiorum ejus antistitum..., Lipsiae 1713, s. 150-151.
Vitae medicorum Gedanensium Ludwiga von Hammena i Valntina Shlieffa, wyd. Bartłomiej Siek i Adam Szarszewski, Gdańsk 2015, s. 169-171.
Czerniakowska Małgorzata, Matematyka i fizyka w Gimnazjum Akademickim, w: Gdańskie Gimnazjum Akademickie, t. I, red. Edmund Kotarski, Gdańsk 2008, s. 175.