GĘBURA JAN, obrońca Westerplatte w 1939, honorowy obywatel Gdańska

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 1: Linia 1:
 
{{web}}
 
{{web}}
 
'''JAN GĘBURA''' (20 VI 1915 Połągiew, obecnie gmina Brody, woj. świętokrzyskie – 2 IX 1939 Westerplatte), obrońca [[WESTERPLATTE | Wojskowej Składnicy Tranzytowej (WST) na Westerplatte]] w 1939 roku w stopniu kaprala, [[HONOROWE OBYWATELSTWO MIASTA | honorowy obywatel miasta Gdańska]]. Syn Józefa i Walerii z domu Klepacz. <br/><br/>
 
'''JAN GĘBURA''' (20 VI 1915 Połągiew, obecnie gmina Brody, woj. świętokrzyskie – 2 IX 1939 Westerplatte), obrońca [[WESTERPLATTE | Wojskowej Składnicy Tranzytowej (WST) na Westerplatte]] w 1939 roku w stopniu kaprala, [[HONOROWE OBYWATELSTWO MIASTA | honorowy obywatel miasta Gdańska]]. Syn Józefa i Walerii z domu Klepacz. <br/><br/>
Ukończył czteroklasową szkołę powszechną. W 1938 powołany do odbycia obowiązkowej czynnej służby wojskowej w 3 kompani karabinów maszynowych III batalionu 4. Pułku Piechoty Legionów w Kielcach. 10 III 1939 ukończył pułkową szkołę podoficerską, awansowany do stopnia starszego legionisty. Wraz z 17 żołnierzami swojego pułku skierowany 15 III 1939 do służby w załodze wymiennej WST na Westerplatte, na miejsce przybył 17 marca. 1 VII 1939 awansowany do stopnia kaprala. Od 17 sierpnia w 3. drużynie I plutonu WST. Od 19 sierpnia przypisany do obsady wartowni Nr 5 i tam walczył od rozpoczęcia działań wojennych. Zginął 2 września w zgliszczach zbombardowanej wartowni. Po kapitulacji pochowany w zbiorowej mogile na Westerplatte. <br/><br/>
+
Ukończył czteroklasową szkołę powszechną. W 1938 powołany do odbycia obowiązkowej czynnej służby wojskowej w 3 kompanii karabinów maszynowych III batalionu 4. Pułku Piechoty Legionów w Kielcach. 10 III 1939 ukończył pułkową szkołę podoficerską, awansowany do stopnia starszego legionisty. Wraz z 17 żołnierzami swojego pułku skierowany 15 III 1939 do służby w załodze wymiennej WST na Westerplatte, na miejsce przybył 17 marca. 1 VII 1939 awansowany do stopnia kaprala. Od 17 sierpnia w 3. drużynie I plutonu WST. Od 19 sierpnia przypisany do obsady wartowni Nr 5 i tam walczył od rozpoczęcia działań wojennych. Zginął 2 września w zgliszczach zbombardowanej wartowni. Po kapitulacji pochowany w zbiorowej mogile na Westerplatte. <br/><br/>
 
W 2019 archeolodzy [[MUZEUM II WOJNY ŚWIATOWEJ| Muzeum II Wojny Światowej]] w Gdańsku, prowadzący wykopaliska na Westerplatte, odnaleźli zbiorową mogiłę polskich żołnierzy poległych w obronie WST i pochowanych w pobliżu zniszczonej wartowni Nr 5 oraz tzw. willi oficerskiej. Wśród dziewięciu szkieletów naukowcy Zakładu Genetyki Sądowej Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie, na podstawie analizy DNA, zidentyfikowali Jana Gęburę jako szkielet oznaczony numerem 6. <br/><br/>
 
W 2019 archeolodzy [[MUZEUM II WOJNY ŚWIATOWEJ| Muzeum II Wojny Światowej]] w Gdańsku, prowadzący wykopaliska na Westerplatte, odnaleźli zbiorową mogiłę polskich żołnierzy poległych w obronie WST i pochowanych w pobliżu zniszczonej wartowni Nr 5 oraz tzw. willi oficerskiej. Wśród dziewięciu szkieletów naukowcy Zakładu Genetyki Sądowej Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie, na podstawie analizy DNA, zidentyfikowali Jana Gęburę jako szkielet oznaczony numerem 6. <br/><br/>
 
Odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (1945 pośmiertnie). Wspólnie ze wszystkimi Westerplatczykami od 21 V 1998  honorowy obywatel miasta Gdańska. {{author: JTU}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>
 
Odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (1945 pośmiertnie). Wspólnie ze wszystkimi Westerplatczykami od 21 V 1998  honorowy obywatel miasta Gdańska. {{author: JTU}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>

Wersja z 10:03, 16 lip 2022

JAN GĘBURA (20 VI 1915 Połągiew, obecnie gmina Brody, woj. świętokrzyskie – 2 IX 1939 Westerplatte), obrońca Wojskowej Składnicy Tranzytowej (WST) na Westerplatte w 1939 roku w stopniu kaprala, honorowy obywatel miasta Gdańska. Syn Józefa i Walerii z domu Klepacz.

Ukończył czteroklasową szkołę powszechną. W 1938 powołany do odbycia obowiązkowej czynnej służby wojskowej w 3 kompanii karabinów maszynowych III batalionu 4. Pułku Piechoty Legionów w Kielcach. 10 III 1939 ukończył pułkową szkołę podoficerską, awansowany do stopnia starszego legionisty. Wraz z 17 żołnierzami swojego pułku skierowany 15 III 1939 do służby w załodze wymiennej WST na Westerplatte, na miejsce przybył 17 marca. 1 VII 1939 awansowany do stopnia kaprala. Od 17 sierpnia w 3. drużynie I plutonu WST. Od 19 sierpnia przypisany do obsady wartowni Nr 5 i tam walczył od rozpoczęcia działań wojennych. Zginął 2 września w zgliszczach zbombardowanej wartowni. Po kapitulacji pochowany w zbiorowej mogile na Westerplatte.

W 2019 archeolodzy Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku, prowadzący wykopaliska na Westerplatte, odnaleźli zbiorową mogiłę polskich żołnierzy poległych w obronie WST i pochowanych w pobliżu zniszczonej wartowni Nr 5 oraz tzw. willi oficerskiej. Wśród dziewięciu szkieletów naukowcy Zakładu Genetyki Sądowej Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie, na podstawie analizy DNA, zidentyfikowali Jana Gęburę jako szkielet oznaczony numerem 6.

Odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (1945 pośmiertnie). Wspólnie ze wszystkimi Westerplatczykami od 21 V 1998 honorowy obywatel miasta Gdańska. JTU








Bibliografia:
Źródła:
Archiwum Państwowe Gdańsk, Akta Komisariatu Generalnego Rzeczypospolitej Polski, sygn. 259/1068, k. 113. Rozkaz Nr 11 Komendanta Wojskowej Składnicy Tranzytowej Westerplatte z dnia 17 III 1939.
Literatura:
Dróżdż Krzysztof Henryk, Walczyli na Westerplatte. Badania nad stanem liczbowym załogi Wojskowej Składnicy Tranzytowej we wrześniu 1939 roku, Oświęcim 2017.
Górnikiewicz-Kurowska Stanisława, Westerplatczycy. Losy Obrońców Wojskowej Składnicy Tranzytowej, Gdańsk 1999.
Samól Wojciech, Lista poległych we wrześniu 1939 żołnierzy Wojska Polskiego. Załoga Westerplatte, Gdańsk 2020.
Westerplatte, zebrał, opracował i wstępem opatrzył Zbigniew Flisowski, Warszawa 1978.

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania