GÓRA SZUBIENICZNA
| < Poprzednie | Następne > |
GÓRA SZUBIENICZNA, zwana też Hyclową Górą (Galgenberg), wzniesienie strefy krawędziowej Wysoczyzny Gdańskiej, na końcu pasma wzgórz leżących nad Królewską Doliną; 55 m n.p.m. Wzgórze znajdujące się w dzielnicy Wrzeszcz Górny pomiędzy ulicami Tragutta, Smoluchowskiego i Sobieskiego. Nazwa pochodzi od zbudowanej w tym miejscu w 1529 roku szubienicy, miejsca straceń gdańskich skazańców, rozebranej w 1804; ostatni wyrok – przez ścięcie toporem – wykonano w roku 1838. Powieszenie nie było jedyną karą wykonywaną w tym miejscu. Do częstych praktyk należało miażdżenie kości. Z początkiem XIX w. do nowego rodzaju kar wprowadzono ścięcie toporem. Chowano tu samobójców. Na górę zwożono nieczystości miejskie. Góra była także miejscem kaźni bezpańskich psów z terenu miasta. Stąd też pochodzi inna znana nazwa wzgórza: "Hyclowa Góra". W 1807 w czasie oblężenia Gdańska na wzgórzu znajdowała się artyleria wojsk francuskich ostrzeliwująca między innymi Szaniec Wapienny.
W 1911 tuż przy szczycie wzgórza wybudowano Zbiornik Wodny Stary Sobieski, zasilający w wodę rozbudowujący się Wrzeszcz w pierwszej połowie wieku. Zbiornik funkcjonował do lat 90. XX wieku. Od 3 grudnia 2018 po remoncie i przystosowaniu jako obiekt muzealny udostępniony do zwiedzania w ramach Gdańskiego Szlaku Wodociągowego. Nad zbiornikiem znajduje się Taras Widokowy "Antoni" z panoramą na Wrzeszcz, Oliwę oraz Zatokę Gdańską. Na Górze Szubienicznej rozciągnięto założony w 1914 u jej podnóża cmentarz krematoryjny ( krematorium). Od jesieni 2018 ta część byłego cmentarza krematoryjnego funkcjonuje jako Park Nostalgiczny, w którym znajdują się zachowane płyty nagrobne w języku niemieckim.
